Άρθρο του Γιάννη Τριάντη για την απεργία στα ΜΜΕ

Υπήρξαν κι άλλες φορές, που ενώ συνέβαιναν γεγονότα που ο κόσμος είχε ανάγκη από ενημέρωση, η ΕΣΗΕΑ προκήρυσσε απεργία των μέσων ενημέρωσης. Το ίδιο συνέβη και τις προηγούμενες μέρες, που υπήρχε ο αναβρασμός της κοινωνίας, λόγω του αυταρχικού τρόπου κατάργησης της δημόσιας (και μοναδικής νόμιμης) τηλεόρασης.
Στη σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ δημοσιεύεται άρθρο/σχόλιο του Γιάννη Τριάντη για το θέμα αυτό κι επειδή το βρίσκω άκτως ενδιαφέρον το αναδημοσιεύω πιο κάτω:

Μα τί κάνετε επιτέλους;

Η γελοιότης κορυφώθηκε: περινούστατοι συνδικαλιστές του κλάδου έδωσαν… τιμητικά τo πράσινο φως να κυκλοφορή­σουν σήμερα οι εφημερίδες που σεβάστηκαν την απεργία και δεν εκδόθηκαν to Σαββατοκύριακο. Ιλαρότης, υποκρισία και τραγέλαφος! Διότι ούτως ή άλλως σή­μερα θα εκδοθούν κανονικά και οι υπόλοιπες καθημερινές εφημερίδες, οι οποίες κυκλοφόρησαν το Σάββατο! Κι έτσι «θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μά­να».

Θλιβεροί οι ολετήρες. Και καταγέλα­στοι. Υπεύθυνοι για ένα μεγάλο έγκλημα: απεργία στα Μέσα, την ώρα που κόχλαζε η κοινωνία μετά την ολοκληρωτικού χα­ρακτήρα απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, άρα εξ αντικειμένου ευνοϊκή απερ­γία για την κυβέρνηση! Υπεύθυνοι για ένα πρωτοφανές κομφούζιο: οι περισσότερες εφημερίδες είχαν προτυπωθεί ή κυκλο­φόρησαν με ανυπόγραφα κείμενα που γράφτηκαν από... απεργούs! Υπεύθυνοι για το ρωγμώδες κάταγμα που επιφέρουν στο δεινά δοκιμαζόμενο σώμα του Τύ­που. Ας δούμε κατά σειράν τα εγκλήματα:

•  Έγκλημα πρώτο: Η φασιστίζουσα από­φαση για την ΕΡΤ δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη από τους δημοσιογρά­φους. Σωστά, επομένως, αποφασίστηκε η 24ωρη απεργία σε ένδειξη καταγγελτικής διαμαρτυρίας. Την απόφαση για την εν λό­γω απεργία (της Πέμπτης) σεβάστηκαν όλα τα καθημερινά φύλλα, τα οποία -ειρήσθω εν παρόδω- με εξαίρεση την «Κα­θημερινή» ξιφούλκησαν εναντίον της εξοργιστικής κυβερνητικής απόφασης να πέσει μαύρο πέπλο στη δημόσια τηλεόρα­ση και ραδιοφωνία. Πύρινα κείμενα και τίτλοι δημιουργούσαν ένα ευρύ αντικυβερνητικό μέτωπο, εκθέτοντας πλήρως την αλαζονεία και τον αυταρχισμό της κυβέρ­νησης. Και εκεί που περίμεναν όλοι ότι θα συμβεί αυτό που επιτάσσει η κοινή λογική και η ανάγκη της κοινωνίας για άμεση, κα­θαρή ενημέρωση και σχολιασμό, τα Σω­ματεία -με πρώτη την ημέτερη ΕΣΗΕΑ- αποφάσισαν να συνεχιστεί η απεργία σε όλα τα μήντια, έντυπα και ηλεκτρονικά! Χουντικής εμπνεύσεως κλείσιμο της ΕΡΤ από τη μια πλευρά, φίμωση των Μέσων από την άλλη! Με τους συνδικαλιστές μας να πρωταγωνιστούν και να επι­βάλλουν την ολέθρια, εγκληματική αυτή απόφαση. Μωραίνει Κύριος...

• Έγκλημα δεύτερο: Μεταξύ σφύρας και άκμονος οι δημοσιογράφοι αναγκάστη­καν είτε να δώσουν κείμενα από την Τε­τάρτη -μιας και αρκετές εφημερίδες είχαν αναγγείλει ότι θα κυκλοφορήσουν- είτε να δώσουν ανυπόγραφα κείμενα, ώστε και να εκδοθούν οι εφημερίδες και να μη φα­νούν απεργοσπάστες. Σ' αυτή τη δεινή θέ­ση τους εξανάγκασαν οι φωστήρες.

• Έγκλημα τρίτο: Οι περισσότερες εφημερίδες, ως και οι «μεγάλες», βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Δεν είναι του παρόντος η αναφορά στους λόγους της πρωτοφανούς κατάρρευσης, αλλά τυγχάνει γνωστό τοις πάσι ότι η κατάσταση στον Τύπο είναι τραγική. Λυμφατικές κυκλοφορίες, ελάχι­στη διαφήμιση, ώθηση για εθελούσιες εξόδους, απολύσεις, γλίσχρο μεροκάμα­το και καθυστερήσεις στις πληρωμές. Ταυτόχρονα, αρκετοί εκδότες απειλούν ευθέως με κλείσιμο των εφημερίδων, εκβιάζοντας έτσι εξ αντικειμένου τους δημοσιογράφους και το υπόλοιπο προσωπικό. Όμως επικαλούνται ένα στοιχείο το οποίο ως τεκμήριο είναι μη μαχητό: την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι εφημερίδες. Δεν μπλοφά­ρουν εν προκειμένω, ούτε παίζουν παι­χνίδια του παρελθόντος. Επομένως, μια συνετή συνδικαλιστική ηγεσία προσμετρά αυτό το στοιχείο και κηρύσσει απεργία για απολύτως σοβαρούς λόγους. Εδώ συνέβη το αντίθετο: ενώ η στοιχειώδης λογική επέβαλλε επιτακτικά την έκδοση εφημε­ρίδων, καθώς και τη λειτουργία των ηλε­κτρονικών Μέσων, ώστε να παρέχεται άμεση, συνεχής ενημέρωση και πλήρης σχολιασμός για το μέγα θέμα της ΕΡΤ, αποφασίστηκε απεργία!

Όταν η ΕΣΗΕΑ κατάλαβε ότι «έχασε το παιχνίδι», μιας και εκδόθηκαν οι περισσότερες εφημερίδες το Σαββατοκύρια­κο, θα μπορούσε να το παραδεχτεί έντιμα και γενναία, και να άρει την ολέθρια από­φαση. Όμως, ο δογματισμός και η υπο­κρισία δεν το επέτρεψαν. Η δήθεν προοδευτική λογική ολοκλήρωσε τον ιλαρό κύ­κλο της, με την αστεία απόφαση να... επιβραβεύσει τις εφημερίδες που σεβάστη­καν την απεργία και να επιτρέψει την κυκλοφορία τους. Θα γελάει ο κόσμος με την απίθανη αυτή επινόηση, την οποία μονά­χα έγκλειστοι στη φυλακή πρωτοφανούς πολιτικού αυτισμού θα μπορούσαν να σκεφτούν.

Δυστυχώς, η συνδικαλιστική μας ηγεσία αποδείχτηκε καταφανώς κατώτερη των πε­ριστάσεων. Λειτουργεί δογματικά και ιδεοληπτικά, με όρους ηρωικού παρελθόντος, οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με τη σημερινή πολύπλοκη, τραγική κατά­σταση. Δεν πρόκειται απλώς για ιλαρές ασκήσεις «επαναστατικής γυμναστικής», αλλά για έναν επικίνδυνο πρωτογονισμό, τον οποίο οιακίζει η μικροπολιτική αντί­ληψη και διαπερνά η αφασία, γεγονός που υπονομεύει και συντρίβει τις καλές προθέσεις τους και την αγωνιστική διάθε­ση. Κατ’ ουσίαν, η εγκληματική αυτή από­φαση υπονομεύει την ουσία της απεργίας.

Μεθαύριο έχουμε εκλογές στην ΕΣΗΕΑ. Είναι πρώτης τάξεως ευκαι­ρία να δούμε κατάματα την πραγματικό­τητα και τις τρομακτικές ευθύνες της σημερινής διοίκησης, τον τρόπο που σκέ­φτεται και ενεργεί, τις ιδεοληψίες και το δογματισμό της. Τυχόν επιβράβευση των επιλογών και της συμπεριφοράς της συνιστά αυτοχειριασμό. Άλλως: τοιούτοι αρχιερείς μάς αξίζουν...