Ακούσαμε και διαβάσαμε διάφορες αναλύσεις των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών της Κυριακής που μας πέρασε. Άλλες σοβαρές κι άλλες αστείες (όπως των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχασαν το εν τρίτο των ψήφων που είχαν πάρει στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και δηλώνουν νικητές ...αλλά εδώ ταιριάζει το "μωραίνει Κύριος όν βούλεται απολέσαι").
Από αυτή τη γωνιά θα ήθελα σήμερα να ασχοληθώ με το ποσοστό που έλαβαν τα μικρά λεγόμενα κόμματα στις τελευταίες πέντε αναμετρήσεις, επειδή θεωρώ ότι μπορούμε να εξάγουμε κάποια χρήσιμα και για το μέλλον συμπεράσματα. Και για το λόγο αυτό θα επικαλεστώ τα σχετικά ποσοστά τόσο των δυο εκλογικών αναμετρήσεων του 2009 (ευρωεκλογών και βουλευτικών), όσο και των δυο βουλευτικών εκλογών του 2012.
Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2009 το ποσοστό των μικρών κομμάτων ανήλθε στο 6,9% (χωρίς να προσθέσουμε το ποσοστό των Οικολόγων που έφτασε στο 3,49% χαρίζοντάς τους έναν ευρωβουλευτή). Σε αυτές τις εκλογές το ποσοστό της ΝΔ -που ήταν κυβέρνηση τότε- έφτασε το 32,3%, του ΠΑΣΟΚ στο 36,65%, του ΚΚΕ στο 8,35% και του ΛΑΟΣ στο 7,15%. Ο ΣΥΡΙΖΑ -πριν την αποχώρηση των στελεχών του που αργότερα σχημάτισαν τη ΔΗΜΑΡ- είχε πάρει 4,70%.
Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν τέσσερις μήνες αργότερα το ποσοστό των μικρών κομμάτων έπεσε στο 2% περίπου (και των Οικολόγων στο 2,5%), έφυγε δηλαδή ποσοστό 4,9+1=5,9 μονάδων. Ακόμα μειώθηκε τόσο το ποσοστό του ΛΑΟΣ κατά μιάμιση μονάδα, όσο και του ΚΚΕ κατά λίγο κάτω από τη μονάδα. Πού πήγαν αυτές οι ψήφοι; Το ΠΑΣΟΚ (του ...λεφτά υπάρχουν) τις πήρε σχεδόν όλες φτάνοντας στο 43,92% (αύξηση κατά 7,3 μονάδες περίπου), ενώ λίγο πάνω από 1% αυξήθηκε το ποσοστό της ΝΔ.
Σκοπός του σημειώματος αυτού είναι να καταλάβουμε τι ψηφίζουν οι πολίτες όταν επικρατεί η λογική της χαμένης ψήφου και υπάρχει κρίσιμο διακύβευμα σε συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση. Στις ευρωεκλογές που είναι γεγονός ότι ψηφίζουμε πιο χαλαρά, οι ψήφοι διαχέονται σε πολλά μικρά κόμματα. Όταν πρόκειται όμως για κρίσιμη επιλογή κυβέρνησης, οι ψήφοι συγκεντρώνονται στους διεκδικητές της εξουσίας. Το ίδιο συμπέρασμα θα βγάλουμε εξετάζοντας τα αποτελέσματα των δυο διαδοχικών βουλευτικών εκλογών του 2012.
Εδώ βέβαια ο λόγος που διασκορπίστηκαν οι ψήφοι το Μάιο του 2012 δεν ήταν η χαλαρότητα, αλλά η διάλυση των μέχρι τότε υπαρχόντων πυλώνων εξουσίας που προκάλεσε η μεταβίβαση της εξουσίας στην τρόικα. Καινούριοι πολιτικοί σχηματισμοί δημιουργήθηκαν, περισσότερες επιλογές παρουσιάστηκαν κι έτσι είχαμε τα παρακάτω αποτελέσματα.
Η ΝΔ που αναδείχτηκε πρώτο κόμμα πήρε (λόγω της συμμετοχής της στη δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου) 14,63 μονάδες λιγότερες από το ούτως ή άλλως χαμηλό για τα δεδομένα της ποσοστό των εκλογών του 2009. Το ΠΑΣΟΚ, που καταδίκασε τους πολίτες στην υποτέλεια και τη φτώχεια, έχασε σχεδόν 31 ποσοστιαίες μονάδες. Δυο από τα νέα κόμματα που εμφανίστηκαν κατέγραψαν αξιόλογες επιδόσεις, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝΕΛ) με 10,61% και η ΔΗΜΑΡ με 6,11%. Ενώ δυο κόμματα που προϋπήρχαν, ξεπετάχτηκαν μαζεύοντας μεγάλο μέρος των ψήφων των διαμαρτυρόμενων πολιτών: αριστερά του ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ που πήρε 16,78% και ήλθε δεύτερο κόμμα, ενώ δεξιά τής ΝΔ η εθνικιστική Χρυσή Αυγή που πήρε 6,97%. Οι ψήφοι στα μικρά κόμματα ξεπέρασαν το 16%, ενώ (τ)ο ΛΑΟΣ που στήριξε τη μνημονιακή κυβέρνηση Παπαδήμου δεν έμπαινε στη βουλή.
Με αυτά τα ποσοστά και τις έδρες που αυτά έδιναν δεν μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση κι έτσι διενεργήθηκαν εκ νέου βουλευτικές εκλογές τον επόμενο μήνα.
Από τα αποτελέσματά τους επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός ότι όταν οι εκλογές είναι κρίσιμες, οι ψήφοι των μικρών κομμάτων πηγαίνουν στους διεκδικητές της εξουσίας.
Έτσι, από 16,12% τα μικρά κόμματα πήραν 4,41%, ενώ μειώθηκαν και τα ποσοστά του ΛΑΟΣ από 2,90% σε 1,58%, των ΑΝΕΛ από 10,61% σε & 7,51%, αλλά και του ΚΚΕ από 8,48% σε 4,50%. Όλες αυτές οι μειώσεις των ποσοστών (μαζί με το 1% περίπου που έχασε και το ΠΑΣΟΚ) αθροίζονται σε 21% και μοιράστηκε σχεδόν εξίσου στα δυο πρώτα κόμματα.
Ας προχωρήσουμε τώρα σε πρόβλεψη για τα ποσοστά που θα πάρουν στις επόμενες εθνικές εκλογές τα δύο κόμματα που ήλθαν πρώτα στις προχθεσινές ευρωεκλογές.
Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι στις κρίσιμες βουλευτικές εκλογές τα μικρά κόμματα παίρνουν από το 1/3 μέχρι 1/4 των ψήφων που πήραν στις “χαλαρές” εκλογές που προηγήθηκαν. Άρα, τα μικρά κόμματα από το 13,4% (δεν συμπεριλαμβάνουμε ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ) θα κρατήσουν ένα ποσοστό ανάμεσα στο 3,5% και 4%, οπότε στα μεγάλα κόμματα θα πάει αρχικά ένα ποσοστό 9,5 με 10% στο οποίο σίγουρα θα προστεθεί κι ένα 4% περίπου -όπως έγινε και τον Ιούνιο του 2012- που θα φύγει από ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ και ίσως Ποτάμι και ΛΑΟΣ, αν και για τα δυο τελευταία κόμματα προβλέπω “σπρώξιμο” από τα ΜΜΕ για ευνόητους λόγους (στήριγμα σε μνημονιακές κυβερνήσεις). Οπότε αν μοιράσουμε το 14% σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με μια ελαφρά προδιάθεση στο δεύτερο -λόγω πρωτιάς του στις ευρωεκλογές, αλλά και συνέχειας της πολιτικής λιτότητας της ΝΔ- προβλέπω ότι τα δυο αυτά κόμματα θα πάρουν: Ο ΣΥΡΙΖΑ γύρω στο 34 με 35% και η ΝΔ να πλησιάζει το 30%.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν για ποιο λόγο παίρνω σαν πρότυπο τον τρόπο που μοιράστηκαν οι ψήφοι των μικρών κομμάτων στα δύο πρώτα κόμματα στις εκλογές του 2012 (μοιρασμένοι σχεδόν εξίσου) και όχι στις εκλογές του 2009 (σχεδόν όλοι στο πρώτο κόμμα). Ο λόγος είναι η προπαγάνδα των ΜΜΕ. Τα μνημονιακά ΜΜΕ δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα του 2009. Η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Και είναι δεδομένο ότι μεγάλη μερίδα των πολιτών -ιδίως εκείνοι που έχουν την τηλεόραση ως κύριο ή και αποκλειστικό μέσο πληροφόρησης- γίνονται δέκτες του δόγματος του σοκ και ο φόβος, ο πανικός και η ανασφάλεια τούς επηρεάζουν στο μέγιστο βαθμό, με αποτέλεσμα να προτιμούν τη δεδομένη "ενοχλητική" πολιτική των μνημονίων από την άγνωστη ενός άλλου κόμματος.
Κλείνοντας να τονίσω ότι οι παραπάνω προβλέψεις προέκυψαν από υπολογισμούς που βασίστηκαν σε ψυχρή στατιστική παρατήρηση. Μένει να διαπιστώσουμε αν θα υπάρξει επιβεβαίωση στην πράξη.
Από αυτή τη γωνιά θα ήθελα σήμερα να ασχοληθώ με το ποσοστό που έλαβαν τα μικρά λεγόμενα κόμματα στις τελευταίες πέντε αναμετρήσεις, επειδή θεωρώ ότι μπορούμε να εξάγουμε κάποια χρήσιμα και για το μέλλον συμπεράσματα. Και για το λόγο αυτό θα επικαλεστώ τα σχετικά ποσοστά τόσο των δυο εκλογικών αναμετρήσεων του 2009 (ευρωεκλογών και βουλευτικών), όσο και των δυο βουλευτικών εκλογών του 2012.
Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν τέσσερις μήνες αργότερα το ποσοστό των μικρών κομμάτων έπεσε στο 2% περίπου (και των Οικολόγων στο 2,5%), έφυγε δηλαδή ποσοστό 4,9+1=5,9 μονάδων. Ακόμα μειώθηκε τόσο το ποσοστό του ΛΑΟΣ κατά μιάμιση μονάδα, όσο και του ΚΚΕ κατά λίγο κάτω από τη μονάδα. Πού πήγαν αυτές οι ψήφοι; Το ΠΑΣΟΚ (του ...λεφτά υπάρχουν) τις πήρε σχεδόν όλες φτάνοντας στο 43,92% (αύξηση κατά 7,3 μονάδες περίπου), ενώ λίγο πάνω από 1% αυξήθηκε το ποσοστό της ΝΔ.
Σκοπός του σημειώματος αυτού είναι να καταλάβουμε τι ψηφίζουν οι πολίτες όταν επικρατεί η λογική της χαμένης ψήφου και υπάρχει κρίσιμο διακύβευμα σε συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση. Στις ευρωεκλογές που είναι γεγονός ότι ψηφίζουμε πιο χαλαρά, οι ψήφοι διαχέονται σε πολλά μικρά κόμματα. Όταν πρόκειται όμως για κρίσιμη επιλογή κυβέρνησης, οι ψήφοι συγκεντρώνονται στους διεκδικητές της εξουσίας. Το ίδιο συμπέρασμα θα βγάλουμε εξετάζοντας τα αποτελέσματα των δυο διαδοχικών βουλευτικών εκλογών του 2012.
Εδώ βέβαια ο λόγος που διασκορπίστηκαν οι ψήφοι το Μάιο του 2012 δεν ήταν η χαλαρότητα, αλλά η διάλυση των μέχρι τότε υπαρχόντων πυλώνων εξουσίας που προκάλεσε η μεταβίβαση της εξουσίας στην τρόικα. Καινούριοι πολιτικοί σχηματισμοί δημιουργήθηκαν, περισσότερες επιλογές παρουσιάστηκαν κι έτσι είχαμε τα παρακάτω αποτελέσματα.
Η ΝΔ που αναδείχτηκε πρώτο κόμμα πήρε (λόγω της συμμετοχής της στη δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου) 14,63 μονάδες λιγότερες από το ούτως ή άλλως χαμηλό για τα δεδομένα της ποσοστό των εκλογών του 2009. Το ΠΑΣΟΚ, που καταδίκασε τους πολίτες στην υποτέλεια και τη φτώχεια, έχασε σχεδόν 31 ποσοστιαίες μονάδες. Δυο από τα νέα κόμματα που εμφανίστηκαν κατέγραψαν αξιόλογες επιδόσεις, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝΕΛ) με 10,61% και η ΔΗΜΑΡ με 6,11%. Ενώ δυο κόμματα που προϋπήρχαν, ξεπετάχτηκαν μαζεύοντας μεγάλο μέρος των ψήφων των διαμαρτυρόμενων πολιτών: αριστερά του ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ που πήρε 16,78% και ήλθε δεύτερο κόμμα, ενώ δεξιά τής ΝΔ η εθνικιστική Χρυσή Αυγή που πήρε 6,97%. Οι ψήφοι στα μικρά κόμματα ξεπέρασαν το 16%, ενώ (τ)ο ΛΑΟΣ που στήριξε τη μνημονιακή κυβέρνηση Παπαδήμου δεν έμπαινε στη βουλή.
Με αυτά τα ποσοστά και τις έδρες που αυτά έδιναν δεν μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση κι έτσι διενεργήθηκαν εκ νέου βουλευτικές εκλογές τον επόμενο μήνα.
Από τα αποτελέσματά τους επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός ότι όταν οι εκλογές είναι κρίσιμες, οι ψήφοι των μικρών κομμάτων πηγαίνουν στους διεκδικητές της εξουσίας.
Έτσι, από 16,12% τα μικρά κόμματα πήραν 4,41%, ενώ μειώθηκαν και τα ποσοστά του ΛΑΟΣ από 2,90% σε 1,58%, των ΑΝΕΛ από 10,61% σε & 7,51%, αλλά και του ΚΚΕ από 8,48% σε 4,50%. Όλες αυτές οι μειώσεις των ποσοστών (μαζί με το 1% περίπου που έχασε και το ΠΑΣΟΚ) αθροίζονται σε 21% και μοιράστηκε σχεδόν εξίσου στα δυο πρώτα κόμματα.
Ας προχωρήσουμε τώρα σε πρόβλεψη για τα ποσοστά που θα πάρουν στις επόμενες εθνικές εκλογές τα δύο κόμματα που ήλθαν πρώτα στις προχθεσινές ευρωεκλογές.
Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι στις κρίσιμες βουλευτικές εκλογές τα μικρά κόμματα παίρνουν από το 1/3 μέχρι 1/4 των ψήφων που πήραν στις “χαλαρές” εκλογές που προηγήθηκαν. Άρα, τα μικρά κόμματα από το 13,4% (δεν συμπεριλαμβάνουμε ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ) θα κρατήσουν ένα ποσοστό ανάμεσα στο 3,5% και 4%, οπότε στα μεγάλα κόμματα θα πάει αρχικά ένα ποσοστό 9,5 με 10% στο οποίο σίγουρα θα προστεθεί κι ένα 4% περίπου -όπως έγινε και τον Ιούνιο του 2012- που θα φύγει από ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ και ίσως Ποτάμι και ΛΑΟΣ, αν και για τα δυο τελευταία κόμματα προβλέπω “σπρώξιμο” από τα ΜΜΕ για ευνόητους λόγους (στήριγμα σε μνημονιακές κυβερνήσεις). Οπότε αν μοιράσουμε το 14% σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με μια ελαφρά προδιάθεση στο δεύτερο -λόγω πρωτιάς του στις ευρωεκλογές, αλλά και συνέχειας της πολιτικής λιτότητας της ΝΔ- προβλέπω ότι τα δυο αυτά κόμματα θα πάρουν: Ο ΣΥΡΙΖΑ γύρω στο 34 με 35% και η ΝΔ να πλησιάζει το 30%.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν για ποιο λόγο παίρνω σαν πρότυπο τον τρόπο που μοιράστηκαν οι ψήφοι των μικρών κομμάτων στα δύο πρώτα κόμματα στις εκλογές του 2012 (μοιρασμένοι σχεδόν εξίσου) και όχι στις εκλογές του 2009 (σχεδόν όλοι στο πρώτο κόμμα). Ο λόγος είναι η προπαγάνδα των ΜΜΕ. Τα μνημονιακά ΜΜΕ δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα του 2009. Η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Και είναι δεδομένο ότι μεγάλη μερίδα των πολιτών -ιδίως εκείνοι που έχουν την τηλεόραση ως κύριο ή και αποκλειστικό μέσο πληροφόρησης- γίνονται δέκτες του δόγματος του σοκ και ο φόβος, ο πανικός και η ανασφάλεια τούς επηρεάζουν στο μέγιστο βαθμό, με αποτέλεσμα να προτιμούν τη δεδομένη "ενοχλητική" πολιτική των μνημονίων από την άγνωστη ενός άλλου κόμματος.
Κλείνοντας να τονίσω ότι οι παραπάνω προβλέψεις προέκυψαν από υπολογισμούς που βασίστηκαν σε ψυχρή στατιστική παρατήρηση. Μένει να διαπιστώσουμε αν θα υπάρξει επιβεβαίωση στην πράξη.
