Είναι γεγονός ότι δεν είμαι οπαδός κανενός κόμματος.
Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες δεν θυμάμαι να έχω ψηφίσει το ίδιο κόμμα σε δυο συνεχόμενες βουλευτικές εκλογές, πόσω μάλλον σε ευρωεκλογές.
Η σημερινή ψήφος όμως στην κάλπη των ευροεκλογών έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σπουδαιότητα που οφείλεται στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ευρώπη εξαιτίας της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβληθεί από τους γερμανούς, κυρίως στις χώρες της νότιας Ευρώπης, με τη βοήθεια των φιλικών και πρόθυμων κυβερνήσεων που εκείνοι έχουν προκρίνει (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο) σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία κατά βάση. Κύριες μέθοδοί τους η τρομοκράτηση των πολιτών με το δόγμα του σοκ, η παραπλανητική προπαγάνδα με τη βοήθεια των εξαγορασμένων συστημικών ΜΜΕ και τα εκβιαστικά διλήμματα στις εκλογικές αναμετρήσεις με βασικό όπλο το ευρώ.
Είναι κρίσιμο το αποτέλεσμα που θα προκύψει από τις κάλπες όλων των ευρωπαϊκών κρατών.
Ας μείνουμε όμως στην Ελλάδα. Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές τα έχουμε ξαναπεί και η ιδιαιτερότητά τους δεν προσφέρεται για ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα.
Στις ευρωεκλογές όμως μας δίνεται η δυνατότητα να εκφράσουμε την άποψή μας για την πορεία που ακολουθεί η Ενωμένη Ευρώπη, κομμάτι της οποίας αποτελεί η χώρα μας.
Θα μας δοθούν μερικές δεκάδες ψηφοδέλτια, κάποιο από τα οποία θα εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τις απόψεις του καθενός από εμάς. Ποιο θα πρέπει όμως να είναι το κριτήριο επιλογής μας;
Ας ξεκινήσουμε ανάποδα. Ας μεταφερθούμε δώδεκα ώρες μετά, όταν θα έχουν αρχίσει να ξεκαθαρίζουν τα αποτελέσματα και να εξάγονται συμπεράσματα. Πού θα επικεντρώνονται αυτά;
Πρώτα πρώτα, καμιά τριανταπενταριά από αυτά θα αναφέρονται ως "λοιπά". Όσο και αν δεν μου αρέσει, πρόκειται για τη λογική της χαμένης ψήφου. Μετά θα καταμετρηθούν οι ψήφοι που πήγαν στα κόμματα που κατεβαίνουν με σύνθημα τη δραχμή (ομολογώ ότι αυτή την εποχή είμαι υπέρ του ευρώ με ποσοστό 65-35%). Έχω περιέργεια επίσης για τα ποσοστά που θα πάρουν τα δυο προηγούμενα δεκανίκια των μνημονιακών κυβερνήσεων ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ.
Πολλή κουβέντα θα γίνει για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, που όλες οι προβλέψεις τη δίνουν ως τρίτο κόμμα. Θα συνδυαστεί μάλιστα με τις ψήφους που θα πάρουν αντίστοιχων απόψεων κόμματα σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.
Επίσης χωριστά θα πρέπει να εξετάσουμε τα ποσοστά του ΚΚΕ, εφόσον δεν εντάσσονται ως υποστηρικτικά κάποιας από τις δυο επικρατούσες τάσεις. Σημασία επίσης θα έχει το ποσοστό που θα πάρει η ανερχόμενη ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ας καταλήξουμε στα ακραιφνώς πολιτικά συμπεράσματα που θα προκύψουν από τις ψήφους σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελιά/ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ανεξάρτητους Έλληνες.
Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει -σχεδόν- μόνος.
Πρώτα θα εξετάζεται η διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αφού αυτή θα αποτελέσει το κύριο πολιτικό συμπέρασμα αυτών των εκλογών. Μετά θα προστίθενται οι ψήφοι της Ελιάς/ΠΑΣΟΚ σε αυτές της ΝΔ, μετά ίσως κάποιοι συνδυάζουν τις ψήφους των αντιμνημονιακών ΑΝΕΛ με αυτές του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και τέλος θα κολλάνε τις θεωρητικά ακαθόριστες ψήφους του Ποταμιού στις μνημονιακές -φυσικά- ψήφους.
Κάνοντας, λοιπόν, τις παραπάνω σκέψεις θα πρέπει να αποφασίσω τι θα ψηφίσω!
Κι εφόσον δεν πρόκειται για βουλευτικές εκλογές κι επιλογή κυβέρνησης, το κριτήριο θα είναι να εκφράσω το μήνυμα που θέλω να στείλω για την πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μου με ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Νομίζω πως κατέληξα, ...Εσείς;
Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες δεν θυμάμαι να έχω ψηφίσει το ίδιο κόμμα σε δυο συνεχόμενες βουλευτικές εκλογές, πόσω μάλλον σε ευρωεκλογές.
Η σημερινή ψήφος όμως στην κάλπη των ευροεκλογών έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σπουδαιότητα που οφείλεται στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ευρώπη εξαιτίας της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβληθεί από τους γερμανούς, κυρίως στις χώρες της νότιας Ευρώπης, με τη βοήθεια των φιλικών και πρόθυμων κυβερνήσεων που εκείνοι έχουν προκρίνει (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο) σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία κατά βάση. Κύριες μέθοδοί τους η τρομοκράτηση των πολιτών με το δόγμα του σοκ, η παραπλανητική προπαγάνδα με τη βοήθεια των εξαγορασμένων συστημικών ΜΜΕ και τα εκβιαστικά διλήμματα στις εκλογικές αναμετρήσεις με βασικό όπλο το ευρώ.
Είναι κρίσιμο το αποτέλεσμα που θα προκύψει από τις κάλπες όλων των ευρωπαϊκών κρατών.
Ας μείνουμε όμως στην Ελλάδα. Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές τα έχουμε ξαναπεί και η ιδιαιτερότητά τους δεν προσφέρεται για ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα.
Στις ευρωεκλογές όμως μας δίνεται η δυνατότητα να εκφράσουμε την άποψή μας για την πορεία που ακολουθεί η Ενωμένη Ευρώπη, κομμάτι της οποίας αποτελεί η χώρα μας.
Θα μας δοθούν μερικές δεκάδες ψηφοδέλτια, κάποιο από τα οποία θα εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τις απόψεις του καθενός από εμάς. Ποιο θα πρέπει όμως να είναι το κριτήριο επιλογής μας;
Ας ξεκινήσουμε ανάποδα. Ας μεταφερθούμε δώδεκα ώρες μετά, όταν θα έχουν αρχίσει να ξεκαθαρίζουν τα αποτελέσματα και να εξάγονται συμπεράσματα. Πού θα επικεντρώνονται αυτά;
Πρώτα πρώτα, καμιά τριανταπενταριά από αυτά θα αναφέρονται ως "λοιπά". Όσο και αν δεν μου αρέσει, πρόκειται για τη λογική της χαμένης ψήφου. Μετά θα καταμετρηθούν οι ψήφοι που πήγαν στα κόμματα που κατεβαίνουν με σύνθημα τη δραχμή (ομολογώ ότι αυτή την εποχή είμαι υπέρ του ευρώ με ποσοστό 65-35%). Έχω περιέργεια επίσης για τα ποσοστά που θα πάρουν τα δυο προηγούμενα δεκανίκια των μνημονιακών κυβερνήσεων ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ.
Πολλή κουβέντα θα γίνει για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, που όλες οι προβλέψεις τη δίνουν ως τρίτο κόμμα. Θα συνδυαστεί μάλιστα με τις ψήφους που θα πάρουν αντίστοιχων απόψεων κόμματα σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.
Επίσης χωριστά θα πρέπει να εξετάσουμε τα ποσοστά του ΚΚΕ, εφόσον δεν εντάσσονται ως υποστηρικτικά κάποιας από τις δυο επικρατούσες τάσεις. Σημασία επίσης θα έχει το ποσοστό που θα πάρει η ανερχόμενη ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ας καταλήξουμε στα ακραιφνώς πολιτικά συμπεράσματα που θα προκύψουν από τις ψήφους σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελιά/ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ανεξάρτητους Έλληνες.
Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει -σχεδόν- μόνος.
Πρώτα θα εξετάζεται η διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αφού αυτή θα αποτελέσει το κύριο πολιτικό συμπέρασμα αυτών των εκλογών. Μετά θα προστίθενται οι ψήφοι της Ελιάς/ΠΑΣΟΚ σε αυτές της ΝΔ, μετά ίσως κάποιοι συνδυάζουν τις ψήφους των αντιμνημονιακών ΑΝΕΛ με αυτές του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και τέλος θα κολλάνε τις θεωρητικά ακαθόριστες ψήφους του Ποταμιού στις μνημονιακές -φυσικά- ψήφους.
Κάνοντας, λοιπόν, τις παραπάνω σκέψεις θα πρέπει να αποφασίσω τι θα ψηφίσω!
Κι εφόσον δεν πρόκειται για βουλευτικές εκλογές κι επιλογή κυβέρνησης, το κριτήριο θα είναι να εκφράσω το μήνυμα που θέλω να στείλω για την πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μου με ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Νομίζω πως κατέληξα, ...Εσείς;
