Τις τελευταίες εβδομάδες η κουβέντα περιστρέφεται
γύρω από τη δυνατότητα εξασφάλισης από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ 180
βουλευτών που θα ψηφίσουν όποιο πρόσωπο προτείνουν για πρόεδρο
δημοκρατίας, προκειμένου να μείνουν νόμιμα στην εξουσία για δυο ακόμα
χρόνια, ώστε να φέρουν εις πέρας το έργο που τους έχει ανατεθεί. Την
άποψή μου γι'αυτό το θέμα την έχω εκφράσει και είναι η πίστη μου ότι
(λαμβάνοντας υπόψη το ποιόν της πλειοψηφίας των βουλευτών, που μοναδικό
μέλημά τους έχουν αποδείξει πως είναι ο προσπορισμός όσον το δυνατόν
μεγαλύτερου -οικονομικού βασικά- προσωπικού οφέλους) θα καταστεί δυνατή η
εξαγορά του απαραίτητου αριθμού βουλευτικών ψήφων (αφού σαν ψήφους τους
βλέπουν και οι κυβερνώντες και όχι σαν σκεπτόμενα άτομα, όπως έχει
φανεί στις κατά καιρούς ψηφοφορίες εχθρικών προς το λαό νομοσχεδίων),
ανεξάρτητα από το πρόσωπο που θα προταθεί για το υπέρτατο -θεωρητικά-
πολιτειακό αξίωμα. Το πρόσωπο δεν έχει σημασία. Ακόμα και τον μανάβη της γειτονιάς μου να προτείνουν (ο οποίος σημειωτέον είναι αξιολογότατος άνθρωπος με σωστή σκέψη και κρίση, αλλά οπωσδήποτε άγνωστος στο πλατύ κοινό, εξ ού και τον έφερα ως παράδειγμα) θα βρεθούν 180 ...βουλευτές να τον ψηφίσουν, εφόσον θα έχουν πειστεί για τη "χρησιμότητα" της πράξης τους αυτής. Χρησιμότητα για την οποία θα ξημεροβραδιάζονται στα κανάλια, παρέα με τα γνωστά παπαγαλάκια, προκειμένου να μας πείσουν ότι ήταν αναγκαία για να συνεχίζουν να μας σώζουν. Οπότε θεωρώ δύσκολο να μην εξαντλήσει αυτή η φιλογερμανική κυβέρνηση την τετραετία, και αν τούτο δεν συμβεί θα οφείλεται σε άλλους λόγους. Ο καιρός περνάει και θα φανεί αν έχω δίκιο.
Ένα άλλο θέμα που με έχει απασχολήσει (και φυσικά όχι μόνο εμένα) είναι η μηδενική αντίδραση των πολιτών που έχουν δεχτεί πρωτοφανή για καιρό ειρήνης επίθεση από ξένα κράτη (με τη βοήθεια ιθαγενών εκπροσώπων τους, όπως έχει φανεί ιστορικά πως γίνεται συνήθως) με αφαίρεση καταθέσεων, με μειώσεις μισθών, με κλέψιμο συντάξεων και με καταστροφικό επιστέγασμα τον γνωστό καταιγισμό φόρων. Με εξαίρεση τις καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών οι υπόλοιποι πολίτες παρακολουθούν απαθείς το γκρέμισμα της ζωής τους, λες και προσπαθούν να βγάλουν αληθινούς αυτούς που ισχυρίζονται χλευαζόμενοι πως μας ψεκάζουν. Βέβαια, η αδράνεια αυτή είναι αποτέλεσμα της ακολουθούμενης από την κυβέρνηση προπαγανδιστικής στρατηγικής, που είναι ένας ακόμα τομέας της εφαρμοσθείσας πολιτικής της που στέφτηκε με επιτυχία, σε ζημιά και πάλι των πολιτών. Να θυμίσω ότι το σχέδιο αυτό ξεκίνησε πείθοντας τους πολίτες ότι έφταιγαν, επειδή χρησιμοποιούσαν τους όποιους πόρους είχαν -όσοι είχαν- για να καλυτερέψουν τη ζωή τους και δεν ζούσαν σαν ερημίτες. Ακόμα και σήμερα, και μετά από τόσες αποδείξεις ότι η επίθεση στη χώρα μας ήταν προσχεδιασμένη και δεν έφταιγε η ζωή που ζούσαμε, είναι πολλοί αυτοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι "εμείς φταίμε που ζούσαμε καλά". Σίγουρα αυτοί που σχεδίασαν την προπαγανδιστική αυτή στρατηγική ήταν επιστήμονες. Βασίστηκαν σε γνωστά στοιχεία του ελληνικού DNA, με πρώτο και καλύτερο αυτό του διχασμού, το οποίο χρησιμοποίησαν για να στρέφουν τη μια ομάδα πολιτών εναντίον της άλλης, προσπαθώντας να αποτρέψουν αυτό που γνώριζαν καλά, δηλαδή τι μπορούσαν να πετύχουν οι έλληνες ενωμένοι. Χρησιμοποίησαν βέβαια, και άλλα στοιχεία, όπως του φόβου (μην ξεχνάμε τη Marfin στη διάρκεια της μεγαλύτερης αντιμνημονιακής διαδήλωσης), των διλημμάτων (ευρώ ή δραχμή), διαφόρων συνθημάτων (σταθερότητα, λες και μας αρέσει να σταθεροποιηθούμε σε αυτή την κατάσταση -κάποιους όμως τους έπεισε) και άλλων πολλών.
Το στοιχείο που έχει επιδράσει όμως καταλυτικά πιστεύω πως είναι η απογοήτευση που έχουν σπείρει κι έχει νεκρώσει κάθε ελπίδα των ελλήνων για καλυτέρευση της ζωής τους, με αποτέλεσμα να θεωρείται μάταιη οποιαδήποτε αντίδραση.
Πολύ απαισιόδοξα όσα γράφω πιο πάνω. Παρ'όλα αυτά, προσωπικά δεν θα πάψω να ελπίζω σε κάτι που θα ανα(σ)τρέψει όλη αυτή την κατάσταση. Ποιο θα είναι αυτό το "κάτι"; Άγνωστο ακόμα, αλλά δεν θα πάψω να το περιμένω και αν μπορώ, να συμμετέχω.
