Συρρικνώνεται η παράταξη του μνημονίου (του Σταύρου Λυγερού)

Στο άρθρο του αυτό ο κ.Στ.Λυγερός παρουσιάζει την εικόνα της κατάστασης που βιώνουμε σήμερα, μια εικόνα που οι μόνοι που δείχνουν να μην βλέπουν είναι αυτοί που θα έπρεπε, δηλαδή οι ιθαγενείς "κυβερνώντες" εκπρόσωποι των δανειστών. Εκτός, αν τη βλέπουν και είμαστε εμείς που κάνουμε λάθος, που τους θεωρούμε εντολοδόχους των ελλήνων πολιτών, ενώ εκείνοι θεωρούν ότι είναι εντολοδόχοι κάποιων άλλων.
Το μόνο που με παραξένεψε στο σημερινό άρθρο, είναι ότι ο αρθρογράφος δείχνει να πιστεύει ότι οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας απεικονίζουν την πραγματικότητα. Δεν ξέρω..., ίσως να έχει τις πληροφορίες του.
Μου αρέσει όμως που υπενθυμίζει - εκτός των άλλων - τα μέσα που χρησιμοποίησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για να υφαρπάξουν την ψήφο των πολιτών. Αυτό σε απάντηση διάφορων παραθυρόβιων κυβερνητικών βουλευτών που φέρνουν συχνά πυκνά το επιχείρημα: "μας εψήφισε ο λαός".

Συρρικνώνεται πολιτικοεκλογικά η "Παράταξη του Μνημονίου"

Μπορεί ο Σαμα­ράς να κάνει ό,τι μπορεί για να συντη­ρήσει στοιχειωδώς το κλίμα αισιοδοξίας που επικρατούσε τον Ιανουάριο, αλλά η πραγ­ματικότητα είναι πολύ σκληρή για να επιτρέ­ψει ψευδαισθήσεις. Οι πολίτες, άλλωστε, βιώνουν ένα πρωτοφανές κραχ, το οποίο συσσωρεύει ολοένα και περισσότερα οι­κονομικά και κοινωνικά ερείπια. Το αερά­κι αισιοδοξίας όσον αφορά στην πορεία της οικονομίας, που κατέγραφαν και οι δημοσκοπήσεις, έχει εξανεμιστεί.

Οι προσδοκίες που είχαν επενδυθεί στην εκταμίευση της μεγάλης δόσης διαψεύστηκαν. Όσο δε για τις διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη έχουν πια χάσει την επικοινωνιακή λάμψη τους. Η εξαθλίωση είναι εξαθλίωση και με δραχμή και με ευρώ. Κυβερνητικοί παρά­γοντες και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προ­σπαθούν ακόμα να τροφοδοτήσουν το κλίμα αισιοδοξίας, αλλά δεν πείθουν πια κανέναν. Όλες οι σχετικές επίσημες προ­βλέψεις έχουν διαψευστεί οικτρά. Ο ίδιος ο προϋπολογισμός άλλωστε, προβλέπει για το 2013 ύφεση 4,5%. Το ποσοστό αυτό, αν κι από μόνο του είναι εφιαλτικό, κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχτεί υπεραισιόδοξο!

Οι μειώσεις των εισοδημάτων, σε συν­δυασμό με τις πρόσθετες βαριές φορο­λογίες, έχουν συρρικνώσει περαιτέρω την ενεργό ζήτηση, γεγονός που αφυδατώνει μια ήδη στεγνή αγορά. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν ήδη αρχίσει να βιώ­νουν τα μέτρα που μέχρι πρότινος ήταν απλώς πληροφορίες. Η διάχυτη αίσθηση των πολιτών ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο θα καταγραφεί και στις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο διάστημα δεν δημοσιεύο­νται δημοσκοπήσεις. Η «παράταξη του Μνημονίου» κάνει ό,τι μπορεί για να διατη­ρήσει την ψευδαίσθηση του περασμένου Ιανουαρίου, όταν η ΝΔ έδειχνε να έχει ένα οριακό προβάδισμα.

Είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού, όμως, ότι το κλίμα στην κοινωνία αλλάζει συνε­χώς σε βάρος των κυβερνητικών εταίρων. Πώς θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς, όταν ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις και νοικοκυριά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις φορολογικές και δανειακές υποχρεώ­σεις τους; Συχνά ο μόνος τρόπος για να ανταποκριθούν είναι να ρευστοποιήσουν ακίνητη περιουσία. Όποιος, όμως, επείγε­ται να πωλήσει, εάν βρει αγοραστή, θα βρει σε εξευτελιστική τιμή. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνονται με ταχύ ρυθμό αφενός οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και αφετέρου τα «κόκκινα» δάνεια. Από την άλλη, με εντολή της τρόικας υψώνεται ο πέλεκυς και της εκποίησης περιουσίας και της φυλάκισης για τους οφειλέτες.

Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να πείσει ότι διαθέτει αξιόπιστο σχέδιο, είναι αυτός που θα κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τη διά­χυτη κοινωνική δυσαρέσκεια, είναι αυτή τη στιγμή η μόνη ορατή εναλλακτική λύση για τους ψηφοφόρους που ψάχνουν τρόπο να ξεφύγουν από το θανάσιμο εναγκαλισμό του Μνημονίου. Είναι εξόφθαλμο πια ότι η «παράταξη του Μνημονίου» δεν έχει πλέον εφεδρείες στην κοινωνία.

Υπενθυμίζουμε ότι για να αποσπάσουν τον περασμένο Ιούνιο η ΝΔ το 29,66% και το ΠΑΣΟΚ το 12,28% χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέσα. Κορυφαίοι παράγοντες της Ευ­ρωζώνης και εγχώρια ΜΜΕ βομβάρδισαν την κοινή γνώμη με τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα, καλλιεργώντας ένα πρωτοφα­νές κλίμα κινδυνολογίας. Παραλλήλως, για να κερδίσουν ψήφους, οι «γαλάζιοι» και οι «πράσινοι» κατέβηκαν στις εκλογές με σημαία την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, την οποία αντιπαρέθεσαν στην κατ' αυτούς τυχοδιωκτική επι­λογή του ΣΥΡΙΖΑ να το καταγγείλει μονομερώς.

Πολύ γρήγορα, όμως, φάνηκε ότι την κυβερνητική ατζέντα καθορίζουν οι απαι­τήσεις της τρόικας και όχι τα κόμματα που συγκυβερνούν. Έτσι, η επαναδιαπραγ­μάτευση εκφυλίστηκε σε επιμήκυνση, η οποία με τη σειρά της έχασε τη σημασία της, όταν, κατ' απαίτηση των δανειστών, αποφασίστηκε σχεδόν τα τρία τέταρτα των περικοπών και των φορολογικών επιβαρύνσεων να εφαρμοστούν το 2013. Στο σκουπιδοτενεκέ πετάχτηκε και η προγραμματική συμφωνία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, με βάση την οποία σχηματίστηκε η κυβέρνηση Σαμαρά.

Η ανελαστικότητα που επιδεικνύει και αυτή τη φορά η τρόικα επιβεβαιώνει ότι χρησιμοποιεί την κρίση ως ευκαιρία για το βίαιο μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Πραγματικός στόχος δεν είναι η δημοσιονομική εξυ­γίανση και η αποπληρωμή του χρέους, αλλά η βίαιη αποδόμηση του εκτεταμέ­νου «μικροϊδιοκτητικού τρόπου παρα­γωγής» και η μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα φθηνών ευκαιριών για το ευρωπαϊ­κό κεφάλαιο. Αν ήταν αλλιώς, η ίδια η τρόικα θα είχε σπεύσει να διορθώσει τη συνταγή, αφού κατά γενική ομολογία επι­δεινώνει αντί να βελτιώνει την κατάσταση του ασθενούς.