Βαριές ευθύνες Παπανδρέου (του Μ. Ιγνατίου)

Όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν τα -προφανώς- ελεγχόμενα (σύντομα θα μάθουμε από ποιούς) ΜΜΕ, η προσφυγή της χώρας μας στο μηχανισμό "στήριξης", όπως κατ'ευφημισμόν τον ονόμασαν, ήταν προαποφασισμένη από κάποιους (οι περισσότεροι υποπτευόμαστε από ποιούς). Συνεχίζουν να βγαίνουν πληροφορίες για τις ενέργειες που έκαναν εκείνοι που μας οδήγησαν στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.
Πρόκειται για ένα παζλ, που σιγά σιγά συναρμολογείται. Ένα κομμάτι σε αυτό το παζλ έρχεται να προσθέσει και το κείμενο του έγκριτου και σοβαρού δημοσιογράφου κ. Μ. Ιγνατίου, που αναδημοσιεύω.

Βαριές Ευθύνες Παπανδρέου

Ο «πόλεμος» ανα­κοινώσεων, που ξέσπασε μεταξύ του πρώην πρωθυπουρ­γού Γιώργου Παπαν­δρέου και του πρώην υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου, είναι αποκα­λυπτικός των διεργα­σιών που ξεκίνησαν μία εβδομάδα από τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, τον Οκτώβριο του 2009, και κατέληξαν στην προσφυγή της Ελλάδας στο σκληρό μη­χανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που οδή­γησε σε εξαθλίωση τον ελληνικό λαό.

Οι καταγγελίες του κ. Λοβέρδου, τις ο­ποίες μοιράζονται και άνθρωποι που είχαν γνώση των αποφάσεων του τότε πρωθυπουργού, επιβεβαιώνουν όσα γνωρίζαμε μερικοί εξ ημών, που είχαμε την τύχη να βρισκόμαστε στην Ουάσιγκτον τις ημέρες και τους μήνες που προηγήθηκαν της προσφυγής. Είναι απόλυτα επιβεβαιωμέ­νη η πληροφορία ότι ο κ. Παπανδρέου προετοίμασε το έδαφος παράδοσης της χώρας στο ΔΝΤ, και το πλέον σημαντικό είναι ότι ο ίδιος και ο στενός κύκλος των συνεργατών του αντιλήφθηκαν πολύ αργά -γύρω στο Μάρτιο του 2010- ότι, λόγω της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η προσφυγή στο Ταμείο ήταν σχεδόν απαγορευτική.

Επομένως, όσοι ομιλούν και ισχυρίζονται ότι οι Ευρωπαίοι, και ειδικά οι Γερμανοί, ήταν αυτοί που εξανάγκασαν τον πρώην πρωθυπουργό να αναζητήσει βοήθεια από τον Ντομινίκ Στρος-Καν ρίχνουν στά­χτη στα μάτια των ανύποπτων πολιτών για να μην καταγράψω κάτι χειρότερο: ότι «βιάζουν» την αλήθεια. Άλλωστε, ο κ. Παπανδρέου δεν έκρυψε ότι οδήγησε επί τούτου τη χώρα στο Ταμείο. Στην ανα­κοίνωσή του αναφέρει τα εξής: «Την ώρα, λοιπόν, που η πολιτική μας δικαιώνεται πλέον και από τους τότε πολιτικούς αντι­πάλους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Λοβέρδος "θυμήθηκε" σήμερα να αποποιηθεί τον αγώνα μας. Αγώνα στον οποίο συμμετείχε ο ίδιος ως υπουργός με όλες του τις δυνάμεις». Και, βεβαίως, ο «αγώνας» στον οποίο αναφέρεται είναι η μεθοδευμένη και βάσει σχεδίου πορεία προς το μηχανισμό.

Ο λόγος για τον οποίο επιτίθεται στον πρώην υπουργό του εντάσσεται στο πλαί­σιο της προσπάθειάς του να «ενοχοποιή­σει» όλα τα μέλη του Υπουργικού Συμβου­λίου και όλα τα στελέχη του κόμματος. Κι ας μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας. Ποιος υπουργός και ποιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ θα τολμούσε να αντισταθεί στον κ. Παπανδρέου, ο οποίος είχε εκλεγεί από το 44% του ελληνικού λαού, με στό­χο -όπως υποσχόταν προεκλογικά- να αλλάξει τα πάντα; Δυστυχώς, ο τότε πρω­θυπουργός επέλεξε να αλλάξει τα πάντα μέσω ξένων μηχανισμών και δανειστών, επειδή ΔΕΝ τόλμησε να αναλάβει το πο­λιτικό κόστος και να κάνει τις αλλαγές που του ζητούσαν οι Ευρωπαίοι. Όσο και να προκαλεί εντύπωση στον αναγνώστη, αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, η ΕΕ αλλά και το ΔΝΤ προειδο­ποίησαν την ελληνική κυβέρνηση ότι πρέ­πει να ληφθούν άμεσα μέτρα, διότι η ελ­ληνική οικονομία είχε πάρει «ασταμάτητο κατήφορο».

Είναι προκλητική η θέση του κ. Παπαν­δρέου ότι η προσφυγή στο Ταμείο έσωσε την Ελλάδα, διότι η αλήθεια είναι άλλη: Έσυρε τη χώρα ξυπόλητη στ'αγκάθια, διό­τι έχασε οχτώ μήνες να αναζητεί τρόπους και μεθόδους για να τη «δέσει» στο μηχα­νισμό, αντί στο διάστημα αυτό να πάρει μέτρα, τα οποία θα ήταν πολύ πιο ανώδυ­να απ' αυτά που επέβαλαν οι δανειστές.

Και δεν ισχύει ούτε στο ένα εκατοστό αυτό που αναφέρει στη δήλωσή του ο κ. Παπανδρέου, ότι, δηλαδή, «ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο, πρωτοστατούντος του πρωθυπουργού, θέλησε, όλοι θελή­σαμε, να αποφύγουμε την ένταξή μας στο μηχανισμό στήριξης. Και αγωνιστήκαμε σκληρά γι' αυτό. Όμως, αυτή η απόφαση [Σ.Σ.: εννοεί το μηχανισμό] αποτέλεσε την καλύτερη επιλογή, την πατριωτική επιλο­γή υπό τις κρατούσες τότε συνθήκες».

Η επιλογή στην οποία αναφέρεται ο κ. Παπανδρέου ήταν η αρχική απόφασή του. Και η μεθόδευση έγινε με τρόπο ώστε να μην έχει η χώρα άλλη επιλογή...

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ της 24/1/2013