Απτόητοι συνεχίζουν την πορεία προς τον γκρεμό (του Σταύρου Λυγερού)

Για μια ακόμα φορά, στην εβδομαδιαία ανασκόπηση αυτών που συμβαίνουν στη χώρα μας και που αναδημοσιεύουμε σε αυτό το blog, ο κ.Στ.Λυγερός παρουσιάζει μια ρεαλιστική εικόνα των γεγονότων, σε αντιδιαστολή με την εικόνα που προσπαθούν να πλασάρουν κυρίως κάθε βράδυ, τα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση και τους ξένους εντολοδότες της MME.
Πολλοί αναρωτώνται σε ποιούς απευθύνονται οι ιθαγενείς ινστρούχτορες κάθε βράδυ από τα δελτία ειδήσεων, αν δηλαδή υπάρχουν έλληνες πολίτες που πείθονται από όλη αυτή τη φτηνή προπαγάνδα. Φυσικά υπάρχουν! Αν δεν υπήρχαν αγοραστές δεν θα υπήρχαν και πωλητές πλαστής πραγματικότητας...

Απτόητοι συνεχίζουν την πορεία προς τον γκρεμό

Όπως αναμενόταν, η κυβέρνη­ση Σαμαρά συμφώνη­σε με την τρόικα για τις επόμενες κινήσεις στο πλαίσιο του Μνη­μονίου. Τμηματικά και πετσοκομμένη, η δό­ση θα καταβληθεί. Τί­ποτα, όμως, δεν πείθει ότι η ελληνική οικονομία εισέρχεται σε φάση σταθερο­ποίησης. Αντιθέτως, ακόμα και οι «προστάτες» μας ομολογούν ότι το πρόγραμ­μα κινδυνεύει με ναυάγιο. Στην πραγμα­τικότητα, το ναυάγιο έχει συντελεστεί.

Λόγω και της κρίσης στην Αίγυπτο και στην Τουρκία, μάλιστα, η φετινή τουρι­στική κίνηση είναι σημαντικά αυξημένη. Αυτό σημαίνει ότι η ασφυκτιώσα αγορά θα πάρει μια ανάσα. Κατά πάσα πιθανό­τητα, λοιπόν, η κυβέρνηση θα φτάσει στις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμ­βρίου. Έχοντας βάλει όλα τα αβγά του στο γερμανικό καλάθι, ο Σαμαράς ελπί­ζει ότι μετά την αναμενόμενη νίκη της, η Μέρκελ θα ανάψει το «πράσινο φως» για το «κούρεμα» και του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των χωρών- μελών της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ.

Η προϋπόθεση να υπάρχει πρωτογε­νές πλεόνασμα δεν είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο. Συνεχίζοντας την παράδοση των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, η σημερινή κυβέρνηση, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις της, παρατείνει τη μερική στάση πληρωμών στο εσωτε­ρικό, γεγονός που μάλλον θα της επιτρέ­ψει να εμφανίσει πλασματικό πρωτογε­νές πλεόνασμα.

Το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελ­ληνικού χρέους, που με επιμονή απαιτεί το ΔΝΤ, θεωρείται από τον πρωθυπουρ­γό σαν το διαβατήριο για τη σταδιακή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Η ελπίδα του ενισχύεται από δύο γεγονότα: Πρώτον, από το γεγονός ότι τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας παρουσιάζουν πτώση. Δεύτερον, από τα πρώτα επιτυχή βήματα της Πορτογαλίας για δική της επιστροφή στις αγορές, η οποία, όμως, αναχαιτίστηκε από την πο­λιτική κρίση σε αυτή τη χώρα.

Ο Σαμαράς θεωρεί ότι εάν πραγμα­τοποιηθεί και αυτό το «κούρεμα» κι αν δρομολογηθούν κάποιες μεγάλες επεν­δύσεις, θα μπορεί να ισχυριστεί πειστικά ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την απεμπλοκή από το Μνημόνιο. Ένας ισχυρισμός που θα αναπαραχθεί και θα πολλαπλασιαστεί από τα κατεστημένα ΜΜΕ, αναζωπυρώνοντας την ελπίδα ότι ο Γολγοθάς θα τελειώσει σύντομα.

Αν πιστέψουμε τον Σόιμπλε, αντί για «κούρεμα», θα έχουμε μείωση του επιτο­κίου και μεγάλη επιμήκυνση της αποπλη­ρωμής του λεγάμενου επίσημου χρέους. Ακόμα, όμως, κι αν τελικώς αποφασιστεί το πρόσθετο «κούρεμα», κατά πάσα πι­θανότητα θα συνοδευτεί από κάποιου είδους «κούρεμα» και των ελληνικών καταθέσεων, σύμφωνα με την τάση που επικρατεί πλέον στην Ευρωζώνη. Ούτε, όμως, και η μείωση του ελληνικού χρέους είναι από μόνη της ικανή να σπάσει το φαύλο κύκλο της ύφεσης και να θέσει την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Η πολιτι­κή της μονοδιάστατης λιτότητας επιτείνει τις συνθήκες ασφυξίας της αγοράς, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται τα οι­κονομικά και κατ' επέκταση τα κοινωνικά ερείπια.

Τα στοιχεία ενισχύουν την εκτίμηση ότι η ύφεση το 2013 θα υπερβεί την έτσι κι αλλιώς εφιαλτική επίσημη πρόβλεψη για -4,5%. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 2012 σημειώθηκε αποεπένδυση της τάξεως του 20%! Σ' αυτό το περιβάλλον η ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, εξωθώντας το πιο μορφωμένο κομμάτι των νέων επιστημόνων σε με­τανάστευση.

Οι κυβερνήσεις του Μνημονίου έχουν επιλέξει τον εύκολο δρόμο της οριζό­ντιας υπερφορολόγησης κυρίως αυτών που κινούν την οικονομία. Με τον τρόπο αυτό, όμως, γονατίζουν την πραγματική οικονομία, εκτοξεύουν την ύφεση, προκαλούν αποκλίσεις από τους στόχους και ανακυκλώνουν το αδιέξοδο. Η ειρω­νεία της υπόθεσης είναι ότι την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη φοροεπιδρομή στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ο Σαμαράς συνεχίζει να δηλώ­νει ότι είναι υπέρ της οριζόντιας φορολόγησης των επιχειρήσεων με 15%!

Η τρόικα μπορεί να μην χαλαρώνει τη θηλιά, αλλά έχει σε μεγάλο βαθμό αντι­καταστήσει τα υποτιμητικά σχόλια με θε­τικά και ενίοτε με επαίνους. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που μια σημαντική μερί­δα πολιτών «αγοράζει» το success story που σερβίρει η κυβέρνηση με την αμέριστη, πάντα, βοήθεια των προπαγαν­διστικών μηχανισμών της «παράταξης του Μνημονίου». Ο Σαμαράς επικαλείται αυτή την αλλαγή κλίματος σαν απόδειξη ότι τα πάει καλά.

Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η αλλαγή κλίματος αντανακλά κυρίως την ανάγκη της κυβέρνησης Μέρκελ να πουλήσει ένα success story και στους ψηφοφόρους της και στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, που αντιδρά πια στην πο­λιτική της μονοδιάστατης λιτότητας. Η υποτακτική Ελλάδα προσφέρεται για να παίξει το ρόλο του «άσωτου υιού», που με την καθοδήγηση του αυστηρού αλλά δίκαιου Γερμανού «πατέρα» επανήλθε στον ίσιο δρόμο!

Δημοσιεύτηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ της 11/7/2013