"Η Γερμανία δεν φαίνεται να έχει θέση σε αυτή την ευρωζώνη" λέει ο κ.Πισσαρίδης

Τη Δευτέρα που μας πέρασε, στο Μέγαρο Μουσικής συνομίλησαν ο νομπελίστας οικονομολόγος κ. Χριστόφορος Πισσαρίδης με το συγγραφέα κ. Στ.Ράμφο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του προγράμματος Megaron Plus. Τη δημόσια αυτή συζήτηση με τίτλο «Homo Economicus - Homo Hellenicus» συντόνισε ο καθηγητής κ. Θάνος Βερέμης.
Παρακάτω παρατίθενται ορισμένα σημεία από όσα ενδιαφέροντα είπε ο διακεκριμένος νομπελίστας κ.Χρ.Πισσαρίδης.

«Η οικονομική διάσταση της κρίσης είναι η πλέον σημαντική, καθώς, όπως πρώτος είπε ο Μαρξ, οι πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις προκαλούνται από τα οικονομικά δεδομένα» είπε ο κ. Πισσαρίδης εξηγώντας ότι το ισχύον φιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο έχει αποτύχει ως προς δύο παράγοντες: στην κοινωνική του διάσταση και στον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα «όπου είναι εύκολο με την ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών να κρύψει κάποιος την πληροφόρηση προς ίδιον όφελος, αυτό είναι το σημαντικό σήμερα, κάτι που είδαμε ξεκάθαρα και στην πρόσφατη περίπτωση της Κύπρου: αν ήξεραν τι γινόταν πραγματικά στις τράπεζες, δεν θα είχε χάσει κανείς χρήματα, επειδή απλούστατα οι περισσότεροι θα είχαν αποσύρει τις καταθέσεις τους».

Η κερδοσκοπία θα υπάρχει πάντα, τόνισε ο ίδιος, και ο μόνος τρόπος να την αντιμετωπίσουμε είναι «η αυστηρή νομοθεσία, ο φόβος της τιμωρίας». Ο κ. Πισσαρίδης, αναζητώντας τις βασικές παραμέτρους της κρίσης, επεσήμανε ότι πρέπει «να αλλάξουν οι θεσμοί που εξυπηρετούν τους λίγους» για να εκσυγχρονιστεί επιτέλους η ελληνική οικονομία, να υπερκερασθεί η γραφειοκρατία των προνομιούχων. «Για κάποιους λόγους που νομίζω ότι πάνε πίσω στον Εμφύλιο και στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, ορισμένες μερίδες του πληθυσμού κατάφεραν να φτιάξουν θεσμούς υπέρ τους, σκεφθείτε λ.χ. τον δημόσιο τομέα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το κομμάτι του πληθυσμού που μένει απέξω να αναζητεί τρόπους παράκαμψης αυτών των όρων και να στρέφεται στην παρανομία» υπογράμμισε.

Αναφερόμενος στη σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη τόνισε ότι «για να πετύχει η νομισματική ένωση, χρειάζεται μια τραπεζική και δημοσιονομική ένωση» που θα φέρει μια ουσιαστική πολιτική ένωση. «Για να πετύχει όμως το κοινό νόμισμα και να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, θα πρέπει να συμφωνήσει η Γερμανία της φράου Μέρκελ η οποία όμως δεν είναι σύμφωνη με αυτό, και υπό αυτή την έννοια δεν φαίνεται η Γερμανία να έχει θέση σε αυτή την ευρωζώνη ως ισότιμος εταίρος» είπε ο κ. Πισσαρίδης καταχειροκροτούμενος. «Μια αποχώρηση από το ευρώ, μεμονωμένα, είτε της Ελλάδας είτε της Κύπρου, θα έφερνε σήμερα μια μεγάλη καταστροφή στις οικονομίες τους γιατί θα σήμαινε πτώχευση και μόνον», έναν φοβερό πληθωρισμό, αδυναμία χρηματοδότησης και κάλυψης στοιχειωδών αναγκών δεδομένου ότι «δεν παράγουμε τίποτα».

Στην Ευρώπη ωστόσο «πρέπει να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση γιατί αυτό που συμβαίνει είναι ότι λέμε όλοι διαφορετικά πράγματα, δεν καταλήγουμε πουθενά και στο τέλος επιβάλλεται το δίκαιο του ισχυρού. Αυτό όμως δεν μπορεί να είναι το μέλλον του ευρώ. Ναι μεν η αποχώρηση μιας χώρας μπορεί να εξελιχθεί σε καταστροφή, αλλά από την άλλη η συνέχιση της ευρωζώνης υπό τους σημερινούς όρους δεν μας οδηγεί πουθενά. Πρέπει να ξανασκεφτούμε το ενιαίο νόμισμα. Μπορεί συζητώντας να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η καλύτερη λύση για όλους δεν είναι αυτή και σιγά-σιγά να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για τον διαχωρισμό. Φαίνεται όμως πως οι σημερινές ηγεσίες στην Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένες να την κάνουν αυτή την κουβέντα» είπε εξηγώντας ότι η προσπάθεια αλλαγής θα έπρεπε να εκκινήσει από τον ευρωπαϊκό Νότο, που δυστυχώς όμως «δεν διαθέτει ηγεσίες» ανάλογες των περιστάσεων.