Βέβαια, βασικό στοιχείο του συλλογισμού τού γνωστού καθηγητή είναι ότι εκείνη την εποχή θα έχουν γίνει εκλογές - λόγω μη εκλογής νέου προέδρου από την παρούσα βουλή - και θα υπάρχει νέα κυβέρνηση. Προσωπικά πιστεύω ότι η τωρινή κυβέρνηση θα προσπαθήσει να βρει τον τρόπο (με τη βοήθεια και τις συμβουλές των ξένων αφεντικών της) να εκλέξει πρόεδρο και να αποφύγει τις ...επικίνδυνες εκλογές. Οπότε σε αυτή την περίπτωση, ίσως να μην έχουν λόγο οι ιδιοκτήτες της χώρας μας να προχωρήσουν στον εκβιασμό που αποκαλύπτεται στο παρακάτω άρθρο απέναντι σε μια άκρως φιλική τους κυβέρνηση όπως είναι αυτή των Σαμαρά-Βενιζέλου...
2015: Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ (ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ) ΣΧΕΔΙΑΖΕΤΑΙ
Το 2013 δώσαμε (ως πολίτες) 41 δισ. ευρώ στις τράπεζες, τα οποία δανειστήκαμε από την Ευρώπη με τους γνωστούς επαχθείς όρους, για να ορθοποδήσουν, υποτίθεται. Κυβέρνηση, τραπεζίτες, Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο σήμερα θριαμβολογούν ότι οι τράπεζες πράγματι ορθοπόδησαν και αρχίζουν να πορεύονται μόνες τους, χωρίς τα κρατικά δεκανίκια, έτοιμες να δανείσουν ξανά σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Δυστυχώς, αυτός ο ισχυρισμός απέχει τόσο από την αλήθεια, που ο χαρακτηρισμός «ψέμα» είναι επιεικέστατος.
Η αλήθεια (που μπορούμε να διακρίνουμε από τα πιο κάτω στοιχεία) κρύβει δύο γιγάντιες απειλές για τη χώρα:
- Πρώτον, οι τράπεζες δεν ορθοπόδησαν και, ως αποτέλεσμα, την ώρα που το κράτος αποποιείται των ιδιοκτησιακών του δικαιωμάτων στις τράπεζες, η εξάρτηση των τραπεζών από το ισχνό και πτωχευμένο κράτος μας αυξάνεται συνεχώς.
- Δεύτερον, η μορφή αυτής της αυξανόμενης εξάρτησης (των τραπεζών από το κράτος) αποτελεί μεγάλη παγίδα για την επόμενη κυβέρνηση, καθώς μεγεθύνει τη δυνατότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να εκβιάσει την κυβέρνηση στους πρώτους μήνες του 2015 - όταν η χώρα σχεδόν σίγουρα (λόγω της προεδρικής εκλογής) θα έχει νέα κυβέρνηση.
1. Οι τράπεζες παραμένουν πτωχευμένες και εξαρτημένες από το δημόσιο όσο ποτέ
Οι τραπεζίτες αρέσκονται να ισχυρίζονται ότι τα προβλήματά τους οφείλονται στο κούρεμα των κρατικών ομολόγων που υπέστησαν την άνοιξη του 2012 με το PSI. Αν όμως ήταν έτσι τότε δεν θα είχαν ανάγκη κρατικής αρωγής προ της άνοιξης του 2012. Κι όμως: Το 2010 έλαβαν κρατική στήριξη της τάξης των 57 δισ. και 145 εκ. μέσα από την έκδοση ομολόγων-φαντασμάτων. Την επόμενη χρονιά, το 2011, η στήριξη αυτή κυμάνθηκε στα 40 δισ. και 208 εκ. ευρώ. Αν για τα προβλήματα των τραπεζών έφταιγε το PSI, τότε γιατί είχαν ανάγκη κρατικής ενίσχυσης το 2010 καί το 2011, πριν το κούρεμα των ομολόγων; Η απάντηση είναι ότι είχαν τεράστιο πρόβλημα με μη εξυπηρετούμενα δάνεια πριν ακόμα ξεσπάσει η κρίση, ακριβώς επειδή για μια δεκαετία έδιναν δάνεια αλόγιστα και ανοήτως.
Σήμερα, οι τραπεζίτες μάς λένε ότι η ανακεφαλαιοποίηση του 2013 (τη χρονιά που έλαβαν 41 δισ. από τον φορολογούμενο) πέτυχε. Κι όμως, από την 26η Απριλίου 2013 έως την 6η Φεβρουαρίου 2014 oι τράπεζες έλαβαν κρυφή κρατική ενίσχυση, μέσω της εγγύησης νέων εκδόσεων ομολόγων-φαντασμάτων, συνολικής ονομαστικής αξίας 41 δισ., πέραν των 41 δισ. που έλαβαν επισήμως ως κεφαλαιακή ένεση από το κράτος (μέσω του λεγόμενου Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας). Αν είχε πετύχει η ανακεφαλαιοποίηση, γιατί χρειάστηκαν κι άλλα 41 δισ. ρευστότητας με κρατικές εγγυήσεις; Επιπλέον, αν όντως είχαν επιστρέψει σε μια υγιή κατάσταση, γιατί η Τράπεζα Πειραιώς αναγκάστηκε την 6η Φεβρουαρίου να ορίσει το εξωφρενικό επιτόκιο του 12,6%(!) στο ομόλογο-φάντασμα των 1,75 δισ. που εξέδωσε;
2. Πώς στήνεται η παγίδα για την επόμενη κυβέρνηση (για τους πρώτους μήνες του 2015)
Για να μην μπόρεσαν οι τράπεζες να αποτοξινωθούν από τις κρατικές ενισχύσεις μέσω ομολόγων-φαντασμάτων τη χρονιά που έλαβαν 41 δισ. από τους πολίτες (δηλαδή το 2013) είναι σίγουρο ότι ούτε καί το 2014 θα τα καταφέρουν.
Το 2014 θα λήξουν τέτοια ομόλογα-φαντάσματα αξίας 45 δισ. 833 εκ. συνολικά, τα οποία κατέχει η ΕΚΤ ως εχέγγυα. Για να τα πάρουν πίσω από την ΕΚΤ οι τράπεζες (ώστε να μην πρέπει να πληρώσουν τα τεράστια εικονικά επιτόκια που όρισαν), θα πρέπει να επιστρέψουν το ρευστό που έλαβαν καταθέτοντάς τα ως εχέγγυα, κάτι που θα απαιτήσει περί τα 38 δισ. (σημ. η ΕΚΤ δεν δίνει ρευστό πάνω από το 70% της ονομαστικής αξίας αυτών των ομολόγων). Είναι σίγουρο ότι δεν θα τα βρουν. Οπότε, θα εκδώσουν κι άλλα, νέα ομόλογα-φαντάσματα για να αντικαταστήσουν εκείνα που λήγουν το 2015. Kι εκεί βρίσκεται η ουσία του προσεχούς δράματος και της παγίδας στην οποία αναφέρομαι:
Η ΕΚΤ έχει δηλώσει ότι από την 1η Μαρτίου 2015 δεν θα αποδεχθεί ξανά τέτοια ομόλογα-φαντάσματα από τις ελληνικές τράπεζες. Τι θα γίνει τότε, μεταξύ Ιανουάριου και τέλους Φεβρουάριου 2015, όταν στην Αθήνα θα έχουμε νέα κυβέρνηση, με κορμό είτε τη ΝΔ είτε τον ΣΥΡΙΖΑ; Oι τράπεζες έχουν ήδη κατατεθημένα ομόλογα-φαντάσματα που λήγουν το 2015. Σε αυτά θα έχουν έως τότε προσθέσει άλλα 30-40 δισ. (για να αντικαταστήσουν εκείνα που λήγουν το 2014) και έτσι «αισίως», θα πρέπει μέχρι την 1η Μαρτίου 2015 να αποδώσουν στην ΕΚΤ το 70% αυτών των αξιών σε ρευστό (που δεν θα έχουν) - περί τα 35 δισ.!
Τι θα γίνει όταν οι τράπεζες δεν θα μπορούν να βρουν τα, κατ’ ελάχιστον, 35 δισ. που θα πρέπει να επιστρέψουν στην ΕΚΤ; Αμέσως τα ομόλογα-φαντάσματα αυτά θα ωριμάσουν στα χέρια της ΕΚΤ και μάλιστα θα προστεθούν σε αυτά τόκοι 12,6%, δηλαδή περί τα 5 δισ. Ποιος θα πληρώσει αυτά τα χρήματα στην ΕΚΤ; Μα ο εγγυητής τους βέβαια, που δεν είναι άλλος από το ελληνικό δημόσιο! Περιληπτικά, την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου του 2015 η ΕΚΤ θα μπορεί να απαιτήσει από την ελληνική κυβέρνηση περί τα 40 δισ. Όπερ μεθερμηνευόμενο, η τριάδα Φρανκφούρτη-Βερολίνο-Βρυξέλλες θα μπορεί να εκβιάσει τη νέα ελληνική κυβέρνηση με άμεση πτώχευση όλων των τραπεζών αλλά και του δημοσίου.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτό είναι τo σχέδιο-παγίδα που στήνεται, ώστε το πρώτο τρίμηνο του 2015 η ελληνική κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, θα τελεί υπό θανάσιμη απειλή, την οποία η τρόικα θα χρησιμοποιήσει με ψυχρό, εκτελεστικό τρόπο, λέγοντας: «Υπογράψτε ό,τι σας λέμε, αλλιώς τελειώσατε! Αν ενδώσετε, θα αποδεχθούμε κι άλλα απ'αυτά τα ομόλογα-φαντάσματα των τραπεζών σας, αν όχι μέσω της ΕΚΤ, τότε μέσω του ελληνικού ELA» [όπου ELA η δυνατότητα να αφήνουν την Τράπεζα της Ελλάδος (κατά το δοκούν της Φρανκφούρτης) να αποδέχεται ως ενέχυρα τραπεζικά σκουπίδια που η ΕΚΤ δεν καταδέχεται να αποδεχθεί].
Επίλογος
Οι τράπεζες παραμένουν πτωχευμένες. Ακόμα χειρότερα, η εξάρτησή τους από το ελληνικό δημόσιο αυξάνεται, με τρόπο όμως που μας οδηγεί, ως χώρα, σε μια καλά στημένη παγίδα την 1η Μαρτίου 2015. Τότε η ελληνική κυβέρνηση που θα έχει (πιθανότατα) προκύψει από νέες εκλογές θα βρεθεί μπροστά σε στυγνό εκβιασμό, που θεμελιώνεται στα φαντάσματα-ομόλογα των πτωχευμένων τραπεζών, τα οποία το δημόσιο συστηματικά εγγυάται χωρίς κανέναν δημόσιο διάλογο ή έγκριση από τη Βουλή των Ελλήνων.
