Τα δύο σενάρια για την ΕΤΕ και ο στόχος του 10%

Έπεσε στα χέρια μου το φυλλάδιο μιας παράταξης εργαζομένων στην Εθνική Τράπεζα. Αναφερόταν λεπτομερώς στο θέμα της μη συγχώνευσης της Τράπεζας στην οποία εργάζονται με την Eurobank.
Από τα αναγραφόμενα στο τετρασέλιδο αυτό φυλλάδιο διάλεξα το κομμάτι που θεωρώ ότι έχει περισσότερο γενικό ενδιαφέρον και είναι διαφωτιστικό για όλους μας.

Τα δύο σενάρια για την ΕΤΕ και ο στόχος του 10%

Με βάση το νόμο πλαίσιο για το ΤΧΣ, δύο είναι τα σενάρια για την τύχη της ΕΤΕ.

Αν επιτευχθεί ο στόχος για κάλυψη του 10% της Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου (800 εκ. ευρώ), οι μέτοχοι της τράπεζας διατηρούν το μάνατζμεντ. Στην αντίθετη περίπτωση, ο έλεγχος της ΕΤΕ περνά αποκλειστικά στο ΤΧΣ.

Η διοίκηση της ΕΤΕ κάνει το “νυν υπέρ πάντων αγώνα” για να συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσό των 800 εκ. Αξίζει, όμως, να αναλυθεί, τι ακριβώς θα συμβεί στην περίπτωση που το εγχείρημα πετύχει.

Στο απαιτούμενο 10% της ΑΜΚ, όπως μέχρι σήμερα πληροφορούμαστε, δεν θα προσμετρηθεί η συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων που είναι ΝΠΔΔ (ΙΚΑ-ΟΑΕΕ κλπ), όπως και των υπόλοιπων δημόσιων φορέων που είναι μέτοχοι (πχ Εκκλησία). Άρα το ποσοστό του 10% θα πρέπει να καλυφθεί αποκλειστικά από ιδιωτικά κεφάλαια, με την ΕΤΕ να απευθύνεται στο εγχώριο βιομηχανικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο. Οι φήμες, μάλιστα, που θέλουν την οικογένεια Λάτση να ενδιαφέρεται να μπει δυναμικά στην ΑΜΚ, αποκαλύπτουν αρκετές “σκοτεινές” πτυχές της εξαγοράς της Eurobank, που έγινε χωρίς την υποχρέωσή των μέχρι πρότινος ιδιοκτητών της να την ανακεφαλαιοποιήσουν.
Με δεδομένο, ότι το υπόλοιπο 90% της ΑΜΚ θα καλυφθεί από το ΤΧΣ, είναι φανερό, ότι μετά την ολοκλήρωση της ΑΜΚ, το ποσοστό των ασφαλιστικών ταμείων στην ΕΤΕ θα συρρικνωθεί συντριπτικά, από το 12% στο 1% περίπου. Ενώ σε ότι αφορά το 5% των ΝΠΙΔ ασφαλιστικών ταμείων ( όπως τα δικά μας ΤΥΠΕΤ, Επικούρησης και Αυτασφαλείας), ακόμη κι αν συμμετέχουν στην ΑΜΚ, θα υποστούν κι αυτά αντίστοιχη συρρίκνωση, αν δεν ασκήσουν μελλοντικά τα δικαιώματα αγοράς μετοχών (warrants).

Εδώ πρέπει να εξηγηθεί, ότι warrants θα λάβουν όλοι οι συμμετέχοντες στην ΑΜΚ σε αναλογία 9:1. Αυτό σημαίνει, ότι σε βάθος χρόνου 5ετίας, θα έχουν δικαίωμα να αγοράσουν σε προκαθορισμένη τιμή άλλες 9 μετοχές για κάθε 1 που θα πάρουν από την ΑΜΚ. Δεν πρόκειται για δώρο, αλλά για τη διαδικασία που προβλέπεται για την επιστροφή των κεφαλαίων που σήμερα βάζει το ΤΧΣ. Θα έχουν όμως τα ασφαλιστικά μας ταμεία τη δυνατότητα να καλύψουν αυτά τα ποσά, για να διατηρήσουν το ποσοστό τους;

Συνεπώς αυτό που παρουσιάζεται ως “εθνικός στόχος”, σημαίνει ουσιαστικά την ολοκληρωτική αλλαγή του χαρακτήρα της ΕΤΕ, από “Τράπεζα των Ασφαλιστικών Ταμείων”, σε πλήρως ιδιωτική τράπεζα. Ενώ ταυτόχρονα, παρόλο που το μάνατζμεντ θα διατηρηθεί σε “ελληνικά χέρια”, το ΤΧΣ θα έχει καθοριστικό ρόλο και δικαίωμα ψήφου σε όλες τις αποφάσεις για στρατηγικές κινήσεις της τράπεζας, πωλήσεις στοιχείων ενεργητικού και μείωση λειτουργικού κόστους.

Η αντίθετη περίπτωση φαντάζει ακόμη χειρότερη. Αν δεν καλυφθεί το 10% της ΑΜΚ, το ΤΧΣ γίνεται το απόλυτο αφεντικό και η ΕΤΕ μετατρέπεται σε τράπεζα της τρόικας.

Το πλαίσιο λειτουργίας του ΤΧΣ είναι δεδομένο. Η γρήγορη “εξυγίανση” δηλαδή, με μάζεμα του ενεργητικού, και περικοπή των εξόδων, προφανώς και της μισθοδοσίας.

Στόχος θα είναι η πώληση της ΕΤΕ το συντομότερο δυνατό και αφού καταστεί “βιώσιμη”, ώστε το ΤΧΣ να ανακτήσει όσα περισσότερα από τα κεφάλαια που θα διαθέσει.

Εκείνο που προκύπτει είναι, ότι και στις δυο περιπτώσεις θα έχουμε πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΕΤΕ, μετάλλαξη της τράπεζας σε μηχανισμό εξυπηρέτησης των συμφερόντων του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου, και κυρίως των πιστωτών της χώρας. Χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες, θεωρούμε ότι υπάρχει ποιοτική διαφορά ανάμεσα στα δύο σενάρια. Η πρώτη περίπτωση ίσως αφήνει περιθώριο μελλοντικών διεκδικήσεων σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο, ενώ η δεύτερη είναι απλά “τελειωμένη υπόθεση”.