Με πολλά παραμύθια μας γεμίζουν κάθε μέρα όλη μέρα οι εκπρόσωποι των γερμανικών συμφερόντων που παριστάνουν την ...ελληνική κυβέρνηση μέσω των εξαρτημένων και συγγενικών συμφερόντων ΜΜΕ.
Σε αυτή τη γωνιά προσπαθώ να αναδημοσιεύω άρθρα που βασισμένα σε αδιαμφισβήτητα στοιχεία από επίσημες πηγές φανερώνουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Δυστυχώς, τόσο μέσα από συζητήσεις με συμπολίτες μας, όσο και παρακολουθώντας ανταλλαγή απόψεων σε κανάλια ανάμεσα σε άτομα καλών προθέσεων (υπάρχουν και τέτοια) διαπιστώνω ότι η τροϊκανή/κυβερνητική προπαγάνδα επηρεάζει και άτομα πληροφορημένα σε ικανοποιητικό βαθμό. Γι'αυτό θα συνεχίζω να αναρτώ κείμενα που βασιζόμενα σε στοιχεία θα φανερώνουν την πραγματικότητα, με την ελπίδα να τα διαβάζουν και να ενημερώνονται όλο και περισσότερα καλοπροαίρετα άτομα.
Όπως το παρακάτω κείμενο του Γιώργου Δελαστίκ, που δανείζομαι από τον πρόλογό του στο βιβλίο του Μιχάλη Ψύλου "Από τον Ράιχενμπαχ του Όθωνα στον Ράιχενμπαχ της Μέρκελ", ένα βιβλίο που παρουσιάζει τη συνεχή επί 180 χρόνια υποταγή της Ελλάδας σε ξένα συμφέροντα από την απελευθέρωση από τους Τούρκους μέχρι σήμερα.
Καμιά χώρα της νότιας Ευρώπης δεν «εξαπάτησε» τους Γερμανούς μέσω του δανεισμού της με χαμηλά επιτόκια του ευρώ, σπαταλώντας τα χρήματα που δανειζόταν. Απολύτως συνειδητά το Βερολίνο ενθάρρυνε το δανεισμό και την επακόλουθη ιλιγγιώδη αύξηση των τιμών σε όλες σχεδόν τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ευρωζώνης με στόχο να φτάσουν όλες οι τιμές των προϊόντων σε όλα τα κράτη του ευρώ σε επίπεδα εφάμιλλα των γερμανικών, όπως και έγινε. Αποτέλεσμα αυτού είναι από εκεί που η Γερμανία εξήγε στις ευρωπαϊκές χώρες πρωτίστως αυτοκίνητα, οικιακές συσκευές, εργαλεία και εν γένει προϊόντα τεχνολογίας, τώρα να μας εξάγει τα πάντα: από χαρτί υγείας έως... φασόλια Πακιστάν που αγοράζουν μερικοί Γερμανοί «σούπερ-χονδρέμποροι» και προμηθεύουν τους χονδρεμπόρους όλης της Ευρώπης. Μέχρι αγροτικά προϊόντα δηλαδή πουλάνε οι Γερμανοί σε όλη την Ευρώπη!
Η γερμανική πολιτική πέτυχε. Μία μία οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης υποτάσσονται στο Βερολίνο. Τα Μνημόνια που υπογράφουν σήμερα οι κυβερνήσεις είναι το οικονομικό ισοδύναμο των συνθηκών παράδοσης που υπέγραφαν τα διάφορα κράτη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μετά την ήττα τους από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Το βιοτικό επίπεδο των λαών της Ευρώπης μειώνεται ή και καταβαραθρώνεται παντού. Σε όλες τις χώρες, είτε έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου είτε όχι, με ανατριχιαστικά πρωτοπόρο στον καταποντισμό την Ελλάδα. Πράγμα που συν τοις άλλοις αποδεικνύει και τις τεράστιες ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων κατά τα μνημονιακά χρόνια.
Όπως και να το δει κανείς, είναι κάτι παραπάνω από φρικιαστικό να ανακοινώνει η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία ότι το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών έχει μειωθεί στην εξαετία της οικονομικής κρίσης κατά το πρωτοφανές σε καιρό ειρήνης ποσοστό του 35,4%, την ίδια στιγμή που το ανάλογο εισόδημα των επίσης υπό μνημονιακό καθεστώς Ιρλανδών μειώθηκε μόνο κατά 6,2% και των Πορτογάλων κατά 5,3%!
Σχεδόν έξι και εφτά φορές περισσότερο! Δεν είναι δυνατόν να μη λογοδοτήσει κανένας Έλληνας πολιτικός που κυβέρνησε τη χώρα αυτά τα δίσεκτα μνημονιακά χρόνια για τη μετατροπή των Ελλήνων σε παρίες της Ευρωζώνης.
Έχουν διαπραχθεί από τους πολίτικους ηγέτες που κυβέρνησαν φρικιά οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων, σε πλήρη συνεργασία με τους Γερμανούς και τους άλλους Ευρωπαίους δυνάστες.
Το 2009 μας είπαν ότι το δημόσιο χρέος μας ήταν υπέρογκο και επειδή ανερχόταν σε 129%' του ΑΕΠ, η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει. Ας δεχτούμε μόνο χάριν συζητήσεως ότι είχαν δίκιο (που δεν είχαν σε καμιά απολύτως περίπτωση). Ωραία, λοιπόν, με δημόσιο χρέος 129% είμαστε χρεοκοπημένοι. Πώς όμως μας λένε τώρα ότι έχουμε σωθεί, όταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει εκτιναχθεί στο... 177% του ΑΕΠ; Προφανώς μας θεωρούν απολύτως ηλίθιους για να πιστεύουμε κάτι τέτοιο! Χρεοκοπημένοι με 129% και σωσμένοι με 177%, είναι κάτι μπροστά στο οποίο η μαθηματικέ] και οικονομική επιστήμη σηκώνουν τα χέρια ψηλά! Μας κοροϊδεύουν ασύστολα.
Πώς γίνεται να ισχυρίζεται η Γερμανία και η κυβέρνηση ότι «πάμε καλά», όταν το 2009 το ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν 231 δισ. ευρώ και το 2013 είχε κατακρημνιστεί στα 183 δισ. - δηλαδή 21% μικρότερο; Μόνο σε πόλεμο, σε καμιά άλλη καταστροφή, μόνο σε ολοκληρωτικό πόλεμο μπορεί το ΑΕΠ μιας χώρας να μειωθεί κατά τέτοιο ποσοστό. Αλλά και σε περίπτωση πολέμου, αμέσως μόλις αποκατασταθεί η ειρήνη αρχίζει η ανάκαμψη, γιατί τα πολεμικά ερείπια αρχίζουν να ξαναχτίζονται.
Υπάρχουν και άλλα «μυστήρια» εγκλήματα εις βάρος της ελληνικής οικονομίας που διαπράχθηκαν από τις επαίσχυντες μνημονιακές κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και των Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου.
Το 2009 η Ελλάδα είχε δημόσιο χρέος ύψους 299 δισ. ευρώ. Πώς γίνεται να «κουρεύεται» σε ποσοστό 53% το χρέος αυτό το 2012 (έχοντας ανέλθει στο μεταξύ στα 355 δισ. με τα δάνεια σωτηρίας») και αντί να μείνει το μισό, να βρίσκεται στα τέλη του 2013 στο ύψος των... 321 (!) δισ. ευρώ; Έχοντας στο μεταξύ καταστρέψει τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία και όλους τους δημόσιους οργανισμούς που υποχρεούνται από το νόμο να έχουν τα αποθεματικά τους σε κρατικά ομόλογα, καταφέροντας επιπλέον βαρύτατο πλήγμα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα; Το μισό του 300 είναι το 150, όχι το... 321! Άλαλα τα χείλη των... μαθηματικών!
Το έτος 2008 οι άνεργοι στην Ελλάδα ήταν 362.918 άτομα - ποσοστό 7,4% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Το 2013 οι άνεργοι εκτοξεύθηκαν στα 1.382.062 άτομα - ποσοστό 28%! Πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι περισσότεροι! Εφιαλτικό! Τι ακριβώς εννοούν όταν λένε «ανάπτυξη»; Τη βελτίωση κάποιου μακροοικονομικού δείκτη, όπως π.χ. του ΑΕΠ; Δεν ισχυριζόμαστε φυσικά ότι είναι κακό πράγμα η αύξηση του ΑΕΠ, αλλά υπάρχει άραγε Έλληνας που να πιστεύει ότι είναι δυνατόν με οποιοσδήποτε μορφής ανάπτυξη στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής να δημιουργηθούν στo ορατό μέλλον ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας για να απορροφήσουν τους άνεργους που δημιούργησαν πέντε μόλις χρόνια μνημονιακής πολιτικής; Οΰτε σε δέκα ούτε σε είκοσι χρόνια πρόκειται να δημιουργηθούν στην Ελλάδα τόσες θέσεις εργασίας, αν συνεχιστεί στο διάστημα αυτό η ίδια πολιτική της ΕΕ και φυσικά πρωτίστως της Γερμανίας, η οποία υπαγορεύει στα όργανα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης την ασκούμενη πολιτική προκειμένου να επεκτείνει και να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή ηγεμονία του το Βερολίνο.
Θα το πούμε ωμά. Αυτή η πολιτική άγριας λιτότητας σε όλη την Ευρωζώνη που προωθεί το Βερολίνο στόχο έχει να μετατρέψει, με όπλο το ευρώ, όλες τις χώρες που το χρησιμοποιούν ως εθνικό νόμισμα σε φτωχές επαρχίες του Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας.
Μέχρι στιγμής αυτή η πολιτική δικαιώνεται. Όχι απλά ενισχύει τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη, αλλά δεν προκαλεί πουθενά αντιστάσεις τόσο ισχυρές που να κάνουν τους Γερμανούς να ξανασκεφτούν την ορθότητα ή όχι της πολιτικής τους εξαιτίας άμεσων ερεθισμάτων. Πουθενά, σε καμία χώρα της Ευρωζώνης δεν είχαμε κοινωνική και πολιτική αναταραχή τέτοιας έκτασης που να σηματοδοτεί επερχόμενες θύελλες.
Το να ανατρέπονται οι μνημονιακές σοσιαλιστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Κύπρο και να αντικαθίστανται στις χώρες αυτές από ακόμη πιο γερμονόδουλες, επίσης μνημονιακές, δεξιές κυβερνήσεις είναι μια ευχάριστη, καθόλου ανησυχητική εξέλιξη για το Βερολίνο.
Σε αυτή τη γωνιά προσπαθώ να αναδημοσιεύω άρθρα που βασισμένα σε αδιαμφισβήτητα στοιχεία από επίσημες πηγές φανερώνουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Δυστυχώς, τόσο μέσα από συζητήσεις με συμπολίτες μας, όσο και παρακολουθώντας ανταλλαγή απόψεων σε κανάλια ανάμεσα σε άτομα καλών προθέσεων (υπάρχουν και τέτοια) διαπιστώνω ότι η τροϊκανή/κυβερνητική προπαγάνδα επηρεάζει και άτομα πληροφορημένα σε ικανοποιητικό βαθμό. Γι'αυτό θα συνεχίζω να αναρτώ κείμενα που βασιζόμενα σε στοιχεία θα φανερώνουν την πραγματικότητα, με την ελπίδα να τα διαβάζουν και να ενημερώνονται όλο και περισσότερα καλοπροαίρετα άτομα.
Όπως το παρακάτω κείμενο του Γιώργου Δελαστίκ, που δανείζομαι από τον πρόλογό του στο βιβλίο του Μιχάλη Ψύλου "Από τον Ράιχενμπαχ του Όθωνα στον Ράιχενμπαχ της Μέρκελ", ένα βιβλίο που παρουσιάζει τη συνεχή επί 180 χρόνια υποταγή της Ελλάδας σε ξένα συμφέροντα από την απελευθέρωση από τους Τούρκους μέχρι σήμερα.
Καμιά χώρα της νότιας Ευρώπης δεν «εξαπάτησε» τους Γερμανούς μέσω του δανεισμού της με χαμηλά επιτόκια του ευρώ, σπαταλώντας τα χρήματα που δανειζόταν. Απολύτως συνειδητά το Βερολίνο ενθάρρυνε το δανεισμό και την επακόλουθη ιλιγγιώδη αύξηση των τιμών σε όλες σχεδόν τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ευρωζώνης με στόχο να φτάσουν όλες οι τιμές των προϊόντων σε όλα τα κράτη του ευρώ σε επίπεδα εφάμιλλα των γερμανικών, όπως και έγινε. Αποτέλεσμα αυτού είναι από εκεί που η Γερμανία εξήγε στις ευρωπαϊκές χώρες πρωτίστως αυτοκίνητα, οικιακές συσκευές, εργαλεία και εν γένει προϊόντα τεχνολογίας, τώρα να μας εξάγει τα πάντα: από χαρτί υγείας έως... φασόλια Πακιστάν που αγοράζουν μερικοί Γερμανοί «σούπερ-χονδρέμποροι» και προμηθεύουν τους χονδρεμπόρους όλης της Ευρώπης. Μέχρι αγροτικά προϊόντα δηλαδή πουλάνε οι Γερμανοί σε όλη την Ευρώπη!
Η γερμανική πολιτική πέτυχε. Μία μία οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης υποτάσσονται στο Βερολίνο. Τα Μνημόνια που υπογράφουν σήμερα οι κυβερνήσεις είναι το οικονομικό ισοδύναμο των συνθηκών παράδοσης που υπέγραφαν τα διάφορα κράτη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μετά την ήττα τους από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Το βιοτικό επίπεδο των λαών της Ευρώπης μειώνεται ή και καταβαραθρώνεται παντού. Σε όλες τις χώρες, είτε έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου είτε όχι, με ανατριχιαστικά πρωτοπόρο στον καταποντισμό την Ελλάδα. Πράγμα που συν τοις άλλοις αποδεικνύει και τις τεράστιες ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων κατά τα μνημονιακά χρόνια.
Όπως και να το δει κανείς, είναι κάτι παραπάνω από φρικιαστικό να ανακοινώνει η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία ότι το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών έχει μειωθεί στην εξαετία της οικονομικής κρίσης κατά το πρωτοφανές σε καιρό ειρήνης ποσοστό του 35,4%, την ίδια στιγμή που το ανάλογο εισόδημα των επίσης υπό μνημονιακό καθεστώς Ιρλανδών μειώθηκε μόνο κατά 6,2% και των Πορτογάλων κατά 5,3%!
Σχεδόν έξι και εφτά φορές περισσότερο! Δεν είναι δυνατόν να μη λογοδοτήσει κανένας Έλληνας πολιτικός που κυβέρνησε τη χώρα αυτά τα δίσεκτα μνημονιακά χρόνια για τη μετατροπή των Ελλήνων σε παρίες της Ευρωζώνης.
Έχουν διαπραχθεί από τους πολίτικους ηγέτες που κυβέρνησαν φρικιά οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων, σε πλήρη συνεργασία με τους Γερμανούς και τους άλλους Ευρωπαίους δυνάστες.
Το 2009 μας είπαν ότι το δημόσιο χρέος μας ήταν υπέρογκο και επειδή ανερχόταν σε 129%' του ΑΕΠ, η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει. Ας δεχτούμε μόνο χάριν συζητήσεως ότι είχαν δίκιο (που δεν είχαν σε καμιά απολύτως περίπτωση). Ωραία, λοιπόν, με δημόσιο χρέος 129% είμαστε χρεοκοπημένοι. Πώς όμως μας λένε τώρα ότι έχουμε σωθεί, όταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει εκτιναχθεί στο... 177% του ΑΕΠ; Προφανώς μας θεωρούν απολύτως ηλίθιους για να πιστεύουμε κάτι τέτοιο! Χρεοκοπημένοι με 129% και σωσμένοι με 177%, είναι κάτι μπροστά στο οποίο η μαθηματικέ] και οικονομική επιστήμη σηκώνουν τα χέρια ψηλά! Μας κοροϊδεύουν ασύστολα.
Πώς γίνεται να ισχυρίζεται η Γερμανία και η κυβέρνηση ότι «πάμε καλά», όταν το 2009 το ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν 231 δισ. ευρώ και το 2013 είχε κατακρημνιστεί στα 183 δισ. - δηλαδή 21% μικρότερο; Μόνο σε πόλεμο, σε καμιά άλλη καταστροφή, μόνο σε ολοκληρωτικό πόλεμο μπορεί το ΑΕΠ μιας χώρας να μειωθεί κατά τέτοιο ποσοστό. Αλλά και σε περίπτωση πολέμου, αμέσως μόλις αποκατασταθεί η ειρήνη αρχίζει η ανάκαμψη, γιατί τα πολεμικά ερείπια αρχίζουν να ξαναχτίζονται.
Υπάρχουν και άλλα «μυστήρια» εγκλήματα εις βάρος της ελληνικής οικονομίας που διαπράχθηκαν από τις επαίσχυντες μνημονιακές κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και των Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου.
Το 2009 η Ελλάδα είχε δημόσιο χρέος ύψους 299 δισ. ευρώ. Πώς γίνεται να «κουρεύεται» σε ποσοστό 53% το χρέος αυτό το 2012 (έχοντας ανέλθει στο μεταξύ στα 355 δισ. με τα δάνεια σωτηρίας») και αντί να μείνει το μισό, να βρίσκεται στα τέλη του 2013 στο ύψος των... 321 (!) δισ. ευρώ; Έχοντας στο μεταξύ καταστρέψει τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία και όλους τους δημόσιους οργανισμούς που υποχρεούνται από το νόμο να έχουν τα αποθεματικά τους σε κρατικά ομόλογα, καταφέροντας επιπλέον βαρύτατο πλήγμα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα; Το μισό του 300 είναι το 150, όχι το... 321! Άλαλα τα χείλη των... μαθηματικών!
Το έτος 2008 οι άνεργοι στην Ελλάδα ήταν 362.918 άτομα - ποσοστό 7,4% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Το 2013 οι άνεργοι εκτοξεύθηκαν στα 1.382.062 άτομα - ποσοστό 28%! Πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι περισσότεροι! Εφιαλτικό! Τι ακριβώς εννοούν όταν λένε «ανάπτυξη»; Τη βελτίωση κάποιου μακροοικονομικού δείκτη, όπως π.χ. του ΑΕΠ; Δεν ισχυριζόμαστε φυσικά ότι είναι κακό πράγμα η αύξηση του ΑΕΠ, αλλά υπάρχει άραγε Έλληνας που να πιστεύει ότι είναι δυνατόν με οποιοσδήποτε μορφής ανάπτυξη στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής να δημιουργηθούν στo ορατό μέλλον ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας για να απορροφήσουν τους άνεργους που δημιούργησαν πέντε μόλις χρόνια μνημονιακής πολιτικής; Οΰτε σε δέκα ούτε σε είκοσι χρόνια πρόκειται να δημιουργηθούν στην Ελλάδα τόσες θέσεις εργασίας, αν συνεχιστεί στο διάστημα αυτό η ίδια πολιτική της ΕΕ και φυσικά πρωτίστως της Γερμανίας, η οποία υπαγορεύει στα όργανα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης την ασκούμενη πολιτική προκειμένου να επεκτείνει και να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή ηγεμονία του το Βερολίνο.
Θα το πούμε ωμά. Αυτή η πολιτική άγριας λιτότητας σε όλη την Ευρωζώνη που προωθεί το Βερολίνο στόχο έχει να μετατρέψει, με όπλο το ευρώ, όλες τις χώρες που το χρησιμοποιούν ως εθνικό νόμισμα σε φτωχές επαρχίες του Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας.
Μέχρι στιγμής αυτή η πολιτική δικαιώνεται. Όχι απλά ενισχύει τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη, αλλά δεν προκαλεί πουθενά αντιστάσεις τόσο ισχυρές που να κάνουν τους Γερμανούς να ξανασκεφτούν την ορθότητα ή όχι της πολιτικής τους εξαιτίας άμεσων ερεθισμάτων. Πουθενά, σε καμία χώρα της Ευρωζώνης δεν είχαμε κοινωνική και πολιτική αναταραχή τέτοιας έκτασης που να σηματοδοτεί επερχόμενες θύελλες.
Το να ανατρέπονται οι μνημονιακές σοσιαλιστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Κύπρο και να αντικαθίστανται στις χώρες αυτές από ακόμη πιο γερμονόδουλες, επίσης μνημονιακές, δεξιές κυβερνήσεις είναι μια ευχάριστη, καθόλου ανησυχητική εξέλιξη για το Βερολίνο.
