Οι δημοσκοπήσεις διαδέχονται η μια την άλλη ασταμάτητα. Οι αναλύσεις των αποτελεσμάτων τους από τους καλοπληρωμένους δημοσιογράφους των ΜΜΕ και τους συνεργάτες τους των εταιριών δημοσκοπήσεων κατευθύνονται προς τα συμπεράσματα που επιθυμούν οι ιδιοκτήτες των μέσων που τα δημοσιοποιούν. Ανάλογα εξυπηρετική είναι και η διατύπωση των ερωτημάτων σε αυτές τις δημοσκοπήσεις. Όπως, η αστεία ερώτηση για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό, που σήμερα αφορά τη σύγκριση ανάμεσα σε έναν που έχει δοκιμαστεί σε αυτή τη θέση και σε έναν αδοκίμαστο. Και που στο παρελθόν αυτή η ερώτηση έχει δώσει την πρώτη θέση με διαφορά στο Γιώργο Παπανδρέου, προηγουμένως στον Κώστα Καραμανλή και πάει λέγοντας...
Η αξία των δημοσκοπήσεων μπορεί να φανεί, αν συγκρίνουμε αυτές που διενεργήθηκαν πριν από εκλογές με τα εκλογικά αποτελέσματα που προέκυψαν από την κάλπη. Ας πάμε λοιπόν δοκιμαστικά, ενάμιση χρόνο πίσω για να δούμε μια δημοσκόπηση της MARC που δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ της 18/04/2012 (τυχαία επιλογή) και τι προέκυψε από τις κάλπες της 06/05/2012.
Η αξία των δημοσκοπήσεων μπορεί να φανεί, αν συγκρίνουμε αυτές που διενεργήθηκαν πριν από εκλογές με τα εκλογικά αποτελέσματα που προέκυψαν από την κάλπη. Ας πάμε λοιπόν δοκιμαστικά, ενάμιση χρόνο πίσω για να δούμε μια δημοσκόπηση της MARC που δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ της 18/04/2012 (τυχαία επιλογή) και τι προέκυψε από τις κάλπες της 06/05/2012.
Ποιό συμπέρασμα βγάζετε για την αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων;
Όμως, κάποιες φορές, μπορούν να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα από μερικές επιμέρους ερωτήσεις.
Πριν λίγες μέρες δημοσιοποιήθηκε μια δημοσκόπηση της MRB, με στόχο να διαπιστωθούν τυχόν διαφοροποιήσεις του εκλογικού σώματος μετά τις εξελίξεις στο θέμα της Χρυσής Αυγής.
Με βάση τη δική μου ανάγνωση, δύο σχόλια θέλω να κάνω μόνο.
Πρώτον. Αποδεικνύεται ότι και στην πλύση εγκεφάλου η κυβέρνηση παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση. Αφού επί δυο τρεις βδομάδες τώρα βγάζει στη φόρα όλες τις παρανομίες της Χρυσής Αυγής με σκοπό - όπως όλοι πια λένε και γράφουν - να προσπορισθεί έναν αριθμό από τις ψήφους της και αφενός τα ποσοστά των δυο συγκυβερνώντων κομμάτων δεν αυξάνουν, αφετέρου τα ποσοστά του "μορφώματος", όπως το έχουν βαφτίσει, μειώνονται πολύ λιγότερο του αναμενομένου, φάνηκε ακόμα ένα πεδίο ανικανότητας της μνημονιακής κυβέρνησης. Και πού πηγαίνει το ποσοστό κατά το οποίο απομειώνεται η δημοσκοπική δύναμη του ακροδεξιού κόμματος; Στην αδιευκρίνιστη ψήφο! Που σημαίνει, τί; Είτε ότι οι ερωτώμενοι παραμένουν ψηφοφόροι της, αλλά φοβούνται/διστάζουν να το δηλώσουν, είτε ότι δεν έχουν αποφασίσει πού θα καταλήξουν. Και πού μπορεί να καταλήξουν αυτές οι (αντιμνημονιακές, μην το ξεχνάμε) ψήφοι; Οι δεξιάς προέλευσης στο μεγαλύτερο δεξιό αντιμνημονιακό κόμμα, οι αριστερής προέλευσης στο μεγαλύτερο αριστερό αντιμνημονιακό κόμμα. Αν οι υποθέσεις μου είναι σωστές, τίνος το λάκκο σκάβει η κυβέρνηση με όλη αυτή την (κουραστική τελικά) προπαγάνδα; Το δικό της!
Και δεύτερον. Στην εν λόγω δημοσκόπηση υπήρχε ερώτημα για τους λόγους που συνετέλεσαν ώστε να ξεπεταχτεί σε τόσο μεγάλο βαθμό η Χρυσή Αυγή.
Και τί απάντησαν οι ερωτηθέντες; το 48% απάντησε «η οικονομική κρίση και το αίσθημα οικονομικού αποκλεισμού», το 38,5% «η απαίτηση της κοινωνίας να αποδοθεί δικαιοσύνη για το παρελθόν» το 29,8% «το θέμα των παράνομων μεταναστών» και το 22,6% «η υψηλή εγκληματικότητα».
Έδωσε κανείς από την κυβέρνηση σημασία σε αυτές τις απαντήσεις; Όχι, φυσικά! Γιατί; Επειδή είναι ευκολότερο να κάνει κινήσεις για δημιουργία εντυπώσεων, από το να εργαστεί μεθοδικά με σκοπό την εξάλειψη του ανησυχητικού ναζιστικού φαινομένου!
Ας πάρουμε τις απαντήσεις μια μια:
- Την οικονομική κρίση τη συντηρεί η ίδια η κυβέρνηση με την (καθ'υπαγόρευση των ξένων) πολιτική της
- Δικαιοσύνη, όπως απαιτεί η κοινωνία, δεν πρόκειται να αποδώσει, επειδή φοβάται ότι είναι υπόλογη και στο μέλλον θα έλθει η σειρά της
- Για να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση το θέμα της παράνομης μετανάστευσης, πρέπει να απαιτήσει (άγνωστο ρήμα για αυτήν) την τροποποίηση της συνθήκης/κανονισμού "Δουβλίνο ΙΙ". Εδώ χρειάζονται ικανότητες και δουλειά, οπότε ας το ξεχάσουμε.
- Και τέλος το πιο αστείο και τραγικό συνάμα: «η υψηλή εγκληματικότητα»... Και για την αντιμετώπισή της, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών δεν απευθύνεται στους εκπροσώπους του νόμου, την αστυνομία, αλλά σε ένα κόμμα-εγκληματική οργάνωση!!!
Το σίγουρο είναι ότι ζούμε σε μια χώρα που όμοιά της δεν υπάρχει άλλη σε ολόκληρο τον πλανήτη.
