Σταματήστε το δανεισμό

Στο τελευταίο HOT DOC διάβασα στη στήλη του "Δευκαλίωνος" μια πρόταση που σκεφτόμαστε αρκετοί, πέρα από κομματικές περιχαρακώσεις. Αρκεί να μην επηρεάζεται κανείς από τα ΜΜΕ, να διαθέτει στοιχειώδη λογική και να ξέρει απλή αριθμητική (η γνώση οικονομικών δεν κρίνεται απαραίτητη). Τι προτείνει;

Σταματήστε τον δανεισμό

Η στήλη, από το φθινόπωρο του 2010, όταν και άρχισε να δημοσιεύει θέσεις σε διάφορα ηλεκτρονικά κυρίως Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ήταν απολύτως αντίθετη με τις μνημονιακές επιλογές. Ο λόγος, εξαιρετικά απλός.

 Η μελέτη και ανάλυση του μνημονιακού προγράμματος έδινε ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Η μεσαία τάξη προλεταριοποιούταν και τα λαϊκά στρώ­ματα εξαθλιώνονταν. Η μέθοδος που επέλεξαν οι μνημονιακοί ανεξαρτήτως εθνικότητας για να επιτευχθούν αυτοί οι αλλότριοι στόχοι ήταν εξαιρετικά απλή. Υιοθετούνταν μνημονιακοί στόχοι εντε­λώς ανέφικτοι με το δέλεαρ κάποιας δόσης με την οποία θα πληρώνονταν μισθοί και συντάξεις. Ήταν το ψέμα και ο εκβιασμός που χρησιμοποιούσαν οι ανόητοι και άφρονες, προπαγανδιστές του Γιώργου Παπανδρέου. Ψέμα κι εκβια­σμός, γιατί ουδέποτε τα χρήματα των περιβόητων δόσεων χρησιμοποιήθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους για να πλη­ρωθούν μισθοί η συντάξεις. Τα χρήματα των δόσεων, όπως άλλωστε προέβλεπαν και οι μνημονιακές συμφωνίες, πήγαι­ναν για να πληρωθούν οι ξένοι δανειστές. Μισθοί και συντάξεις πληρώνονταν και συνεχίζουν να πληρώνονται από τους εσωτερικούς πόρους και με εσωτερικό δανεισμό (έντοκα γραμμάτια).

Η εκβιαστική υιοθέτηση όμως των ανέ­φικτων στόχων είχε έναν άλλο σκοπό. Όταν διαπιστωνόταν η αποτυχία στην υλοποίηση του ούτως ή άλλως ανέφι­κτου στόχου, υιοθετείτο νέος, ακόμη πιο ανέφικτος στόχος. Έπρεπε να υλο­ποιηθεί πάση θυσία ο στόχος για το έλλειμμα. Με αυτή την παράλογη πολι­τική, πόροι της χώρας, βίαια και μαζικά, με τη μορφή υποθήκης υπό αγγλικό δίκαιο, μεταφέρονταν μέσω του μνημονιακού δανεισμού στις τσέπες των ξένων δανειστών.

Εκείνη την εποχή η στήλη αλλά μοιραία και η υπόλοιπη αντιμνημονιακή αντιπολί­τευση έθεσαν πολύ ορθά το πρόβλημα του χρέους. Οι κηπουρο-Αθανασάκηδες διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, αναφέρονταν σε όσους μιλούσαν για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους περίπου σαν προδότες. Ήρθε όμως η ίδια η ζωή και δικαίωσε όσους πρότειναν την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους κι έστειλε τους κηπουρο-Αθανασάκη­δες στα αζήτητα της ιστορίας. Φυσικά το ψέμα συνεχιζόταν από τις κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά. Μέτρα για να μειώσουμε, σύμφωνα με το μνημονιακό πρόγραμμα, το έλλειμμα και να πάρουμε τη δόση για να μην χρεοκοπήσουμε, ώστε να παραμείνουμε στο ευρώ, ήταν η νέα version του εκβιασμού. Μέτρα πάρθηκαν και συνεχίζουν να παίρνονται. Οι στόχοι όμως δεν υλοποιούνται, το έλλειμμα δεν μειώνεται σύμφωνα με το μνημονιακό πρόγραμμα. Το άλογο τρέχει συνεχώς προς έναν τερματισμό, που κάθε φορά που τον πλησιάζει μετατίθεται ακόμη πιο μακριά. Πόσο καιρό θα αντέχει το άλογο να τρέχει ακόμη; Ο κίνδυνος να σκάσει είναι πια ορατός.

Μόλις τώρα τελευταία και αφού πρώτα έγινε αντιληπτό και από την κοινή γνώμη ότι το μεγάλο επίτευγμα του Ευάγγελου Βενιζέλου, το περιβόητο κούρεμα των ομολόγων PSI, είχε αποτύχει άρχισαν μερικοί από τους μνημονιακούς να μιλάνε σοβαρά για το χρέος. Όμως τα πράγματα στην οικονομία έχουν φτάσει σε οριακό σημείο. Η ύφεση όχι μόνο δεν περιορίζεται, αλλά συνεχώς μεγαλώ­νει. Έχει φτάσει στο 7,2% και συνεχίζει ανοδικά. Η χώρα έχει μπει στους σκο­τεινούς χρόνους, ενώ συνεχίζει να χάνει τους τελευταίους πόρους της εν ονόματι της περιβόητης δόσης των 44 δις ευρώ. Μόνο που και αυτό το δάνειο δεν θα πάει στο κράτος και στις τσέπες των Ελλήνων. 0α πάει και αυτό στις τσέπες των ξένων δανειστών και στο τραπεζικό σύστημα. Αρκετοί πλέον επιλέγουν σήμερα τη δρα­ματική λύση. Επιλέγουν τη δραματική λύση σήμερα που στη χώρα έχουν εναπομείνει έστω κι ελάχιστοι πόροι. Γνωρίζουν ότι σε πολύ λίγο καιρό η δραματική λύση θα είναι αναγκαστική επιλογή και στη χώρα δεν θα υπάρχει κανένας πόρος. Και προτεί­νουν: «Σταματήστε τον δανεισμό».