Ο Γ.Δελαστίκ αναλύει στο άρθρο του, που αναδημοσιεύω από το σημερινό ΕΘΝΟΣ, την πολιτική κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, την επίσπευση, δηλαδή, της προεδρικής εκλογής και την πρόταση για την Προεδρία της Δημοκρατίας του Σταύρου Δήμα.
Αυτή την ώρα (παρά την άποψη που έχω διατυπώσει στο παρελθόν, ότι θα βρεθούν πρόθυμοι βουλευτές που θα ψηφίσουν τον όποιο υποψήφιο, ώστε να συμπληρωθεί ο επιθυμητός αριθμός των 180) φαίνεται ότι τα κουκιά δεν βγαίνουν. Έχουμε όμως αρκετές μέρες μπροστά μας και δεν θα παραξενευτώ αν βρεθούν όσοι χρειάζονται που, βάζοντας το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από αυτό των πολιτών που τους ψήφισαν, θα επιτρέψουν στην υποτελή στους ξένους συγκυβέρνηση να ολοκληρώσει το καταστρεπτικό για τους έλληνες έργο της.
Ολοταχώς προς εθνικές εκλογές πηγαίνει η χώρα
Ξεκαθαρίζει το πολιτικό τοπίο. Σωστά έκανε η κυβέρνηση που έφερε σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα τις ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Όσο για το πρόσωπο του Σταύρου Δήμα που επέλεξε ως υποψήφιο, εμάς δεν μας πέφτει λόγος να κρίνουμε την επιλογή της. Αυτόν ήθελε ο Αντώνης Σαμαράς, αυτόν επέλεξε. Φυσικά και ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, ποιον δεξιό πολιτικό θα προτείνει ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί αυτός γνωρίζει ποιους στόχους θέλει να πετύχει εντός της δεξιάς παράταξης. Το μόνο που μπορούμε να πούμε εμείς ως πολιτικοί αναλυτές είναι πως η επιλογή Δήμα, κατά κανέναν τρόπο, δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως απόπειρα διεύρυνσης προς τα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Δεν γνωρίζουμε αν η κυβέρνηση εκτιμά πως έχει ούτως ή άλλως συσπειρώσει πάνω από 180 βουλευτές σε εντελώς άλλη βάση από την ιδεολογικοπολιτική, οπότε όποιον και να πρότεινε ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι πρόθυμοι και συσπειρωμένοι 180 θα τον ψήφιζαν οπωσδήποτε, όποιος και αν ήταν.
Στις 29 Δεκεμβρίου θα γνωρίζουμε τι θα έχει γίνει και θα βγάλουμε ορισμένα τουλάχιστον συμπεράσματα. Για την ώρα πάντως από πουθενά δεν προκύπτει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου μπορεί να συγκεντρώσει 180 βουλευτές γύρω από την υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα. Όπως και να έχει το πράγμα πάντως, πριν κλείσει ο Δεκέμβρης και η χρονιά, θα ξέρουμε αν όντως η χώρα έχει μπει και σε τυπικά προεκλογική περίοδο, με εκλογές την 1η Φεβρουαρίου 2015, σε λιγότερους από δύο μήνες από τώρα. Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, αν όντως προκύψουν, θα είναι πάντως αυτές που θα λύσουν όλα τα πολιτικά προβλήματα, εναρμονίζοντας την κυβέρνηση με τη λαϊκή βούληση.
Οταν ο λαός εκλέγει κυβέρνηση της αρεσκείας του συνυπολογίζοντας όλες τις παραμέτρους, κανένας δεν μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θεωρεί ο ίδιος σωστό. Ο λαός λοιπόν, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα αναλάβει δια της ψήφου τις ευθύνες του και φυσικά θα υποστεί και τις συνέπειες των επιλογών που θα κάνει. Δεν υπάρχει δείκτης ισχυρότερος από τις βουλευτικές εκλογές για να αποφανθεί κανείς αν όντως η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου βρίσκεται σε τόσο ριζική διάσταση με τη λαϊκή βούληση όσο φαίνεται. Δεν υπάρχει επίσης η παραμικρή αμφιβολία ότι στις επερχόμενες, κατά τα φαινόμενα, εκλογές θα κριθεί σε επίπεδο βουλευτών αν το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να μονοπωλεί την εκπροσώπηση του χώρου της Κεντροαριστεράς ή αν θα υπερκεραστεί από το Ποτάμι. Θα αποδειχθεί και σε επίπεδο βουλευτικών εκλογών αν η ΔΗΜΑΡ έχει εκπνεύσει πολιτικά, αν οι ΑΝΕΛ έχουν κερδίσει ή έχουν χάσει τη μάχη του πολιτικού ψυχορραγήματος, αν το χωρίς βουλευτές μέχρι στιγμής Ποτάμι θα αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και ποιου εύρους.
Ακόμη και η ΝΔ ενδέχεται να κλονιστεί βιαιότατα και να φτάσει μέχρι του σημείου να αντιμετωπίσει πρόβλημα μετάλλαξης σε άλλο δεξιό κόμμα, με άλλο όνομα, αν όντως οι κάλπες βγάλουν τη Δεξιά και το κυρίαρχο επί σαράντα χρόνια κόμμα της να ηττάται με μη ανεκτό ποσοστό. Θα αποδειχθεί εμπράκτως τι ποσοστό θα κατορθώσει να ανακτήσει το ΚΚΕ από το άθλιο αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου 2012. Θα φανεί επίσης η έκταση των απωλειών που θα έχει η Χρυσή Αυγή λόγω της φυλάκισης της ηγεσίας της και την ως εκ τούτου οργανωτική αποσάθρωσή της. Τέλος θα φανεί αν στο πολύ σκληρότερο πλαίσιο των εθνικών βουλευτικών εκλογών και όχι σε εκείνο των ευρωεκλογών της πλάκας, μπορούν να υπάρξουν μικρά κόμματα και οργανώσεις. Θα επαναληφθεί δηλαδή το κατεδαφιστικό "μπάχαλο" των εκλογών του Μαΐου 2012, οπότε τα κόμματα που έμειναν εκτός Βουλής, συγκέντρωσαν όλα μαζί ποσοστό... 19,02% και έτσι ήρθε το "εξωκοινοβούλιο" πρώτο (!!!) κόμμα;
Θα συρρικνωθεί μήπως το ποσοστό τους στα μεγέθη του Ιουνίου 2012, όταν όλα αυτά τα κομματίδια και οι οργανώσεις πήραν, έναν μόλις μήνα μετά τον θρίαμβό τους, μόνο 5,98%; Προβλέψεις δεν μπορεί να κάνει απολύτως κανένας σήμερα. Το βέβαιο όμως είναι ότι αυτή τη φορά θα έχουμε ανατροπή εκ βάθρων, κυριολεκτικά εκ βάθρων, του σκηνικού της Μεταπολίτευσης. Η κατεδάφισή του άρχισε με τις "δίδυμες" εκλογές Μαΐου και Ιουνίου του 2012 και τώρα δεν θα μείνει λίθος επί λίθου!
Αυτή την ώρα (παρά την άποψη που έχω διατυπώσει στο παρελθόν, ότι θα βρεθούν πρόθυμοι βουλευτές που θα ψηφίσουν τον όποιο υποψήφιο, ώστε να συμπληρωθεί ο επιθυμητός αριθμός των 180) φαίνεται ότι τα κουκιά δεν βγαίνουν. Έχουμε όμως αρκετές μέρες μπροστά μας και δεν θα παραξενευτώ αν βρεθούν όσοι χρειάζονται που, βάζοντας το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από αυτό των πολιτών που τους ψήφισαν, θα επιτρέψουν στην υποτελή στους ξένους συγκυβέρνηση να ολοκληρώσει το καταστρεπτικό για τους έλληνες έργο της.
Ολοταχώς προς εθνικές εκλογές πηγαίνει η χώρα
Ξεκαθαρίζει το πολιτικό τοπίο. Σωστά έκανε η κυβέρνηση που έφερε σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα τις ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Όσο για το πρόσωπο του Σταύρου Δήμα που επέλεξε ως υποψήφιο, εμάς δεν μας πέφτει λόγος να κρίνουμε την επιλογή της. Αυτόν ήθελε ο Αντώνης Σαμαράς, αυτόν επέλεξε. Φυσικά και ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, ποιον δεξιό πολιτικό θα προτείνει ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί αυτός γνωρίζει ποιους στόχους θέλει να πετύχει εντός της δεξιάς παράταξης. Το μόνο που μπορούμε να πούμε εμείς ως πολιτικοί αναλυτές είναι πως η επιλογή Δήμα, κατά κανέναν τρόπο, δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως απόπειρα διεύρυνσης προς τα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Δεν γνωρίζουμε αν η κυβέρνηση εκτιμά πως έχει ούτως ή άλλως συσπειρώσει πάνω από 180 βουλευτές σε εντελώς άλλη βάση από την ιδεολογικοπολιτική, οπότε όποιον και να πρότεινε ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι πρόθυμοι και συσπειρωμένοι 180 θα τον ψήφιζαν οπωσδήποτε, όποιος και αν ήταν.
Στις 29 Δεκεμβρίου θα γνωρίζουμε τι θα έχει γίνει και θα βγάλουμε ορισμένα τουλάχιστον συμπεράσματα. Για την ώρα πάντως από πουθενά δεν προκύπτει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου μπορεί να συγκεντρώσει 180 βουλευτές γύρω από την υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα. Όπως και να έχει το πράγμα πάντως, πριν κλείσει ο Δεκέμβρης και η χρονιά, θα ξέρουμε αν όντως η χώρα έχει μπει και σε τυπικά προεκλογική περίοδο, με εκλογές την 1η Φεβρουαρίου 2015, σε λιγότερους από δύο μήνες από τώρα. Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, αν όντως προκύψουν, θα είναι πάντως αυτές που θα λύσουν όλα τα πολιτικά προβλήματα, εναρμονίζοντας την κυβέρνηση με τη λαϊκή βούληση.
Οταν ο λαός εκλέγει κυβέρνηση της αρεσκείας του συνυπολογίζοντας όλες τις παραμέτρους, κανένας δεν μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θεωρεί ο ίδιος σωστό. Ο λαός λοιπόν, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα αναλάβει δια της ψήφου τις ευθύνες του και φυσικά θα υποστεί και τις συνέπειες των επιλογών που θα κάνει. Δεν υπάρχει δείκτης ισχυρότερος από τις βουλευτικές εκλογές για να αποφανθεί κανείς αν όντως η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου βρίσκεται σε τόσο ριζική διάσταση με τη λαϊκή βούληση όσο φαίνεται. Δεν υπάρχει επίσης η παραμικρή αμφιβολία ότι στις επερχόμενες, κατά τα φαινόμενα, εκλογές θα κριθεί σε επίπεδο βουλευτών αν το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να μονοπωλεί την εκπροσώπηση του χώρου της Κεντροαριστεράς ή αν θα υπερκεραστεί από το Ποτάμι. Θα αποδειχθεί και σε επίπεδο βουλευτικών εκλογών αν η ΔΗΜΑΡ έχει εκπνεύσει πολιτικά, αν οι ΑΝΕΛ έχουν κερδίσει ή έχουν χάσει τη μάχη του πολιτικού ψυχορραγήματος, αν το χωρίς βουλευτές μέχρι στιγμής Ποτάμι θα αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και ποιου εύρους.
Ακόμη και η ΝΔ ενδέχεται να κλονιστεί βιαιότατα και να φτάσει μέχρι του σημείου να αντιμετωπίσει πρόβλημα μετάλλαξης σε άλλο δεξιό κόμμα, με άλλο όνομα, αν όντως οι κάλπες βγάλουν τη Δεξιά και το κυρίαρχο επί σαράντα χρόνια κόμμα της να ηττάται με μη ανεκτό ποσοστό. Θα αποδειχθεί εμπράκτως τι ποσοστό θα κατορθώσει να ανακτήσει το ΚΚΕ από το άθλιο αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου 2012. Θα φανεί επίσης η έκταση των απωλειών που θα έχει η Χρυσή Αυγή λόγω της φυλάκισης της ηγεσίας της και την ως εκ τούτου οργανωτική αποσάθρωσή της. Τέλος θα φανεί αν στο πολύ σκληρότερο πλαίσιο των εθνικών βουλευτικών εκλογών και όχι σε εκείνο των ευρωεκλογών της πλάκας, μπορούν να υπάρξουν μικρά κόμματα και οργανώσεις. Θα επαναληφθεί δηλαδή το κατεδαφιστικό "μπάχαλο" των εκλογών του Μαΐου 2012, οπότε τα κόμματα που έμειναν εκτός Βουλής, συγκέντρωσαν όλα μαζί ποσοστό... 19,02% και έτσι ήρθε το "εξωκοινοβούλιο" πρώτο (!!!) κόμμα;
Θα συρρικνωθεί μήπως το ποσοστό τους στα μεγέθη του Ιουνίου 2012, όταν όλα αυτά τα κομματίδια και οι οργανώσεις πήραν, έναν μόλις μήνα μετά τον θρίαμβό τους, μόνο 5,98%; Προβλέψεις δεν μπορεί να κάνει απολύτως κανένας σήμερα. Το βέβαιο όμως είναι ότι αυτή τη φορά θα έχουμε ανατροπή εκ βάθρων, κυριολεκτικά εκ βάθρων, του σκηνικού της Μεταπολίτευσης. Η κατεδάφισή του άρχισε με τις "δίδυμες" εκλογές Μαΐου και Ιουνίου του 2012 και τώρα δεν θα μείνει λίθος επί λίθου!
