Ξεκίνησε η κινδυνολογία και τα διλήμματα, μόνο που η αρχή δεν έγινε από εφημερίδα που θα περίμενα να ξεκινήσει. Όχι ότι και η συγκεκριμένη αποτελεί έκπληξη.
Εξάλλου, όσο θα πλησιάζουν οι κάλπες, ο πόλεμος συμφερόντων θα εντείνεται και μαζί οι συμφωνίες με την οικονομική ολιγαρχία για υποστήριξη των εκπροσώπων της, έναντι ανταλλαγμάτων οπωσδήποτε. Ο νόμος για την χρηματοδότηση των κομμάτων και από επιχειρηματίες βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση και σίγουρα δεν είναι τυχαία η επιλογή της χρονικής στιγμής της ψήφισής του.
"320 επενδυτές περιμένουν 180 βουλευτές" λοιπόν (ας τους δώσουν τουλάχιστον χαρτάκια με αριθμούς προτεραιότητας για να μη σπρώχνονται). Τι μας λέει δηλαδή αυτός ο τίτλος; Ότι η ανάπτυξη είναι στα σύνορα και περιμένει καμιά τριανταριά πρόθυμους Τσιριμώκους για να μπει στη χώρα μας. Οπότε η ευθύνη είναι εκείνων που δεν θα ψηφίσουν το οποιοδήποτε άτομο προταθεί για πρόεδρος της δημοκρατίας κι εκείνοι θα φταίνε αν γίνουν εκλογές και βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι επενδυτές πάνε τα λεφτά τους αλλού (μαζί φυσικά με ακροδεξιούς έλληνες πολιτικούς - όσους από αυτούς δεν τα έχουν βγάλει ήδη).
Η "Κυριακάτικη Δημοκρατία" όμως θεωρεί προβληματική την ανεύρεση του απαιτούμενου αριθμού βουλευτών, προκειμένου να αποφευχθούν οι (απευκταίες από κάθε φιλοκυβερνητικό πολιτικό και ΜΜΕ) εκλογές. Μάλιστα! Φτάσαμε και σε αυτό το ακραίο αντιδημοκρατικό σημείο: να θεωρούνται οι εκλογές, το τελευταίο δηλαδή όπλο που έχει μείνει στον πολίτη για να εκφράσει κάποια γνώμη, εχθρός της ...σταθερότητας (όπως ονομάζουν οι μνημονιακοί πολιτικοί και κονδυλοφόροι τη στασιμότητα ή μάλλον την οπισθοδρόμηση).
Την άποψή μου βέβαια για το θέμα την έχω εκφράσει και άλλη φορά: θεωρώ την ανεύρεση των απαιτούμενων βουλευτών άκρως πιθανή. Και αυτό συνάδει με τη γνώμη που έχω για τους σύγχρονούς μας έλληνες πολιτικούς, ότι δηλαδή ο μόνος λόγος που ασχολήθηκαν (το 95% τουλάχιστον) με την πολιτική ήταν οικονομικός, που σημαίνει να φροντίσουν το οικονομικό μέλλον τόσο το δικό τους, όσο και των παιδιών τους, των εγγονών τους κ.λπ. Οπότε, να η ευκαιρία για κάποιους να προσποριστούν ένα έξτρα κέρδος!
Προαναγγέλλουν φοροελαφρύνσεις για την εποχή που δεν θα είναι πια κυβέρνηση τα κόμματα που κατέστρεψαν τους έλληνες πολίτες. Η κουτοπόνηρη σκέψη τους δεν μπορεί να ξεγελάσει πια (σχεδόν) κανέναν έλληνα πολίτη. Δηλαδή, σκέφτονται, "αν δεν είμαστε εμείς κυβέρνηση, ας κόψουν το λαιμό τους οι επόμενοι να βρουν χρήματα για τις ελαφρύνσεις που εμείς θα έχουμε αποφασίσει, αν είμαστε εμείς κυβέρνηση θα πούμε το γνωστό παραμύθι ότι οι δανειστές έχουν βρει χρηματοδοτικό κενό και οι ελαφρύνσεις αναβάλλονται". Πόσο πιο απλό μπορεί να είναι;
Γράφει για ριζικές αλλαγές σε ταμεία και συντάξεις, λες και αυτές θα είναι προς όφελος των συνταξιούχων, οι οποίοι όμως ξέρουν πια τι σημαίνουν τέτοιου είδους αλλαγές από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση.
Από κάτω, παραβλέποντας το πραγματικό αποτέλεσμα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, βλέπει σαν πρώτο κόμμα την "αδιευκρίνιστη ψήφο"!!! Ό,τι μας βολεύει.
Και δίπλα παραθέτει το νέο παραμύθι της κυβερνητικής προπαγάνδας, την "έξοδο από τα μνημόνια". Μια έξοδος με διατήρηση όμως των μνημονιακών νόμων των περικοπών, της φοροεπιδρομής και όλων των υπόλοιπων νόμων που κατέστρεψαν τις ζωές εκατομμυρίων ελλήνων, πόσο έξοδος μπορεί να είναι;
Τέλος στα μνημόνια θα ήταν μόνο η κατάργηση των μνημονιακών νόμων, αυτό όμως έχουν φροντίσει να το καταστήσουν πάρα πολύ δύσκολο (δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι είναι και αδύνατο).
Κι έρχεται η "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" να μας προσγειώσει στην πραγματικότητα. Την Τρίτη έρχεται η τρόικα και μαζί της νέο κύμα εξοντωτικών επιθέσεων εναντίον των πολιτών. Και όλοι αυτοί οι "τσαμπουκάδες" (σύμφωνα με την έκφραση που χρησιμοποίησαν τις τελευταίες μέρες κυβερνητικά στελέχη για να χαρακτηρίσουν προτάσεις πολιτικών αντιπάλων τους) τελειώνουν. Σκύψιμο πάλι του κεφαλιού και ό,τι πουν οι υπάλληλοι των δανειστών.
Εκτός από τα 13 σημεία "τριβής" με την τρόικα που παρατίθενται κάτω από τον κύριο τίτλο της εφημερίδας, προσέξτε και τα αναγραφόμενα στο πλαίσιο κάτω δεξιά για τον κατώτατο μισθό.
Πώς το προπαγανδίζουν; "Τέλος στα μνημόνια";
Καλώς ήλθατε στη μνημονιακή πραγματικότητα.
