Αναδύθηκε πάλι το θέμα του ανοίγματος της Σχολής της Χάλκης, μετά τη συνάντηση των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας στο Κατάρ. Πολλές σχετικές δηλώσεις έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό από την τουρκική πλευρά, που φανερώνουν μια θετική προσέγγιση από τη μεριά τους, όμως περιμένουμε και τις αντίστοιχες πράξεις.
Υπάρχουν σοβαρές παρουσίες στο δημοσιογραφικό χώρο στην Τουρκία. Μία από αυτές είναι ο Mehmet Ali Birand, που έγραψε πριν λίγες μέρες σχετικά με αυτό το θέμα στην Hurriyet, το παρακάτω άρθρο. Πιστεύω ότι διαβάζοντάς το, έχουμε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε το θέμα σφαιρικά, γι'αυτό το μετέφρασα και το αναδημοσιεύω.
Υπάρχουν σοβαρές παρουσίες στο δημοσιογραφικό χώρο στην Τουρκία. Μία από αυτές είναι ο Mehmet Ali Birand, που έγραψε πριν λίγες μέρες σχετικά με αυτό το θέμα στην Hurriyet, το παρακάτω άρθρο. Πιστεύω ότι διαβάζοντάς το, έχουμε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε το θέμα σφαιρικά, γι'αυτό το μετέφρασα και το αναδημοσιεύω.
Σχολή της Χάλκης
του Mehmet Ali Birand
Σίγουρα προσέξατε το θέμα που αναδύθηκε την προηγούμενη βδομάδα.
Το δασάκι που
υπήρχε γύρω από τη Σχολή της Χάλκης, γύρω στα 190 εκτάρια, επεστράφη στον
ιδιοκτήτη του, το ίδρυμα της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδας. Η Σχολή είχε κλείσει
το 1971 στα πλαίσια μιας κίνησης ενάντια στις θρησκευτικές σχολές. Όχι μόνο η
Σχολή, αλλά και όλη η περιουσία των τοπικών ελληνικών ιδρυμάτων κατασχέθηκαν. Κτίρια
και γη δόθηκαν ή πουλήθηκαν σε Τούρκους. Δεν κατέστη δυνατό να διορθωθεί αυτή η
αδικία μέχρι που ήρθε στην κυβέρνηση το κόμμα ΑΚ. Αυτή η κυβέρνηση έκανε
αξιοσημείωτα βήματα όσον αφορά τις μειονότητες. Δικαστικές υποθέσεις που
εκκρεμούσαν για 40 χρόνια, τελεσιδίκησαν. Περιουσίες επιστράφηκαν στους προηγούμενους
και πραγματικούς ιδιοκτήτες.Σίγουρα προσέξατε το θέμα που αναδύθηκε την προηγούμενη βδομάδα.
Μπορείτε να
φανταστείτε πόσο δύσκολη δουλειά είναι αυτή. Αυτή η τελευταία περίπτωση
επιβεβαίωσε ότι η Άγκυρα τώρα αντιμετωπίζει τα θέματα των μειονοτήτων με
εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Αλλά η Σχολή της Χάλκης
παραμένει κλειστή. Η κυβέρνηση του ΑΚ που έχει ξεπεράσει τέτοιες δυσκολίες, δεν
έχει ανοίξει ακόμα τη Σχολή.
Έχουν γίνει
επαναλαμβανόμενες δηλώσεις ότι «θα έπρεπε να ανοίξει», ότι «θα ανοίξει», αλλά
ακόμα τίποτα.
Με κάποιον τρόπο δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τον όρο της
«αμοιβαιότητας». Όταν κάνουμε κάτι, περιμένουμε να το ανταποδώσει και η Ελλάδα
με τον ίδιο τρόπο. Πάντως, η Σχολή είναι ένα κομμάτι αυτής της χώρας. Οι
κληρικοί που έχουν σπουδάσει εκεί είναι δικοί μας πολίτες. Το να περιμένεις
αμοιβαιότητα είναι μια εξαιρετικά λανθασμένη προσέγγιση.