Για να είμαι ειλικρινής δεν παρακολούθησα καθόλου τις ομιλίες των δυο συνεταίρων της κυβερνητικής οργάνωσης το Σαββατοκύριακο στη ΔΕΘ. Σήμερα αφέθηκα να ενημερωθώ είτε από κάποια sites, είτε από τα πρωτοσέλιδα, που εκτείνονταν από τη γελοιότητα (ΤΑ ΝΕΑ: "Λεφτά στην Τσέπη" [!!!] - Ελεύθερος Τύπος: "Πόσα κερδίζουν μισθωτοί, συνταξιούχοι από τις φοροελαφρύνσεις" [!!!]) μέχρι το ρεαλισμό (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: "Παίζουν τα ρέστα τους" - Δημοκρατία: "Τίποτα! Με άδεια χέρια ο Σαμαράς στο Βελλίδειο..." - Η Εφημερίδα των Συντακτών: "Ασήκωτες ...ελαφρύνσεις").
Νομίζω ότι με την ανάγνωση του άρθρου τού Νίκου Μπογιόπουλου που αναδημοσιεύω στη συνέχεια από το enikos (συμπληρώνοντας κάποια δικά μου σχόλια) πήρα μια εικόνα του λαϊκισμού που ξέβρασε για μια ακόμα φορά ο πρωθυπουργός (παρόλο που εξακολουθώ να θεωρώ τα Ζάππεια αξεπέραστα δείγματα πολιτικαντισμού, λαϊκισμού και ψευδολογίας).
Περί “Αλήθειας” και “Φιλότιμου”…
Μέχρι τώρα είχαν σμπαραλιάσει έννοιες όπως «πατρίδα», «σωτηρία», «ανάπτυξη», «ελπίδα» κοκ. Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές φαίνεται ότι αποφάσισαν να αποκολοκυνθώσουν λέξεις και έννοιες όπως «αλήθεια» και «φιλότιμο».
Μάρτυς μας ο κύριος Σαμαράς, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Θεσσαλονίκη εμφανίστηκε ως ο αυθεντικότερος πρεσβευτής της Αλήθειας. Της «ακατανίκητης» και «ανελέητης Αλήθειας», όπως δήλωσε…
Στην ίδια αυτή ομιλία, ο πρωθυπουργός είχε μια ακόμα εξαιρετική έμπνευση: Αποφάσισε να εισάγει στην πολιτική αντιπαράθεση την έννοια «Φιλότιμο»...
Θα ‘λεγε κανείς κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ποιός μπορεί να έχει αντίρρηση οι πολιτικοί μας ταγοί να ενεργούν με κριτήριο το «φιλότιμο». Με μια διαφορά: Η έννοια «φιλότιμο» υπήρχε στην Ελλάδα και πριν ακόμα ο κ.Σαμαράς την επιλέξει για να την υποβιβάσει σε πλαστική προεκλογική σημαία.
Η έννοια «φιλότιμο» υπήρχε, για παράδειγμα, και τότε που ο κ.Σαμαράς όταν ρωτήθηκε να εξηγήσει γιατί πριν γίνει πρωθυπουργός εμφανιζόταν σαν «αντιμνημονιακός», απαντούσε - ενώπιον της Μέρκελ –«Ουδείς αναμάρτητος»… (Π.Σ.: το είχε θεωρήσει μάλιστα ως ευφυολόγημα)
Εν πάση με εκείνο το περίφημο: περιπτώσει, από την ΔΕΘ και τη εκεί θεσμοθετημένη πολιτική περατζάδα, ας κρατήσουμε τούτο: Η «Νέα Ελλάδα» για την οποία τόσος λόγος γίνεται, η «Νέα Ελλάδα» που οικοδομείται από τον πρωθυπουργό, από τον κ.Γιακουμάτο, από τον κ.Μητσοτάκη και από τον «δεν είναι δικός μου νόμος ο ΕΝΦΙΑ για να απολογούμαι» κ.Χαρδούβελη, η «Νέα Ελλάδα» που ο κ.Σαμαράς τη χτίζει σε συνεργασία με τον κ.Βενιζέλο και σε διαρκή «διαπραγμάτευση» με την τρόικα, στηρίζεται σε δυο πυλώνες: «Στηρίζεται στην Αλήθεια και στο Φιλότιμο»! Έτσι είπε ο κ.Σαμαράς…
Με αυτή την ιδιότητα, λοιπόν, του εκπροσώπου της Αλήθειας (και του Φιλότιμου), ο κύριος πρωθυπουργός εκφώνησε τον βαρυσήμαντο λόγο του. Τόσο βαρυσήμαντος, δε, ο λόγος του πρωθυπουργού ώστε φρόντισε να περιέχει 94 φορές τη λέξη «θα». Καθόλου κακή επίδοση για κάποιον που μιλάει στο όνομα της «Αλήθειας» - και του «Φιλότιμου»… (Π.Σ.: με μουσική υπόκρουση, ίσως, τη φωνή του Χρηστάκη και το "Όλο θα και θα και θα, σπάσε βρε παραμυθά")
Σημειωτέον ότι από αυτά τα 94 «θα» που εκστόμισε ο πρωθυπουργός, τις 60 φορές το «θα» του κ.Σαμαρά ήταν ευθέως υποσχετικό. Μόνο που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από εκείνα τα «θα» που ο ελληνικός λαός τα έχει συνδέσει με υποσχέσεις που ξεκινούν από το ανέκδοτο της «εκτροπής του Αχελώου» και φτάνουν μέχρι το στρατόπεδο του «Παύλου Μελά» (το οποίο ο κ.Σαμαράς το ξανάδωσε στο Δήμο για… 6η φορά).
Ήταν, δε, στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς εμφάνισε σαν «παροχή» τη μείωση του φόρου θέρμανσης κατά 30%, αφού όμως πρώτα τον αύξησε κατά 124%... (Π.Σ.: χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραβολής με το γάιδαρο του Νασρεντίν Χότζα)
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς μίλησε για «φοροελάφρυνση» στον Φόρο Αλληλεγγύης, που όμως υποτίθεται ότι θα έληγε το 2014, αλλά ο κ.Σαμαράς τον επεκτείνει για δυο – τουλάχιστον – χρόνια ακόμα… (Π.Σ.: σκεπτόμενος προφανώς, "ας είμαι πρωθυπουργός σε δυο χρόνια και βλέπουμε")
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς έταξε «διορθώσεις» στον ΕΝΦΙΑ, που όμως υποτίθεται ότι επρόκειτο για ένα «έκτακτο» μέτρο, αλλά αποδείχτηκε ότι είναι ένα αιώνιο χαράτσι που η επιβολή του νομοθετείται εις το διηνεκές… (Π.Σ.: οι οποίες διορθώσεις πόσους φορολογούμενους αφορούν; 100; 200; και είμαι σίγουρος ότι τελικά θα ωφεληθούν για μια ακόμα φορά, κυρίως, οι έχοντες)
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς επανέφερε από την πίσω πόρτα το «όλοι μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου, διακηρύσσοντας εις επήκοον των φτωχοποιημένων εργατών και των ρημαγμένων συνταξιούχων ότι «για την κρίση ευθύνονται όλοι»…
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς έδωσε ρεσιτάλ ΝΑΤΟφροσύνης λίγες ώρες αφότου ο υπουργός των Σκοπίων είχε γίνει δεκτός από το «εθνωφελές» ΝΑΤΟ στην Ουαλία ως υπουργός της «Μακεδονίας» και λίγες ώρες αφότου ο ΝΑΤΟικός σύμμαχος Ερντογάν μιλούσε – επί ΝΑΤΟικού εδάφους – για «δυο κράτη στην Κύπρο…
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς περηφανεύτηκε για τα λεφτά που δίνει η κυβέρνησή του στους τραπεζίτες υποστηρίζοντας ότι παίρνει από τους αδύναμους και δίνει στους ισχυρούς για «να έχουν οι τράπεζες περισσότερα χρήματα να δίνουν στον κόσμο»!(Π.Σ.: είναι αξιοθαύμαστη η ευκολία που βρίσκει αμέτρητα δισεκατομμύρια για να στηρίξει τους ολιγάριθμους τραπεζίτες, όταν δεν βρίσκει ένα-δυο δις να στηρίξει τα δολοφονηθέντα - και από το PSI του συναυτουργού του - ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να σωθούν εκατομμύρια συνταξιούχοι)
Αυτά και άλλα πολλά είπε ο κ.Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη. Αυτές ήταν οι «φοροελαφρύνσεις» του. Αυτή ήταν και η συνεισφορά του στην εμβάθυνση εννοιών όπως «Αλήθεια και Φιλότιμο». Τέτοια εμβάθυνση είχε να παρακολουθήσει ο ελληνικός λαός από την εποχή του αείμνηστου Αυλωνίτη: «Πνεύμα και ηθική»…
Κατά τα
λοιπά, την ώρα που ο κ.πρωθυπουργός έδινε αυτήν την άλλη διάσταση στις
έννοιες «αλήθεια» και «φιλότιμο», η είδηση ερχόταν από το «Business
insider»: Η Ελλάδα είναι η τρίτη πιο δυστυχισμένη χώρα στον κόσμο με βάση τα ποσοστά ανεργίας και τις τιμές των προϊόντων.
Στη κλίμακα της δυστυχίας ο λαός της Ελλάδας βρίσκεται πάνω από τους
λαούς της Αιγύπτου, της Ουκρανίας, της Κολομβίας, της Τουρκίας και των
Φιλιππίνων…
Σε αυτόν τον λαό απευθύνθηκε με την ιδιότητα του αρχάγγελου της αλήθειας και του φιλότιμου ο κ.Σαμαράς. Αλλά σε αυτόν τον λαό απευθυνόταν και ο μεγάλος μας ποιητής, ο Τάσος Λειβαδίτης, όταν έγραφε:
«Πλανόδιοι αργυραμοιβοί στους δρόμους
παζάρευαν τις μέρες μας
με αμφίβολα νομίσματα
από μελλοντικές αβέβαιες εποχές».
Νομίζω ότι με την ανάγνωση του άρθρου τού Νίκου Μπογιόπουλου που αναδημοσιεύω στη συνέχεια από το enikos (συμπληρώνοντας κάποια δικά μου σχόλια) πήρα μια εικόνα του λαϊκισμού που ξέβρασε για μια ακόμα φορά ο πρωθυπουργός (παρόλο που εξακολουθώ να θεωρώ τα Ζάππεια αξεπέραστα δείγματα πολιτικαντισμού, λαϊκισμού και ψευδολογίας).
Περί “Αλήθειας” και “Φιλότιμου”…
Μέχρι τώρα είχαν σμπαραλιάσει έννοιες όπως «πατρίδα», «σωτηρία», «ανάπτυξη», «ελπίδα» κοκ. Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές φαίνεται ότι αποφάσισαν να αποκολοκυνθώσουν λέξεις και έννοιες όπως «αλήθεια» και «φιλότιμο».
Μάρτυς μας ο κύριος Σαμαράς, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Θεσσαλονίκη εμφανίστηκε ως ο αυθεντικότερος πρεσβευτής της Αλήθειας. Της «ακατανίκητης» και «ανελέητης Αλήθειας», όπως δήλωσε…
Στην ίδια αυτή ομιλία, ο πρωθυπουργός είχε μια ακόμα εξαιρετική έμπνευση: Αποφάσισε να εισάγει στην πολιτική αντιπαράθεση την έννοια «Φιλότιμο»...
Θα ‘λεγε κανείς κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ποιός μπορεί να έχει αντίρρηση οι πολιτικοί μας ταγοί να ενεργούν με κριτήριο το «φιλότιμο». Με μια διαφορά: Η έννοια «φιλότιμο» υπήρχε στην Ελλάδα και πριν ακόμα ο κ.Σαμαράς την επιλέξει για να την υποβιβάσει σε πλαστική προεκλογική σημαία.
Η έννοια «φιλότιμο» υπήρχε, για παράδειγμα, και τότε που ο κ.Σαμαράς όταν ρωτήθηκε να εξηγήσει γιατί πριν γίνει πρωθυπουργός εμφανιζόταν σαν «αντιμνημονιακός», απαντούσε - ενώπιον της Μέρκελ –«Ουδείς αναμάρτητος»… (Π.Σ.: το είχε θεωρήσει μάλιστα ως ευφυολόγημα)
Εν πάση με εκείνο το περίφημο: περιπτώσει, από την ΔΕΘ και τη εκεί θεσμοθετημένη πολιτική περατζάδα, ας κρατήσουμε τούτο: Η «Νέα Ελλάδα» για την οποία τόσος λόγος γίνεται, η «Νέα Ελλάδα» που οικοδομείται από τον πρωθυπουργό, από τον κ.Γιακουμάτο, από τον κ.Μητσοτάκη και από τον «δεν είναι δικός μου νόμος ο ΕΝΦΙΑ για να απολογούμαι» κ.Χαρδούβελη, η «Νέα Ελλάδα» που ο κ.Σαμαράς τη χτίζει σε συνεργασία με τον κ.Βενιζέλο και σε διαρκή «διαπραγμάτευση» με την τρόικα, στηρίζεται σε δυο πυλώνες: «Στηρίζεται στην Αλήθεια και στο Φιλότιμο»! Έτσι είπε ο κ.Σαμαράς…
Με αυτή την ιδιότητα, λοιπόν, του εκπροσώπου της Αλήθειας (και του Φιλότιμου), ο κύριος πρωθυπουργός εκφώνησε τον βαρυσήμαντο λόγο του. Τόσο βαρυσήμαντος, δε, ο λόγος του πρωθυπουργού ώστε φρόντισε να περιέχει 94 φορές τη λέξη «θα». Καθόλου κακή επίδοση για κάποιον που μιλάει στο όνομα της «Αλήθειας» - και του «Φιλότιμου»… (Π.Σ.: με μουσική υπόκρουση, ίσως, τη φωνή του Χρηστάκη και το "Όλο θα και θα και θα, σπάσε βρε παραμυθά")
Σημειωτέον ότι από αυτά τα 94 «θα» που εκστόμισε ο πρωθυπουργός, τις 60 φορές το «θα» του κ.Σαμαρά ήταν ευθέως υποσχετικό. Μόνο που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από εκείνα τα «θα» που ο ελληνικός λαός τα έχει συνδέσει με υποσχέσεις που ξεκινούν από το ανέκδοτο της «εκτροπής του Αχελώου» και φτάνουν μέχρι το στρατόπεδο του «Παύλου Μελά» (το οποίο ο κ.Σαμαράς το ξανάδωσε στο Δήμο για… 6η φορά).
Ήταν, δε, στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς εμφάνισε σαν «παροχή» τη μείωση του φόρου θέρμανσης κατά 30%, αφού όμως πρώτα τον αύξησε κατά 124%... (Π.Σ.: χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραβολής με το γάιδαρο του Νασρεντίν Χότζα)
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς μίλησε για «φοροελάφρυνση» στον Φόρο Αλληλεγγύης, που όμως υποτίθεται ότι θα έληγε το 2014, αλλά ο κ.Σαμαράς τον επεκτείνει για δυο – τουλάχιστον – χρόνια ακόμα… (Π.Σ.: σκεπτόμενος προφανώς, "ας είμαι πρωθυπουργός σε δυο χρόνια και βλέπουμε")
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς έταξε «διορθώσεις» στον ΕΝΦΙΑ, που όμως υποτίθεται ότι επρόκειτο για ένα «έκτακτο» μέτρο, αλλά αποδείχτηκε ότι είναι ένα αιώνιο χαράτσι που η επιβολή του νομοθετείται εις το διηνεκές… (Π.Σ.: οι οποίες διορθώσεις πόσους φορολογούμενους αφορούν; 100; 200; και είμαι σίγουρος ότι τελικά θα ωφεληθούν για μια ακόμα φορά, κυρίως, οι έχοντες)
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς επανέφερε από την πίσω πόρτα το «όλοι μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου, διακηρύσσοντας εις επήκοον των φτωχοποιημένων εργατών και των ρημαγμένων συνταξιούχων ότι «για την κρίση ευθύνονται όλοι»…
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς έδωσε ρεσιτάλ ΝΑΤΟφροσύνης λίγες ώρες αφότου ο υπουργός των Σκοπίων είχε γίνει δεκτός από το «εθνωφελές» ΝΑΤΟ στην Ουαλία ως υπουργός της «Μακεδονίας» και λίγες ώρες αφότου ο ΝΑΤΟικός σύμμαχος Ερντογάν μιλούσε – επί ΝΑΤΟικού εδάφους – για «δυο κράτη στην Κύπρο…
Ήταν στο πλαίσιο της «Αλήθειας» (και του «Φιλότιμου») που ο κ.Σαμαράς περηφανεύτηκε για τα λεφτά που δίνει η κυβέρνησή του στους τραπεζίτες υποστηρίζοντας ότι παίρνει από τους αδύναμους και δίνει στους ισχυρούς για «να έχουν οι τράπεζες περισσότερα χρήματα να δίνουν στον κόσμο»!(Π.Σ.: είναι αξιοθαύμαστη η ευκολία που βρίσκει αμέτρητα δισεκατομμύρια για να στηρίξει τους ολιγάριθμους τραπεζίτες, όταν δεν βρίσκει ένα-δυο δις να στηρίξει τα δολοφονηθέντα - και από το PSI του συναυτουργού του - ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να σωθούν εκατομμύρια συνταξιούχοι)
Αυτά και άλλα πολλά είπε ο κ.Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη. Αυτές ήταν οι «φοροελαφρύνσεις» του. Αυτή ήταν και η συνεισφορά του στην εμβάθυνση εννοιών όπως «Αλήθεια και Φιλότιμο». Τέτοια εμβάθυνση είχε να παρακολουθήσει ο ελληνικός λαός από την εποχή του αείμνηστου Αυλωνίτη: «Πνεύμα και ηθική»…
Σε αυτόν τον λαό απευθύνθηκε με την ιδιότητα του αρχάγγελου της αλήθειας και του φιλότιμου ο κ.Σαμαράς. Αλλά σε αυτόν τον λαό απευθυνόταν και ο μεγάλος μας ποιητής, ο Τάσος Λειβαδίτης, όταν έγραφε:
«Πλανόδιοι αργυραμοιβοί στους δρόμους
παζάρευαν τις μέρες μας
με αμφίβολα νομίσματα
από μελλοντικές αβέβαιες εποχές».
