Ένα θέμα που συζητιέται, όσον αφορά το πολιτικό προσωπικό, είναι το χαμηλό επίπεδό του. Στη χώρα που υπερηφανεύεται ότι γέννησε τη Δημοκρατία, αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Ποιος είναι ο λόγος που δεν ασχολούνται αξιόλογα άτομα στην εποχή μας με την πολιτική. Η δική μου εξήγηση (και από προσωπική πληροφόρηση) είναι ότι η πολιτική εξουσία ασκείται από ένα κλειστό κύκλωμα, που το απαρτίζουν μέλη με συγκεκριμένους στόχους και το οποίο αποβάλλει κάθε άτομο που έχει τη φιλοδοξία να προσφέρει θετικές υπηρεσίες στην πατρίδα μας και που ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα.
Ακόμα και ο έλεγχος του Πόθεν Έσχες για τους εκλεγμένους πολιτικούς - που θεωρητικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως θετικό μέτρο - χρησιμοποιείται με τρόπο που στερείται νοήματος. Σωστότερο θα ήταν να καταγραφόταν η περιουσία τού για πρώτη φορά εκλεγόμενου πολιτικού και κατόπιν, να γινόταν κατ'έτος σύγκριση των περιουσιακών του στοιχείων με εκείνα που διέθετε πριν εισέλθει στη Βουλή. Έτσι θα διαπιστωνόταν αν η περιουσία του ήταν αποτέλεσμα της άσκησης πολιτικής εξουσίας. Αλλά για τέτοια θέματα απαιτείται πολιτική βούληση, που φυσικά δεν υπάρχει.
Ως γνωστόν η καταγραφή της περιουσίας αυτών που αναλάμβαναν πολιτική εξουσία είναι μέτρο που ίσχυε στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, την οποία τόσο επικαλούμαστε, όταν μας συμφέρει.
Στην άσκηση πολιτικής εξουσίας από ηθικά άτομα αναφέρεται και το σύντομο κείμενο από την Πολιτεία του Πλάτωνα ( 347 a-d) που παραθέτω στη συνέχεια (μεταφράζοντάς το με προσπάθεια χρήσης κατά το δυνατόν σύγχρονου λόγου). Σε αυτό τονίζεται η ανάγκη ανάληψης πολιτικών ευθυνών από ενάρετους με μοναδικό σκοπό να αποτρέψουν τους φαύλους από την άσκησή της.
...Άρα δεν εννοείς ότι όταν οι πιο ενάρετοι δέχονται να ασκήσουν πολιτική εξουσία, το κάνουν προκειμένου να λαμβάνουν αντιμισθία. Ή δεν γνωρίζεις ότι χαρακτηρίζεται και είναι ντροπή το να είναι κάποιος φιλόδοξος και φιλάργυρος;
Γι’ αυτό, λοιπόν, οι άνθρωποι με ηθικό φρόνημα ούτε για χρήματα ούτε για τιμές πρέπει να επιδιώκουν να ασκήσουν πολιτική εξουσία, επειδή δεν θέλουν ούτε φανερά να εισπράττουν μισθό για το πολιτικό τους αξίωμα, ώστε να αποκαλούνται μισθοδοτούμενοι, ούτε κρυφά να παίρνουν οι ίδιοι χρήματα λόγω άσκησης πολιτικής εξουσίας, ώστε να χαρακτηρίζονται κλέφτες, ούτε για να απολαύσουν τιμές λόγω φιλοδοξίας.
Άρα πρέπει - για να θελήσουν να αναλάβουν πολιτική εξουσία - να νοιώθουν την ανάγκη γι’ αυτό, προς αποφυγή ζημίας, έτσι ώστε, αν κάποιος αναλαμβάνει με τη θέλησή του πολιτική εξουσία, χωρίς να νοιώθει την ανάγκη, αυτό δικαιολογημένα να θεωρείται ως αισχρή συμπεριφορά.
Και είναι η μεγαλύτερη ζημιά το να σε εξουσιάζει αναξιότερός σου, αν δεν επιθυμείς εσύ ο ίδιος να αναλάβεις εξουσία. Κάτι τέτοιο μου φαίνεται ότι θέλουν να αποφύγουν οι ενάρετοι όταν αποφασίζουν να αναλάβουν την πολιτική εξουσία, όποτε αυτό συμβαίνει. Και τότε συμμετέχουν στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας, όχι σαν να αναλαμβάνουν κάτι ηθικό, ούτε σαν να πρόκειται να ωφεληθούν απ’ αυτό, αλλά σαν κάτι αναγκαίο, και επειδή δεν βλέπουν να υπάρχουν αξιότεροί τους για να το αναλάβουν, ούτε καν όμοιοί τους!
....
Ως γνωστόν η καταγραφή της περιουσίας αυτών που αναλάμβαναν πολιτική εξουσία είναι μέτρο που ίσχυε στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, την οποία τόσο επικαλούμαστε, όταν μας συμφέρει.
Στην άσκηση πολιτικής εξουσίας από ηθικά άτομα αναφέρεται και το σύντομο κείμενο από την Πολιτεία του Πλάτωνα ( 347 a-d) που παραθέτω στη συνέχεια (μεταφράζοντάς το με προσπάθεια χρήσης κατά το δυνατόν σύγχρονου λόγου). Σε αυτό τονίζεται η ανάγκη ανάληψης πολιτικών ευθυνών από ενάρετους με μοναδικό σκοπό να αποτρέψουν τους φαύλους από την άσκησή της.
...Άρα δεν εννοείς ότι όταν οι πιο ενάρετοι δέχονται να ασκήσουν πολιτική εξουσία, το κάνουν προκειμένου να λαμβάνουν αντιμισθία. Ή δεν γνωρίζεις ότι χαρακτηρίζεται και είναι ντροπή το να είναι κάποιος φιλόδοξος και φιλάργυρος;
Γι’ αυτό, λοιπόν, οι άνθρωποι με ηθικό φρόνημα ούτε για χρήματα ούτε για τιμές πρέπει να επιδιώκουν να ασκήσουν πολιτική εξουσία, επειδή δεν θέλουν ούτε φανερά να εισπράττουν μισθό για το πολιτικό τους αξίωμα, ώστε να αποκαλούνται μισθοδοτούμενοι, ούτε κρυφά να παίρνουν οι ίδιοι χρήματα λόγω άσκησης πολιτικής εξουσίας, ώστε να χαρακτηρίζονται κλέφτες, ούτε για να απολαύσουν τιμές λόγω φιλοδοξίας.
Άρα πρέπει - για να θελήσουν να αναλάβουν πολιτική εξουσία - να νοιώθουν την ανάγκη γι’ αυτό, προς αποφυγή ζημίας, έτσι ώστε, αν κάποιος αναλαμβάνει με τη θέλησή του πολιτική εξουσία, χωρίς να νοιώθει την ανάγκη, αυτό δικαιολογημένα να θεωρείται ως αισχρή συμπεριφορά.
Και είναι η μεγαλύτερη ζημιά το να σε εξουσιάζει αναξιότερός σου, αν δεν επιθυμείς εσύ ο ίδιος να αναλάβεις εξουσία. Κάτι τέτοιο μου φαίνεται ότι θέλουν να αποφύγουν οι ενάρετοι όταν αποφασίζουν να αναλάβουν την πολιτική εξουσία, όποτε αυτό συμβαίνει. Και τότε συμμετέχουν στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας, όχι σαν να αναλαμβάνουν κάτι ηθικό, ούτε σαν να πρόκειται να ωφεληθούν απ’ αυτό, αλλά σαν κάτι αναγκαίο, και επειδή δεν βλέπουν να υπάρχουν αξιότεροί τους για να το αναλάβουν, ούτε καν όμοιοί τους!
....
