Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα μνημόνια επιβλήθηκαν στη χώρα μας για λόγους διαφορετικούς από αυτούς που μας λέει η τριάδα ξένων δανειστών, ιθαγενών κυβερνώντων και υπόδουλων ΜΜΕ. Την άποψη αυτή (που η παραπάνω τριάδα απαξιώνει με χαρακτηρισμούς όπως συνωμοσιολογία κ.τ.τ.) την στηρίζω σε συγκεκριμένα γεγονότα που έχουν δημοσιοποιηθεί κατά καιρούς και δεν έχουν διαψευστεί, γεγονότα που επιφυλάσσομαι να απαριθμήσω σε επόμενο post.
Στο παρακάτω άρθρο αποκαλύπτεται ένα από αυτά τα γεγονότα, και δείχνει πόσο σχεδιασμένη ήταν η "αναγκαιότητα" προσφυγής της χώρας μας στα σωτήρια(;) μνημόνια που μας επέβαλαν οι ...εταίροι μας.
Το φούσκωμα του δημοσιονομικού ελλείμματος το φθινόπωρο του 2010, με την προσμέτρηση σε αυτό των ελλειμμάτων 17 δημοσίων επιχειρήσεων, έγινε με εντολή της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), όπως προκύπτει από έγγραφα που έχουν γνωστοποιηθεί. Η αλληλογραφία μεταξύ της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) και της Eurostat, επικεφαλής της οποίας είναι ο Γερμανός Βάλτερ Ράντερμαχερ, δεν αφήνει αμφιβολία ότι η απόφαση πριν από τρία χρόνια για την αύξηση του ελλείμματος -από το 13,6% στο 15,4%- ελήφθη στο εξωτερικό, καθ' υπέρβασιν των σχετικών ευρωπαϊκών κανονισμών. Το αποτέλεσμα αυτής της μεθόδευσης ήταν να υποχρεωθεί η Ελλάδα να λάβει ακόμη περισσότερα μέτρα σκληρής λιτότητας, τα οποία οδήγησαν στη μεγάλη ύφεση και την αποδιάρθρωση της οικονομίας.
Στο παρακάτω άρθρο αποκαλύπτεται ένα από αυτά τα γεγονότα, και δείχνει πόσο σχεδιασμένη ήταν η "αναγκαιότητα" προσφυγής της χώρας μας στα σωτήρια(;) μνημόνια που μας επέβαλαν οι ...εταίροι μας.
Το φούσκωμα του δημοσιονομικού ελλείμματος το φθινόπωρο του 2010, με την προσμέτρηση σε αυτό των ελλειμμάτων 17 δημοσίων επιχειρήσεων, έγινε με εντολή της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), όπως προκύπτει από έγγραφα που έχουν γνωστοποιηθεί. Η αλληλογραφία μεταξύ της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) και της Eurostat, επικεφαλής της οποίας είναι ο Γερμανός Βάλτερ Ράντερμαχερ, δεν αφήνει αμφιβολία ότι η απόφαση πριν από τρία χρόνια για την αύξηση του ελλείμματος -από το 13,6% στο 15,4%- ελήφθη στο εξωτερικό, καθ' υπέρβασιν των σχετικών ευρωπαϊκών κανονισμών. Το αποτέλεσμα αυτής της μεθόδευσης ήταν να υποχρεωθεί η Ελλάδα να λάβει ακόμη περισσότερα μέτρα σκληρής λιτότητας, τα οποία οδήγησαν στη μεγάλη ύφεση και την αποδιάρθρωση της οικονομίας.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.
Ο υπεύθυνος της Eurostat για τα δημοσιονομικά στοιχεία, Τζον Βέριντερ, προσπαθούσε να επιβάλει στον πρώην διευθυντή Εθνικών Λογαριασμών της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Νικόλαο Στρόμπλο, την άποψη ότι θα έπρεπε να προσμετρηθούν στο έλλειμμα μία σειρά από ΔΕΚΟ, μεταξύ των οποίων και όλες οι συγκοινωνιακές. Ο κ. Στρόμπλος αρνήθηκε το αίτημα αυτό, παραπέμποντας στους κανονισμούς της Eurostat, σύμφωνα με τους οποίους οι κρατικές επιχορηγήσεις στους συγκοινωνιακούς φορείς θεωρούνται ως «επιχορηγήσεις στο προϊόν τους» και πρέπει να καταγράφονται ως έσοδα των επιχειρήσεων.
Ο υπεύθυνος της Eurostat για τα δημοσιονομικά στοιχεία, Τζον Βέριντερ, προσπαθούσε να επιβάλει στον πρώην διευθυντή Εθνικών Λογαριασμών της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Νικόλαο Στρόμπλο, την άποψη ότι θα έπρεπε να προσμετρηθούν στο έλλειμμα μία σειρά από ΔΕΚΟ, μεταξύ των οποίων και όλες οι συγκοινωνιακές. Ο κ. Στρόμπλος αρνήθηκε το αίτημα αυτό, παραπέμποντας στους κανονισμούς της Eurostat, σύμφωνα με τους οποίους οι κρατικές επιχορηγήσεις στους συγκοινωνιακούς φορείς θεωρούνται ως «επιχορηγήσεις στο προϊόν τους» και πρέπει να καταγράφονται ως έσοδα των επιχειρήσεων.
Σημειώνεται ότι, με βάση τους κανόνες της Eurostat, το έλλειμμα μιας δημόσιας επιχείρησης δεν πρέπει να
συνυπολογίζεται στο δημοσιονομικό έλλειμμα, εάν τα έσοδά της καλύπτουν πάνω
από το 50% των δαπανών της. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2010 ο κ. Στρόμπλος ζήτησε
την έγγραφη υποβολή του αιτήματος της Eurostat, αλλά
λίγο αργότερα, στις 10 Σεπτεμβρίου, ανακοινώθηκε η μετακίνηση του από τη θέση που κατείχε.
Δύο μέρες πριν
«καρατομηθεί» ο κ. Στρόμπλος, η ΕΛΣΤΑΤ έστειλε στη Eurostat τις θέσεις της για
εκκρεμή ζητήματα, μεταξύ των οποίων ήταν και το επίμαχο θέμα της ταξινόμησης
των ελλειμμάτων των συγκοινωνιακών επιχειρήσεων. Από τα στοιχεία και τους
πίνακες του εγγράφου που έστειλε η Αθήνα προέκυπτε ότι τρεις μεγάλες
συγκοινωνιακές επιχειρήσεις -η ΑΜΕΛ (θυγατρική της Αττικό Μέτρο), ο ΟΑΣΑ {μπλε
λεωφορεία Αθήνας) και ο ΗΣΑΠ (ηλεκτρικός σιδηρόδρομος)- δεν θα έπρεπε να
προσμετρηθούν στον υπολογισμό του ελλείμματος, επειδή είχαν έσοδα υψηλότερα
από το 50% των δαπανών τους. Ο Βέριντερ, όμως, απαίτησε με την απάντηση που
έστειλε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στις 14 Σεπτεμβρίου να υπολογιστούν και τα
ελλείμματα των ΔΕΚΟ αυτών. Συγκεκριμένα, ο κ. Βέριντερ στην επιστολή του έγραφε τα εξής: «Πιστεύουμε ότι η ανάλυσή σας για
τις επιχορηγήσεις στον ΟΑΣΑ και τον ΗΣΑΠ πρέπει να επανεξεταστούν. Πιστεύουμε
ότι ο τύπος που χρησιμοποιήσατε για τον υπολογισμό των επιχορηγήσεών τους είναι
ένας τύπος για τη χρηματοδότηση ελλειμμάτων που βασίζεται σε προβλέψεις και
έτσι οι σχετικές πληρωμές πρέπει να ταξινομηθούν ως επιχορηγήσεις στην
παραγωγή και όχι στα προϊόντα. Μία επιχορήγηση
στο προϊόν θα έπρεπε να καλύπτει τη διαφορά μεταξύ της τιμής του εισιτηρίου
που αντιστοιχεί στο κόστος της επιχείρησης και της πραγματικής τιμής του
εισιτηρίου για τον πραγματικό αριθμό των επιβατών. Για το λόγο αυτό, θα σας
ζητούσαμε να κάνετε και πάλι την ανάλυση των
φορέων ΟΑΣΑ, ΑΜΕΛ και ΗΣΑΠ, θεωρώντας τις
επιχορηγήσεις σε αυτές ως επιχορηγήσεις ότι είναι στην παραγωγή (και συνεπώς
ότι δεν περιλαμβανονται στα έσοδά τους όσον
αφορά στον υπολογισμό του κριτηρίου του 50%)».
Δύο μήνες μετά, αφού διεξήχθησαν οι περιφερειακές
εκλογές στις 15 Νοεμβρίου 2010, η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε την αύξηση του δημοσιονομικού
ελλείμματος στο 15,4% του ΑΕΠ.
Ο κ. Στρόμπλος είχε τονίσει στη Eurostat και το λάθος της να
φουσκώνει τις δαπάνες των ΔΕΚΟ με τη μέθοδο των υψηλών αποσβέσεων. Επέμεινε
ότι οι αποσβέσεις σε ΔΕΚΟ, όπως η ΑΜΕΛ πρέπει να υπολογίζονται σε βάθος
εκατονταετίας -όσο εκτιμάται ότι θα λειτουργεί
κατ' ελάχιστον το μετρό- και με βάση τους
εθνικούς λογαριασμούς, όχι με βάση τις εμπορικές αποσβέσεις. Έτσι, κατ'
απαίτηση του Βέριντερ, φορτώθηκαν στον ισολογισμό της ΑΜΕΛ αποσβέσεις εκατό
ετών σε ένα χρόνο!