Διάβασα το μήνυμα του προέδρου της Δημοκρατίας για την επέτειο της συμπλήρωσης 40 χρόνων από την “αποκατάσταση της δημοκρατίας”. Ποιας δημοκρατίας; Έτσι εννοεί τη δημοκρατία ο κ.Παπούλιας; Τέλος πάντων, γι’ αυτό το θέμα αναφέρθηκα και στο χθεσινό post. Θα σταθώ στο τέλος του κειμένου του, όπου προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις υπογραφές που έβαζε στα καταστροφικά για τους Έλληνες πολίτες νομοσχέδια, αναφέρθηκε στις δεσμευτικές για τη θέση του αρμοδιότητες με βάση το Σύνταγμα, το οποίο δεν επιθυμούσε, λέει, να παραβιάσει. Άραγε μέτρησε πόσα από τα νομοσχέδια που υπέγραψε παραβίαζαν άρθρα του
Συντάγματος; Η επιθυμία του να το τηρήσει εξαντλήθηκε μόνο στο θέμα των αρμοδιοτήτων του; Και τελικά, αν δεν μπορεί να αντιδράσει σε ενέργειες της κυβέρνησης που παραβιάζουν το Σύνταγμα, τι χρειαζόμαστε τον πρόεδρο της δημοκρατίας; Εδώ διώξαμε το βασιλιά για να μην τον πληρώνουμε τσάμπα (που τουλάχιστον μας προσέφερε και παραστάσεις με …couleur locale κάθε τόσο, ακριβοπληρωμένες έστω), γιατί να πληρώνουμε έναν πρόεδρο που προσφέρει στη χώρα όσα κι ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους που προσέθεσαν στους ήδη υπάρχοντες οι (δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς) υπογραφές του;
Υπάρχει πάντως μια υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ακόμα έστω και την τελευταία στιγμή. Όχι ο ίδιος ο κ.Παπούλιας προσωπικά, (που θα μπορούσε να παραιτηθεί για να προκληθούν άμεσα εκλογές, όμως δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις του, αν και αυτό δεν το εμποδίζει το Σύνταγμα που τόσο ...τηρεί) αλλά η θέση του, στην περίπτωση που δεν προκύψει δυνατότητα εκλογής διαδόχου του, οπότε προβλέπεται να προκληθούν εκλογές, που είναι το τελευταίο και μοναδικό όπλο που έχει μείνει πλέον στα χέρια των Ελλήνων πολιτών. Ένα όπλο που -και αυτό- θα ήθελε να αφαιρέσει από το λαό η κυβέρνηση, όπως φαίνεται από τα τόσα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί για να το απαξιώσει, είτε όταν μέσω δημοσκοπήσεων στις οποίες σε αδιευκρίνιστα ερωτήματα απαντούν δήθεν οι πολίτες ότι δεν επιθυμούν εκλογές, είτε όταν βγάζει στα τηλεπαράθυρα τα γνωστά παπαγαλάκια τα οποία ανησυχούν από τηλεοράσεως μήπως ο λαός αναγκαστεί να …συρθεί σε εκλογές, βγάζοντας όση συμπόνια δεν βγάζουν λίγα λεπτά αργότερα, όταν υποστηρίζουν αποφάσεις της κυβέρνησης που καταστρέφουν οικογένειες και εξωθούν συνανθρώπους μας στην αυτοκτονία. Ναι, οι εκλογές είναι το μοναδικό που έχει μείνει να φοβίζει μια κυβέρνηση υποχείρια ξένων συμφερόντων και μια μεγαλοαστική τάξη που έχει ωφεληθεί από το δράμα της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Γι’αυτό ας προετοιμαστούμε να ακούσουμε πολλές αναλύσεις για το πόσο βλαβερές είναι οι εκλογές για τη χώρα…
Εν τω μεταξύ, διάβασα και την αντίδραση της κυβέρνησης σχετικά με τις χλιαρές νύξεις του κ.Παπούλια για την έλλειψη δημοκρατίας στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό. Ιδιαίτερα θα σταθώ στην ατυχή σύγκριση από την κ.Βούλτεψη της σημερινής κατάστασης με την περίοδο της χούντας, σύμφωνα με την οποία "Χούντα δεν είναι να σου κόβουν το μισθό και τη σύνταξη, αλλά να μην έχεις ελευθερία, να έχει καταργηθεί το κοινοβούλιο, βασανιστήρια, φυλακίσεις, εξορίες, ξερονήσια, απαγόρευση συναθροίσεων, απεργιών, διαδηλώσεων". Να τα πάρουμε ένα ένα: - Πράγματι, η χούντα δεν είχε τολμήσει να κόψει μισθούς και συντάξεις (ούτε να βάλει εξοντωτικούς φόρους, συμπληρώνω) - Το κοινοβούλιο δεν έχει καταργηθεί; αφού όποιο νομοσχέδιο θέλει να περάσει ο Σαμαράς και η τρόικα, περνάει, δεν έχει καταργηθεί η Βουλή στην πράξη; - Οι απεργίες επιτρέπονται; δεν κηρύσσονται όλες παράνομες; κι εξάλλου προωθείται η ουσιαστική κατάργησή τους με νόμο Σαμαρά! - Οι διαδηλώσεις επιτρέπονται; Κι εμείς νομίζαμε ότι όποτε υπάρχει διαδήλωση, τα ΜΑΤ τυχαία βρίσκονται εκεί και κτυπάνε όποιον βρούνε και ξοδεύουν τα δακρυγόνα χωρίς φειδώ (σ'αυτά δεν υπάρχουν περικοπές στα έξοδα, φαίνεται). - Όσον αφορά τα βασανιστήρια και τα ξερονήσια, τα είχαν υποστεί οι αγωνιστές που επέλεξαν την αντίσταση απέναντι στην ξενόφερτη χούντα (γιατί τότε - αντίθετα από σήμερα - υπήρχαν τέτοιοι!) ενώ το βούρδουλα των μνημονιακών μέτρων τον γεύονται σχεδόν όλοι οι έλληνες σήμερα.
Απλά, από δηλώσεις σαν κι αυτή της κ.Βούλτεψη επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά πόση λίγη επαφή με την καταστροφική πραγματικότητα έχουν όσοι συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Συντάγματος; Η επιθυμία του να το τηρήσει εξαντλήθηκε μόνο στο θέμα των αρμοδιοτήτων του; Και τελικά, αν δεν μπορεί να αντιδράσει σε ενέργειες της κυβέρνησης που παραβιάζουν το Σύνταγμα, τι χρειαζόμαστε τον πρόεδρο της δημοκρατίας; Εδώ διώξαμε το βασιλιά για να μην τον πληρώνουμε τσάμπα (που τουλάχιστον μας προσέφερε και παραστάσεις με …couleur locale κάθε τόσο, ακριβοπληρωμένες έστω), γιατί να πληρώνουμε έναν πρόεδρο που προσφέρει στη χώρα όσα κι ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους που προσέθεσαν στους ήδη υπάρχοντες οι (δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς) υπογραφές του;
Υπάρχει πάντως μια υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ακόμα έστω και την τελευταία στιγμή. Όχι ο ίδιος ο κ.Παπούλιας προσωπικά, (που θα μπορούσε να παραιτηθεί για να προκληθούν άμεσα εκλογές, όμως δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις του, αν και αυτό δεν το εμποδίζει το Σύνταγμα που τόσο ...τηρεί) αλλά η θέση του, στην περίπτωση που δεν προκύψει δυνατότητα εκλογής διαδόχου του, οπότε προβλέπεται να προκληθούν εκλογές, που είναι το τελευταίο και μοναδικό όπλο που έχει μείνει πλέον στα χέρια των Ελλήνων πολιτών. Ένα όπλο που -και αυτό- θα ήθελε να αφαιρέσει από το λαό η κυβέρνηση, όπως φαίνεται από τα τόσα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί για να το απαξιώσει, είτε όταν μέσω δημοσκοπήσεων στις οποίες σε αδιευκρίνιστα ερωτήματα απαντούν δήθεν οι πολίτες ότι δεν επιθυμούν εκλογές, είτε όταν βγάζει στα τηλεπαράθυρα τα γνωστά παπαγαλάκια τα οποία ανησυχούν από τηλεοράσεως μήπως ο λαός αναγκαστεί να …συρθεί σε εκλογές, βγάζοντας όση συμπόνια δεν βγάζουν λίγα λεπτά αργότερα, όταν υποστηρίζουν αποφάσεις της κυβέρνησης που καταστρέφουν οικογένειες και εξωθούν συνανθρώπους μας στην αυτοκτονία. Ναι, οι εκλογές είναι το μοναδικό που έχει μείνει να φοβίζει μια κυβέρνηση υποχείρια ξένων συμφερόντων και μια μεγαλοαστική τάξη που έχει ωφεληθεί από το δράμα της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Γι’αυτό ας προετοιμαστούμε να ακούσουμε πολλές αναλύσεις για το πόσο βλαβερές είναι οι εκλογές για τη χώρα…
Εν τω μεταξύ, διάβασα και την αντίδραση της κυβέρνησης σχετικά με τις χλιαρές νύξεις του κ.Παπούλια για την έλλειψη δημοκρατίας στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό. Ιδιαίτερα θα σταθώ στην ατυχή σύγκριση από την κ.Βούλτεψη της σημερινής κατάστασης με την περίοδο της χούντας, σύμφωνα με την οποία "Χούντα δεν είναι να σου κόβουν το μισθό και τη σύνταξη, αλλά να μην έχεις ελευθερία, να έχει καταργηθεί το κοινοβούλιο, βασανιστήρια, φυλακίσεις, εξορίες, ξερονήσια, απαγόρευση συναθροίσεων, απεργιών, διαδηλώσεων". Να τα πάρουμε ένα ένα: - Πράγματι, η χούντα δεν είχε τολμήσει να κόψει μισθούς και συντάξεις (ούτε να βάλει εξοντωτικούς φόρους, συμπληρώνω) - Το κοινοβούλιο δεν έχει καταργηθεί; αφού όποιο νομοσχέδιο θέλει να περάσει ο Σαμαράς και η τρόικα, περνάει, δεν έχει καταργηθεί η Βουλή στην πράξη; - Οι απεργίες επιτρέπονται; δεν κηρύσσονται όλες παράνομες; κι εξάλλου προωθείται η ουσιαστική κατάργησή τους με νόμο Σαμαρά! - Οι διαδηλώσεις επιτρέπονται; Κι εμείς νομίζαμε ότι όποτε υπάρχει διαδήλωση, τα ΜΑΤ τυχαία βρίσκονται εκεί και κτυπάνε όποιον βρούνε και ξοδεύουν τα δακρυγόνα χωρίς φειδώ (σ'αυτά δεν υπάρχουν περικοπές στα έξοδα, φαίνεται). - Όσον αφορά τα βασανιστήρια και τα ξερονήσια, τα είχαν υποστεί οι αγωνιστές που επέλεξαν την αντίσταση απέναντι στην ξενόφερτη χούντα (γιατί τότε - αντίθετα από σήμερα - υπήρχαν τέτοιοι!) ενώ το βούρδουλα των μνημονιακών μέτρων τον γεύονται σχεδόν όλοι οι έλληνες σήμερα.
Απλά, από δηλώσεις σαν κι αυτή της κ.Βούλτεψη επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά πόση λίγη επαφή με την καταστροφική πραγματικότητα έχουν όσοι συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.