Όχι πως δεν ήταν αναμενόμενο, ακόμα και πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, ότι οι επιεικώς αποκαλούμενοι ως "δανειστές" θα προσπαθούσαν να κερδίσουν χρόνο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αποφεύγοντας να της δώσουν χρήματα και καταφεύγοντας σε διαρκείς κωλυσιεργίες, μέχρι να στερέψουν τα ταμεία του ελληνικού κράτους και να αναγκαστεί ο Τσίπρας σε συνθηκολόγηση. Η όλη διαδικασία των διαπραγματεύσεων αυτό φανερώνει και δείχνει ότι ο στόχος του Σόιμπλε (αφού αυτός διατάζει και τα τσιράκια του των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης απλά σιγοντάρουν) είναι να εγκαταλείψει η νέα ελληνική κυβέρνηση και την τελευταία προεκλογική υπόσχεσή της. Αυτά - και μερικά άλλα - διαφαίνονται και στα γραφόμενα της Βασιλικής Σιούτη στο άρθρο της που αναδημοσιεύω στη συνέχεια.
Στην τελική ευθεία για την «υποταγή» της ελληνικής κυβέρνησης βρίσκεται ο σχεδιασμός της γερμανικής πλευράς, που καθορίζει και την στάση των υπολοίπων εταίρων, ενώ σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τις επόμενες ώρες θα εντείνουν ακόμα περισσότερο τις πιέσεις τους για να το πετύχουν. Θα τα καταφέρουν; Η ελληνική κυβέρνηση τρεις μήνες τώρα, παρά τα λάθη που έχει παραδεχθεί, μάχεται για να μην το πετύχουν.
Τις τελευταίες μέρες ωστόσο, οι δανειστές υπό τη μπαγκέτα του μαέστρου Β.Σόιμπλε κατάφεραν να απομονώσουν τον έλληνα υπουργό Οικονομικών και να αντιστρέψουν σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Η πραγματικότητα είναι ότι παρά την απειρία και την έλλειψη προετοιμασίας με την οποία όντως εμφανιζόταν αρχικά η ελληνική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις, είτε με τους τρεις θεσμούς , είτε στο Eurogroup, είτε στο Euroworking group, στη συνέχεια κατέβαλε σκληρές προσπάθειες για να το αλλάξει αυτό και να προσαρμοστεί σε ό,τι της ζητούσαν.
Η «λίστα μεταρρυθμίσεων» την οποία στην αρχή η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών αρνούνταν να καταρτίσουν και μετά ήταν απλώς 2-3 σελίδες χωρίς συγκεκριμένα και κοστολογημένα μέτρα, έφτασε να αριθμεί πριν από το Πάσχα 26 σελίδες με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία και αριθμούς. Οι πληροφορίες λένε ότι μετά το Πάσχα η «λίστα Βαρουφάκη» μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, αφού προστέθηκαν κι άλλα μέτρα.
Παρά τη συμμόρφωση της κυβέρνησης και του υπουργού Οικονομικών στις απαιτήσεις των δανειστών για εξειδικευμένη «λίστα μεταρρυθμίσεων», εκείνοι όχι μόνο δεν υποχώρησαν, αλλά άρχισαν τα «καψώνια». Απαντούσαν ότι η λίστα εξακολουθεί να είναι πολύ γενική και ότι είναι σαν να μην έχουν πάρει καμία λίστα. Έφτασαν μάλιστα να ισχυρίζονται ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ετοιμάσει καν τη λίστα, να αποτρέπουν την εξέταση της από το EWG (Euroworking Group) και κατά συνέπεια να μην μπορεί αυτή να φτάσει ούτε και στο Eurogroup, όπου θα λαμβάνονταν οι αποφάσεις για τις οποίες η Ελλάδα καιγόταν. Εκεί, -με τη γερμανική πλευρά να κινεί φανερά ή παρασκηνιακά τα νήματα- ο Γ.Βαρουφάκης εμφανιζόταν ως ο αμελής μαθητής που ερχόταν στο μάθημα χωρίς να έχει κάνει την εργασία του.
Εντωμεταξύ οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει να υπάρχει εχεμύθεια και να μην δημοσιοποιούνται τα ντοκουμέντα της διαπραγμάτευσης, κάτι που ο έλληνας ΥΠΟΙΚ τελευταία τήρησε ευλαβικά, αλλά αυτό φαίνεται πως έχει λειτουργήσει υπέρ της πλευράς των δανειστών που επιδιώκει να τον παρουσιάζει ως «αδιάβαστο» για να τον εκθέτει. Είναι επίσης γεγονός, ότι παρά τη «συμμόρφωση» του Γ.Βαρουφάκη στους κανόνες των Ντάισελμπλουμ και Σόιμπλε, ο έλληνας υπουργός Οικονομικών υπέστη όντως πολιτικό μπούλινγκ, ενώ εκείνος -σύμφωνα με πληροφορίες- ήταν κάτι παραπάνω από ευγενικός με τους συναδέλφους του και δεν είναι καθόλου αλήθεια ότι έδειξε προσβλητική συμπεριφορά απέναντι σε οποιονδήποτε συνάδελφό του. Αντιθέτως, παρά τις προσβολές που δεχόταν, δεν αντέδρασε ποτέ σαν «καουμπόι» . Η όποια «ατίθαση» συμπεριφορά από πλευράς του (κι αυτό με την έννοια ότι δεν εργαζόταν με τον τρόπο των υπολοίπων) ήταν μόνο στην αρχή, στις πρώτες συνεδριάσεις και αυτό άλλαξε γρήγορα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, για την γερμανική πλευρά , όσο κι αν ξένιζε η αντισυμβατική συμπεριφορά του, δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστικά θέμα προσωπικής και σοβαρής ενόχλησης για τον Γ. Βαρουφάκη. Το πρόβλημα για τη γερμανική κυβέρνηση ήταν συνολικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την οποία έπρεπε να υποτάξει και η στοχοποίηση του Βαρουφάκη χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό αυτό και για να την εκθέσει.
Τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε δεν τους ενδιέφεραν ποτέ τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές και η ουσία. Όποιο πρόσωπο και να μπει στη θέση του Γ.Βαρουφάκη, αν δεν παραβιάσει τις κόκκινες γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα γίνει ποτέ αρεστό στη Γερμανία.
Η γερμανική πλευρά και οι δανειστές σκοπίμως πέταξαν τη μπάλα στην εξέδρα. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση εμπλούτιζε σταδιακά τη λίστα μεταρρυθμίσεων, όπως της είχαν ζητήσει, εκείνοι αρνούνταν ακόμα και να τη συζητήσουν μαζί της, κάνοντας σαν να μην υπήρχε. «Θα μπορούσαν να τη χαρακτηρίσουν ανεπαρκή, να χαρακτηρίσουν τα μέτρα ουτοπικά, να πουν ότι αυτά δεν γίνονται. Εκείνοι όμως, εμφάνιζαν την Ελλάδα σα να έρχεται με λευκή κόλλα», αναφέρει γερμανός δημοσιογράφος που παρακολουθεί τις διαπραγματεύσεις.
«Μπλόκαραν την ελληνική πλευρά, ώστε να μην πάει τη λίστα στο EWG και έλεγαν -μέσω διαρροών- ότι η αυτή δεν ήταν έτοιμη ή ότι οι Έλληνες δεν τους έφεραν τίποτα». Αυτό το παιχνίδι ξεκίνησε να παίζεται από την επομένη της 20ης Φλεβάρη, με τον Σόιμπλε να μην βιάζεται καθόλου, απλά να περιμένει, πεισμένος ότι ο χρόνος θα λειτουργούσε υπέρ του.
Κάπως έτσι, δεν επέτρεψαν καν μέχρι τώρα να ξεκινήσει η συζήτηση για τα μέτρα επί της ουσίας. Παρουσιάζονται μάλιστα σαν να έχουν και «ηθική υπεροχή», αφού οι Έλληνες είναι οι «κακοί» που αρνούνται να πάρουν μέτρα και να κάνουν μεταρρυθμίσεις. Το σχέδιο τους , που μόλις πρόσφατα άρχισε να αντιλαμβάνεται το Μαξίμου, ήταν να μπλοκάρει η διαδικασία και ταυτόχρονα να μπει σε εφαρμογή η επικοινωνιακή τακτική απομόνωσης της Ελλάδας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο παρουσίασαν και το άδειασμα του Γ.Βαρουφάκη, το οποίο υπερπρόβαλλαν ως απόδειξη πως είχαν δίκιο ότι η ελληνική πλευρά έφταιγε.
Έτσι κι αλλιώς η γερμανική πλευρά εκτιμά ότι έχει καταφέρει να στριμώξει εξαρχής την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού αυτή σταμάτησε να μιλάει για διαγραφή του χρέους και αποδέχθηκε το πλεόνασμα (που ήταν αντίθετο με το πρόγραμμα της) έστω κι αν αυτό κατέβει σε μικρότερα νούμερα.
Απέναντι στην παγίδα των Γερμανών το μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε την περασμένη Κυριακή φυγή προς τα εμπρός με το νομοσχέδιο «σκούπα» που θα φέρει όλα αυτά τα μέτρα στη Βουλή, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν!
Η ελπίδα τους είναι ότι ψηφίζοντας τα μέτρα αυτά, θα καταφέρουν να πάρουν έστω μία μικρή υποδόση, φέρνοντας τους προ τετελεσμένων. Οι δανειστές όμως, όπως έχουν διαμηνύσει και μέσω διαρροών, δεν θα δεχθούν ούτε αυτή τη φορά να συμφωνήσουν, αν δεν συμπεριληφθούν και μέτρα που θα παραβιάζουν τις “κόκκινες γραμμές” του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμα κι αν δέχονταν όμως και υποχωρούσαν όπως προσδοκά η κυβέρνηση, εκφράζεται ο φόβος από πολλούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι και τα μέτρα αυτά (του νομοσχεδίου-σκούπα ) ενδεχομένως προκαλέσουν έναν νέο κύκλο λιτότητας που θα αποτρέψει την αύξηση των εσόδων και τότε οι δανειστές θα επανέλθουν, όπως συνέβη επί Γ.Παπανδρέου, επιβάλλοντας νέα σκληρότερα μέτρα. Αυτό όμως που αποτελεί φόβο για την ελληνική πλευρά, για τη γερμανική αποτελεί προσδοκία, καθώς επιδιώκει να εξοντώσει άλλη μία ελληνική κυβέρνηση, αυτή τη φορά όμως, με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.
Πηγή: vassilikisiouti.wordpress.com
Τις τελευταίες μέρες ωστόσο, οι δανειστές υπό τη μπαγκέτα του μαέστρου Β.Σόιμπλε κατάφεραν να απομονώσουν τον έλληνα υπουργό Οικονομικών και να αντιστρέψουν σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Η πραγματικότητα είναι ότι παρά την απειρία και την έλλειψη προετοιμασίας με την οποία όντως εμφανιζόταν αρχικά η ελληνική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις, είτε με τους τρεις θεσμούς , είτε στο Eurogroup, είτε στο Euroworking group, στη συνέχεια κατέβαλε σκληρές προσπάθειες για να το αλλάξει αυτό και να προσαρμοστεί σε ό,τι της ζητούσαν.
Η «λίστα μεταρρυθμίσεων» την οποία στην αρχή η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών αρνούνταν να καταρτίσουν και μετά ήταν απλώς 2-3 σελίδες χωρίς συγκεκριμένα και κοστολογημένα μέτρα, έφτασε να αριθμεί πριν από το Πάσχα 26 σελίδες με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία και αριθμούς. Οι πληροφορίες λένε ότι μετά το Πάσχα η «λίστα Βαρουφάκη» μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, αφού προστέθηκαν κι άλλα μέτρα.
Παρά τη συμμόρφωση της κυβέρνησης και του υπουργού Οικονομικών στις απαιτήσεις των δανειστών για εξειδικευμένη «λίστα μεταρρυθμίσεων», εκείνοι όχι μόνο δεν υποχώρησαν, αλλά άρχισαν τα «καψώνια». Απαντούσαν ότι η λίστα εξακολουθεί να είναι πολύ γενική και ότι είναι σαν να μην έχουν πάρει καμία λίστα. Έφτασαν μάλιστα να ισχυρίζονται ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ετοιμάσει καν τη λίστα, να αποτρέπουν την εξέταση της από το EWG (Euroworking Group) και κατά συνέπεια να μην μπορεί αυτή να φτάσει ούτε και στο Eurogroup, όπου θα λαμβάνονταν οι αποφάσεις για τις οποίες η Ελλάδα καιγόταν. Εκεί, -με τη γερμανική πλευρά να κινεί φανερά ή παρασκηνιακά τα νήματα- ο Γ.Βαρουφάκης εμφανιζόταν ως ο αμελής μαθητής που ερχόταν στο μάθημα χωρίς να έχει κάνει την εργασία του.
Εντωμεταξύ οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει να υπάρχει εχεμύθεια και να μην δημοσιοποιούνται τα ντοκουμέντα της διαπραγμάτευσης, κάτι που ο έλληνας ΥΠΟΙΚ τελευταία τήρησε ευλαβικά, αλλά αυτό φαίνεται πως έχει λειτουργήσει υπέρ της πλευράς των δανειστών που επιδιώκει να τον παρουσιάζει ως «αδιάβαστο» για να τον εκθέτει. Είναι επίσης γεγονός, ότι παρά τη «συμμόρφωση» του Γ.Βαρουφάκη στους κανόνες των Ντάισελμπλουμ και Σόιμπλε, ο έλληνας υπουργός Οικονομικών υπέστη όντως πολιτικό μπούλινγκ, ενώ εκείνος -σύμφωνα με πληροφορίες- ήταν κάτι παραπάνω από ευγενικός με τους συναδέλφους του και δεν είναι καθόλου αλήθεια ότι έδειξε προσβλητική συμπεριφορά απέναντι σε οποιονδήποτε συνάδελφό του. Αντιθέτως, παρά τις προσβολές που δεχόταν, δεν αντέδρασε ποτέ σαν «καουμπόι» . Η όποια «ατίθαση» συμπεριφορά από πλευράς του (κι αυτό με την έννοια ότι δεν εργαζόταν με τον τρόπο των υπολοίπων) ήταν μόνο στην αρχή, στις πρώτες συνεδριάσεις και αυτό άλλαξε γρήγορα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, για την γερμανική πλευρά , όσο κι αν ξένιζε η αντισυμβατική συμπεριφορά του, δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστικά θέμα προσωπικής και σοβαρής ενόχλησης για τον Γ. Βαρουφάκη. Το πρόβλημα για τη γερμανική κυβέρνηση ήταν συνολικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την οποία έπρεπε να υποτάξει και η στοχοποίηση του Βαρουφάκη χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό αυτό και για να την εκθέσει.
Τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε δεν τους ενδιέφεραν ποτέ τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές και η ουσία. Όποιο πρόσωπο και να μπει στη θέση του Γ.Βαρουφάκη, αν δεν παραβιάσει τις κόκκινες γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα γίνει ποτέ αρεστό στη Γερμανία.
Η γερμανική πλευρά και οι δανειστές σκοπίμως πέταξαν τη μπάλα στην εξέδρα. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση εμπλούτιζε σταδιακά τη λίστα μεταρρυθμίσεων, όπως της είχαν ζητήσει, εκείνοι αρνούνταν ακόμα και να τη συζητήσουν μαζί της, κάνοντας σαν να μην υπήρχε. «Θα μπορούσαν να τη χαρακτηρίσουν ανεπαρκή, να χαρακτηρίσουν τα μέτρα ουτοπικά, να πουν ότι αυτά δεν γίνονται. Εκείνοι όμως, εμφάνιζαν την Ελλάδα σα να έρχεται με λευκή κόλλα», αναφέρει γερμανός δημοσιογράφος που παρακολουθεί τις διαπραγματεύσεις.
«Μπλόκαραν την ελληνική πλευρά, ώστε να μην πάει τη λίστα στο EWG και έλεγαν -μέσω διαρροών- ότι η αυτή δεν ήταν έτοιμη ή ότι οι Έλληνες δεν τους έφεραν τίποτα». Αυτό το παιχνίδι ξεκίνησε να παίζεται από την επομένη της 20ης Φλεβάρη, με τον Σόιμπλε να μην βιάζεται καθόλου, απλά να περιμένει, πεισμένος ότι ο χρόνος θα λειτουργούσε υπέρ του.
Κάπως έτσι, δεν επέτρεψαν καν μέχρι τώρα να ξεκινήσει η συζήτηση για τα μέτρα επί της ουσίας. Παρουσιάζονται μάλιστα σαν να έχουν και «ηθική υπεροχή», αφού οι Έλληνες είναι οι «κακοί» που αρνούνται να πάρουν μέτρα και να κάνουν μεταρρυθμίσεις. Το σχέδιο τους , που μόλις πρόσφατα άρχισε να αντιλαμβάνεται το Μαξίμου, ήταν να μπλοκάρει η διαδικασία και ταυτόχρονα να μπει σε εφαρμογή η επικοινωνιακή τακτική απομόνωσης της Ελλάδας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο παρουσίασαν και το άδειασμα του Γ.Βαρουφάκη, το οποίο υπερπρόβαλλαν ως απόδειξη πως είχαν δίκιο ότι η ελληνική πλευρά έφταιγε.
Έτσι κι αλλιώς η γερμανική πλευρά εκτιμά ότι έχει καταφέρει να στριμώξει εξαρχής την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού αυτή σταμάτησε να μιλάει για διαγραφή του χρέους και αποδέχθηκε το πλεόνασμα (που ήταν αντίθετο με το πρόγραμμα της) έστω κι αν αυτό κατέβει σε μικρότερα νούμερα.
Απέναντι στην παγίδα των Γερμανών το μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε την περασμένη Κυριακή φυγή προς τα εμπρός με το νομοσχέδιο «σκούπα» που θα φέρει όλα αυτά τα μέτρα στη Βουλή, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν!
Η ελπίδα τους είναι ότι ψηφίζοντας τα μέτρα αυτά, θα καταφέρουν να πάρουν έστω μία μικρή υποδόση, φέρνοντας τους προ τετελεσμένων. Οι δανειστές όμως, όπως έχουν διαμηνύσει και μέσω διαρροών, δεν θα δεχθούν ούτε αυτή τη φορά να συμφωνήσουν, αν δεν συμπεριληφθούν και μέτρα που θα παραβιάζουν τις “κόκκινες γραμμές” του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμα κι αν δέχονταν όμως και υποχωρούσαν όπως προσδοκά η κυβέρνηση, εκφράζεται ο φόβος από πολλούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι και τα μέτρα αυτά (του νομοσχεδίου-σκούπα ) ενδεχομένως προκαλέσουν έναν νέο κύκλο λιτότητας που θα αποτρέψει την αύξηση των εσόδων και τότε οι δανειστές θα επανέλθουν, όπως συνέβη επί Γ.Παπανδρέου, επιβάλλοντας νέα σκληρότερα μέτρα. Αυτό όμως που αποτελεί φόβο για την ελληνική πλευρά, για τη γερμανική αποτελεί προσδοκία, καθώς επιδιώκει να εξοντώσει άλλη μία ελληνική κυβέρνηση, αυτή τη φορά όμως, με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.
Πηγή: vassilikisiouti.wordpress.com
