Προσπαθώντας από αυτή τη γωνιά να προβάλλω μια ολοκληρωμένη άποψη για τα θέματα της επικαιρότητας διάβασα διάφορα άρθρα ψύχραιμων σχολιαστών και αναδημοσιεύω στη συνέχεια δυο από αυτά, ένα που αντιμετωπίζει θετικά και ένα που αντιμετωπίζει κριτικά τις εν λόγω εξαγγελίες.
Πρώτα το άρθρο του Γ.Δελαστίκ στο ΕΘΝΟΣ και μετά εκείνο του Ν.Μπογιόπουλου στο enikos.gr
Ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε δεσμεύσεις πολύ συγκεκριμένες
(του Γ.Δελαστίκ)
Απολύτως συγκεκριμένες και πλήρως ελέγξιμες ανά πάσα στιγμή είναι οι δεσμεύσεις που ανέλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο. Ακούγοντας τι είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταλάβαμε καλύτερα γιατί η κυβέρνηση απαγόρευσε στο θλιβερό όργανο προπαγάνδας της, την κρατική τηλεόραση, να μεταδώσει την ομιλία Τσίπρα με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύγκριση των δεσμευτικών εξαγγελιών Τσίπρα με την ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου λειτουργεί καταλυτικά εις βάρος των ηγετών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τι δεσμεύτηκε, λοιπόν, ότι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, αν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση; Εχουμε επιλέξει από όσα είπε εκείνα που ο καθένας μπορεί να ελέγξει αν τα υλοποίησε, μέσα σε έναν... μήνα (!) το πολύ από τότε που θα αναλάβει πρωθυπουργός.
Πρώτον, θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας. Δεύτερον, θα αποκαταστήσει αμέσως το δώρο των Χριστουγέννων ως 13η σύνταξη σε όσους συνταξιούχους παίρνουν σύνταξη μέχρι 700 ευρώ - ενέργεια δηλαδή που αφορά 1.262.920 συνταξιούχους. Τρίτον, θα επαναφέρει το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ για όλους τους φορολογούμενους. Τέταρτον, θα επαναφέρει τη λιανική τιμή εκκίνησης του πετρελαίου θέρμανσης στα 90 λεπτά το λίτρο, πράγμα που θα επιτρέψει στους Ελληνες να ξανανάψουν τα καλοριφέρ τους τον χειμώνα. Πέμπτον, θα επαναφέρει άμεσα το πλαίσιο θεσμικής προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων που κατάργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις (συλλογικές συμβάσεις, διαιτησία, μετενέργεια κ.λπ.) και θα καταργήσει τις ρυθμίσεις για τις μαζικές και αδικαιολόγητες απολύσεις, για την ενοικίαση εργαζομένων κ.λπ.
Εκτον, θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ. Θα θεσπίσει φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, ο οποίος, όπως τόνισε κατηγορηματικά, δεν θα αφορά την πρώτη κατοικία (εκτός από περιπτώσεις υπερπολυτελών κατοικιών) και δεν θα αφορά τη μικρομεσαία ιδιοκτησία. Εβδομον, τις αμέσως προσεχείς μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση για επ' αόριστον παράταση της αναστολής στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας αξίας έως 300.000 ευρώ. Θα φέρει επίσης πρόταση νομοθετικής απαγόρευσης εκχώρησης σε κερδοσκοπικούς οίκους των δικαιωμάτων δανειακών συμβάσεων. Ογδοον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα παρέχει δωρεάν πρόσβαση στις δημόσιες δομές υγείας και διασφάλιση της πρόσβασης στην αναγκαία φαρμακευτική αγωγή σε όλους τους Ελληνες, τόσο στους ασφαλισμένους όσο και στους ανασφάλιστους, με περιορισμό της συμμετοχής στην αγορά των φαρμάκων στις πιο φτωχές κατηγορίες του πληθυσμού.
Αυτές οι δεσμεύσεις αφορούν όλους τους Ελληνες ή εν πάση περιπτώσει κοινωνικές ομάδες που συμπεριλαμβάνουν πάνω από ένα εκατομμύριο ή και εκατομμύρια άτομα. Αν υλοποιηθούν και στην πραγματικότητα και δεν μείνουν ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, θα σηματοδοτήσουν μια τεράστια οικονομική ανακούφιση του λαού μας. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε και άλλα πολλά. Επιχειρηματολόγησε επίσης για το πώς θα βρει τα λεφτά να κάνει πράξη τα όσα εξήγγειλε. Εμείς σήμερα δεν θα μπούμε στη συζήτηση γύρω από το αν συμφωνούμε ή όχι με το κατά πόσο μπορούν να βρεθούν τα λεφτά στο πλαίσιο της πολιτικής που περιέγραψε ότι προτίθεται να ασκήσει. Ετσι θα υποβαθμίζονταν οι δεσμεύσεις που ανέλαβε. Τόσο συγκεκριμένα που τα είπε, μέσα σε έναν μήνα από τον σχηματισμό κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι οι Ελληνες θα είναι σε θέση να καταλάβουν αν ο Τσίπρας τούς κορόιδεψε με τις προχθεσινές του εξαγγελίες ή αν όντως πετυχαίνει να υλοποιήσει αυτά που υποσχέθηκε, τα οποία ο ίδιος τα χαρακτήρισε ως δεσμεύσεις.
Είπε συγκεκριμένα: «Δεν μοιράσαμε υποσχέσεις. Αναλάβαμε δεσμεύσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έδωσε απαντήσεις». Εμείς κρίνουμε ότι πραγματικά οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις του είναι πολύ σοβαρές και θα τον κρίνουμε βάσει των δεσμεύσεων που ο ίδιος πρότεινε, αν κατορθώσει να αναδειχθεί πρωθυπουργός της χώρας. Αρκούν οι αυτοβούλως αναληφθείσες εκ μέρους του δεσμεύσεις, για να διαμορφώσουμε σοβαρή άποψη τόσο για την ειλικρίνεια των προθέσεών του όσο και πρωτίστως για τις ικανότητές του να βρει τους πόρους να ικανοποιήσει τις ανάγκες χρηματοδότησης της πολιτικής του και να επιδείξει το αναγκαίο πολιτικό σθένος για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Αρχή άνδρα δείκνυσι.
Σωστά το λέει ο κ.Τσίπρας
(του Ν.Μπογιόπουλου)
Πολλά έχουν γραφτεί, ειπωθεί και σχολιαστεί, ήδη, για την παρουσία και τις εξαγγελίες του κ.Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη. Θα σταθούμε σε ένα κομβικό ζήτημα έξω από το οποίο, κατά τη γνώμη μας, κάθε συζήτηση επί πλευρών του προγράμματος που εξήγγειλε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μετέωρη.
Τόσο στην ομιλία του στο Βελλίδειο, όσο και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στη Θεσσαλονίκη, ο κ.Τσίπρας προσδιόρισε με σαφήνεια ότι η «διαπραγμάτευση» που επαγγέλλεται και η οποία θα φέρει – όπως υπόσχεται – την έξοδο από την κρίση θα διεξαχθεί εντός του ευρωενωσιακού πλαισίου.
Ακόμα και το «άμεσο πρόγραμμα», όπως το αποκάλεσε, αυτό που όπως είπε τίθεται «εκτός διαπραγμάτευσης και που αφορά στον κατώτατο μισθό, τις συντάξεις, την ανεργία κλπ, κατά το ήμισυ και παραπάνω θα χρηματοδοτηθεί, σύμφωνα με όσα ανέπτυξε ο κ.Τσίπρας, από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Προφανώς δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει σοβαρά ότι πρόκειται για τομείς στους οποίους η ΕΕ δεν έχει λόγο.
Παράλληλα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ το τόνισε πολλές φορές και με έμφαση: Η απόδραση από τα δεινά που διέρχεται ο ελληνικός λαός είναι μια διαδικασία που θα συνομολογηθεί σε συγκεκριμένα «φόρα»: Στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στην Κομισιόν και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Εκεί θα πάω, εκεί θα μιλήσω, εκεί θα διαπραγματευτώ, εκεί θα επιτευχθεί η αναστροφή της σημερινής πολιτικής, υποστήριξε.
Πρόκειται για το κρισιμότερο, θεωρούμε, σημείο των τοποθετήσεων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Διότι εκεί είναι, στα «φόρα» της ΕΕ που - κατά τον κύριο Τσίπρα – θα αναβιώσει κάποιο είδος «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» (σσ: για να αναβιώσει οτιδήποτε, όμως, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι κάποτε υπήρξε)…
Εκεί είναι, στη Σύνοδο Κορυφής της Μέρκελ, του Ολάντ, του Ραχόι, του Κάμερον και του Κοέλιο, εκεί είναι, στην Κομισιόν του Γιούνγκερ, που – όπως λέει ο κ.Τσίπρας - θα χτιστούν οι «φιλολαϊκές» συμμαχίες με άλλες χώρες και πρωθυπουργούς (σσ: δυστυχώς σε εμάς διαφεύγει το όνομα και ενός έστω τέτοιου «φιλολαικού» πρωθυπουργού με τον οποίο θα συμμαχήσει ο κ.Τσίπρας…).
Εκεί είναι, στην ΕΕ είναι, που – ο κ.Τσίπρας - διαπιστώνει ότι ήδη (!) δημιουργούνται ρωγμές (!) στο «τείχος του Βερολίνου» και, μάλιστα, με πολιορκητικό κριό… τον Ντράγκι και την ΕΚΤ αφού κατά τον κ.Τσίπρα συμβαίνει ακριβώς αυτό: «Σήμερα οι αναγκαίες ρωγμές στο τείχος του Βερολίνου επιχειρούνται από την ΕΚΤ» ήταν τα λόγια του (σσ: αν, πάντως, υποψιαστώ ότι ο «Δούρειος Ίππος» για την άλωση του «μερκελισμού» είναι ο πρώην αντιπρόεδρος της Goldman Sachs International, αν υποψιαστώ ότι ο Ντράγκι, ο «κύριος Goldman Sachs», δουλεύει για τα συμφέροντα των λαών, «τότε θα πεθάνω» που θα ‘λεγε και ο Λαζόπουλος…
Ο κ.Τσίπρας, κι εδώ βρίσκεται το νήμα που ένωσε δομικά στην τοποθέτησή του όλα τα «μικρά» και «μεγάλα» που εξήγγειλε: Συνέδεσε το μέλλον του ελληνικού λαού με την συμφωνία που θα επιτευχτεί με τους εταίρους στο πλαίσιο μιας κάποιας «δημοκρατικής ανασύνταξης της Ευρώπης». Αλλά αυτή η «δημοκρατικά» ανασυντασσόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ίδια που έχει θέσει τους προϋπολογισμούς των μελών της - και αυτών που έχουν και των άλλων που δεν έχουν Μνημόνια - υπό την εποπτεία και την επιτήρηση των κανόνων και των δεικτών της χρηματιστικής ολιγαρχίας...
Ο προεκλογικός και προγραμματικός λόγος που παρουσίασε ο κ.Τσίπρας θα περπατήσει, όπως ανέφερε, στο πλαίσιο ενός «προοδευτικού δρόμου» που - κατά τον κ.Τσίπρα - «γίνεται πια συνείδηση στην Ευρώπη». Αλλά – και με το συμπάθιο - ο μόνος ορατός και πραγματικός δρόμος της ΕΕ είναι αυτός των 30 εκατομμυρίων ανέργων και των 100 εκατομμυρίων φτωχοποιημένων από τον Ατλαντικό μέχρι τα ελληνικά σύνορα. Δηλαδή απέχει κομματάκι από οτιδήποτε θα αποκαλούσαμε «προοδευτικό»…
Όσα είπε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, τα ενέταξε σε ένα πλαίσιο «εμφανών αναπροσαρμογών» στις οποίες – κατά τον κ.Τσίπρα – κινείται ή θα κινηθεί αυτό το περιλάλητο «ευρωπαϊκό πολιτικό κεκτημένο». Αλλά το μόνο «κεκτημένο» στο εσωτερικό της ΕΕ είναι ο αδυσώπητος νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης, που διαμορφώνει σχέσεις επιβολής του ισχυρού απέναντι στον αδύναμο τόσο στο εσωτερικό των κοινωνιών κάθε χώρας, όσο και στις σχέσεις των χωρών μεταξύ τους. Κι αυτό δεν αποτελεί καπρίτσιο της Μέρκελ. Είναι συστατικό στοιχείο του συστήματος που λέγεται «Καπιταλισμός». Και μάλιστα απολύτως αδιαπραγμάτευτο στοιχείο στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού που λέγεται «Ιμπεριαλισμός». Αυτά είναι στοιχειώδη πράγματα για όποιον μιλάει στο όνομα της Αριστεράς, όπως ο κ.Τσίπρας.
Υπάρχουν τρεις ακόμα παρατηρήσεις:
Πρώτον, η σημερινή κρίση δεν είναι η πρώτη στην ιστορία του καπιταλισμού. Και η ιστορία του καπιταλισμού που δεν είναι άλλη από την ιστορία των κρίσεών του, επιβεβαιώνει ότι την έξοδο από την κρίση του ο καπιταλισμός μπορεί να την πετύχει. Μόνο που η έξοδος από την καπιταλιστική κρίση ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι φιλολαϊκή, μέσα στον καπιταλισμό.
Δεύτερον, το προηγούμενο μόνο από μικρόνοες θα μπορούσε να εκληφθεί σαν παρότρυνση «να περιμένουμε πρώτα να πέσει ο καπιταλισμός και μετά να αναμετρηθούμε με την ανθρωπιστική καταστροφή που ρημάζει την Ελλάδα». Στις συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός λαός - και λόγω αυτών ακριβώς των συνθηκών – που τα λόγια του Λένιν απέναντι σε όσους υπόσχονται βελτιώσεις χωρίς, όμως, να σταματούν τους τεμενάδες στο καθεστώς που βαλτώνει το λαό, οι διαπιστώσεις του μπολσεβίκου ηγέτη ότι «σε συνθήκες διατήρησης του καπιταλισμού οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να είναι ούτε σταθερές ούτε σοβαρές» και ότι οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο, εδώ και τώρα, να «παλεύουν για βελτιώσεις για να συνεχίσουν πιο επίμονη πάλη ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά», ισχύουν χίλιες φορές.
Τρίτον, οι διαρκείς αναφορές του κ.Τσίπρα στα ευήκοα ώτα που βρίσκουν οι θέσεις του στα ευρωενωσιακά «φόρα», το γεγονός ότι ο κ.Ντράγκι τον άκουσε να του εξηγεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και «δεν τον πέταξε έξω από το γραφείο του», εκτός από την ευγένεια του κ.Ντράγκι, ίσως να σημαίνει κάτι ακόμα: Το συνολικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν θα καταργήσει τις αδικίες του Μνημονίου αλλά θα τις «αποκαταστήσει σταδιακά», που δεν θα αποκαταστήσει αλλά θα «επαναφέρει σταδιακά» μισθούς και συντάξεις) πόσο «διαχειρίσιμο» και «ενσωματώσιμο» είναι από εκείνους που προκαλούν την ανθρωπιστική καταστροφή στην Ελλάδα. Και που μόνο «αριστεροί» δεν είναι...
Όποιος, λοιπόν, αποδέχεται να παίξει με τους κανόνες της ΕΕ για να την… «αλλάξει», που οτιδήποτε άλλο το θεωρεί «μονομερή ενέργεια» την οποία ξορκίζει και αποτάσσεται ως τακτική, όποιος δηλώνει ότι η θέση της Ελλάδας «δεν αμφισβητείται» μέσα σε οργανισμούς όπως η ΕΕ που έχουν δημιουργηθεί για να λειτουργούν με αυτούς τους κανόνες, τότε – και εδώ δεν κρίνουμε τις καλές ή κακές προθέσεις του οποιουδήποτε – θα βρεθεί υπόλογος είτε της αυταπάτης είτε των ψευδαισθήσεων τις οποίες εκουσίως ή ακουσίως διακονεί. Διότι, όπως σωστά λέει ο κ.Τσίπρας, «ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται».
