Έχω αναδημοσιεύσει ξανά κείμενα από το βιβλίο του John Perkins "Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου" (δείτε εδώ). Ο λόγος είναι ότι πολλά από αυτά που διαβάζω σε αυτό το βιβλίο, μου θυμίζουν μεθόδους και πολιτικές που εφαρμόζονται απέναντι στη χώρα μας τα τελευταία πέντε χρόνια. Στο κείμενο που παραθέτω στη συνέχεια, περιγράφει ο συγγραφέας τον τρόπο που λειτουργούν οι οικονομικοί δολοφόνοι. Σας θυμίζει κάτι;Αυτή είναι η ειδικότητα των Οικονομικών Δολοφόνων: βοηθάμε στην ανέγερση της παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Είμαστε μια επίλεκτη ομάδα ανδρών και γυναικών που χρησιμοποιεί διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς με τρόπους τέτοιους ώστε να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την υποδούλωση ξένων κρατών στην εταιρειοκρατία που διευθύνει τις μεγάλες εταιρείες μας, την κυβέρνησή μας και τις τράπεζές μας. Όπως ακριβώς και οι συνάδελφοί μας της Μαφίας, έτσι κι εμείς παρέχουμε εξυπηρετήσεις. Οι εξυπηρετήσεις αυτές γίνονται υπό τη μορφή δανείων για την ανάπτυξη της υποδομής των χωρών αυτών — την κατασκευή εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αυτοκινητόδρομων, λιμανιών, αεροδρομίων ή βιομηχανικών πάρκων. Ένας από τους όρους των δανείων είναι ότι όλα αυτά τα έργα πρέπει να γίνουν από τεχνικές και κατασκευαστικές εταιρείες της δικής μας χώρας. Στην ουσία, το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων δεν φεύγει ποτέ από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Απλά μεταβιβάζεται από τα τραπεζικά γραφεία της Ουάσιγκτον στα τεχνικά γραφεία της Νέας Υόρκης, του Χιούστον ή του Σαν Φρανσίσκο.
Παρά το γεγονός, ότι με τον τρόπο αυτό τα χρήματα επιστρέφονται σχεδόν αμέσως στις εταιρείες-μέλη της εταιρειοκρατίας (με άλλα λόγια στον πιστωτή), η υποχρέωση της χώρας να εξοφλήσει το δάνειο που έλαβε, μαζί με τους τόκους, παραμένει. Αν ο Οικονομικός Δολοφόνος εκτελέσει την αποστολή του με απόλυτη επιτυχία, τα δάνεια είναι τόσο μεγάλα που ο οφειλέτης μετά από λίγα χρόνια αδυνατεί να πληρώσει τις δόσεις του. Όταν συμβεί αυτό, απαιτούμε κάποιο αντίτιμο, κατά τα πρότυπα της Μαφίας. Το αντίτιμο αυτό συχνά περιλαμβάνει ένα ή και περισσότερα από τα παρακάτω: έλεγχο πάνω στην ψήφο της χώρας στον ΟΗΕ, εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων ή πρόσβαση σε κερδοφόρες πρώτες ύλες ή υπηρεσίες, όπως είναι το πετρέλαιο και η Διώρυγα του Παναμά. Φυσικά, ο οφειλέτης εξακολουθεί να μας οφείλει τα χρήματα που έχει δανειστεί - και άλλη μια χώρα προστίθεται στην παγκόσμια αυτοκρατορία μας.
