Δυο άρθρα του Γ.Δελαστίκ για την αλληλεγγύη των εταίρων μας

Όλο και πιο συχνά ακούμε φωνές από το εξωτερικό που αμφιβάλλουν, αν πρόθεση των ευρωπαίων εταίρων μας ήταν να σώσουν με τα μνημόνια την Ελλάδα ή τους εαυτούς τους (και τις τράπεζές τους).
Παρακάτω αναδημοσιεύω από το ΕΘΝΟΣ δυο σχετικά άρθρα του Γ.Δελαστίκ. Θα ήθελα να τα αφιερώσω στους "έλληνες" βουλευτές που ψήφισαν τα καταστρεπτικά για τους συμπολίτες μας μνημόνια, αλλά νομίζω ότι θα είναι χαμένος κόπος. Επειδή πιστεύω, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες πλέον (και όχι μόνο), ότι τα ψήφισαν είτε λόγω άγνοιας (η ηπιότερη έκφραση που μπορώ να χρησιμοποιήσω), είτε λόγω συμφέροντος. Δεν θα αναφέρω μια τρίτη άποψη που τους παρουσιάζει ως θύματα, γιατί αυτό παραπέμπει σε άλλου είδους θέματα και με άλλα επακόλουθα.
Τα δυο αυτά άρθρα δίνουν μια εικόνα της γνώμης που έχουν και κάποιοι από το εξωτερικό για τις "ενέργειες" που έχουν γίνει από τους εταίρους μας με σκοπό τη "σωτηρία" της χώρας μας (με τη βοήθεια πάντα, των ιθαγενών οργάνων τους, πρωθ-υπουργούς και -οπωσδήποτε- βουλευτές).

 

Ολι Ρεν: Θυσιάσαμε την Ελλάδα για να σωθούν οι υπόλοιποι!

Ωμή, κυνική, σοκαριστική η ομολογία του επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων και αντιπροέδρου της Κομισιόν Ολι Ρεν, αργά το βράδυ της Δευτέρας. Απευθυνόμενος στους ευρωβουλευτές που απαρτίζουν τη διερευνητική επιτροπή του ευρωκοινοβουλίου για τον ρόλο της τρόικας στις χώρες που έχουν τεθεί υπό μνημονιακό καθεστώς, ο Φινλανδός κομισάριος τους είπε ουσιαστικά ότι η ΕΕ προτίμησε να θυσιάσει την Ελλάδα για να σώσει άλλα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και πάνω απ' όλα για να διασώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες! Τι ακριβώς είπε ο Ολι Ρεν; «Στο ξεκίνημα της κρίσης, την άνοιξη του 2010 και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχατε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη - μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη» δήλωσε επί λέξει. Θα υπήρχαν λοιπόν «δραματικές συνέπειες μετάδοσης», λέει ο Ρεν, αν γινόταν «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους την άνοιξη του 2010. Χρησιμοποιεί, πέρα από τις επιπτώσεις «σε άλλα κράτη - μέλη» και μια έκφραση κατ' ουσίαν ακατάληπτη από τον μη επαΐοντα αναγνώστη: «μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη». Τι ακριβώς εννοεί ο επίτροπος Οικονομικών της Κομισιόν;

Ο ίδιος φυσικά προτιμάει να το αφήσει απροσδιόριστο. Εμείς όμως δεν έχουμε κανέναν λόγο να μη διευκρινίσουμε αυτό που ο ίδιος αποφεύγει να εξηγήσει. Το ζήτημα είναι απλούστατο: αν γινόταν κούρεμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων την άνοιξη του 2010, το κόστος θα το πλήρωναν κυρίως οι ευρωπαϊκές τράπεζες!

Ενώ με το μνημόνιο που επέβαλαν οι Γερμανοί στη χώρα μας και με τη μετάθεση του «κουρέματος» δύο χρόνια αργότερα, σχεδόν όλο το κόστος το πλήρωσαν αποκλειστικά οι Έλληνες! Βάσει των στοιχείων της «τράπεζας των τραπεζών», από τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που ανερχόταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις 31 Δεκεμβρίου 2009, τα 184 δισεκατομμύρια τα χρωστούσε σε ξένες τράπεζες, σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκές και όλες ιδιωτικές!

Τότε δεν υπήρχαν καθόλου ελληνικά κρατικά χρέη προς άλλα κράτη, προς το ΔΝΤ, προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δεν υπήρχαν δηλαδή δανειστές της χώρας μας που να αποκλείεται εκ προοιμίου να κουρευτούν τα δάνεια που μας είχαν δώσει. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες, αν υποθέσουμε ότι γινόταν ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% το 2010, θα έχαναν περίπου 90 δισεκατομμύρια ευρώ! Αντιθέτως, με το μνημόνιο που μας επιβλήθηκε και με τα δάνεια που μας έδωσαν υποτίθεται για να σωθεί η Ελλάδα, στην πραγματικότητα πληρώθηκαν στο ακέραιο όλα τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατείχαν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες και έληγαν ως το 2012.

Τα υπόλοιπα ελληνικά ομόλογα, μεγαλύτερης διάρκειας, τα ξεφορτώθηκαν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες πουλώντας τα στη δευτερογενή αγορά στην ΕΚΤ, με πολύ περιορισμένες απώλειες. Έτσι... «κρατικοποιήθηκε» σχεδόν όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος στο εξωτερικό, αφού πλέον χρωστάμε ως χώρα σχεδόν μόνο στα κράτη της Ευρωζώνης, στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ, όπου όλα τα ομόλογα που λήγουν πληρώνονται στο 100% της ονομαστικής αξίας τους! Όταν ολοκληρώθηκε ουσιαστικά αυτός ο κύκλος της «κρατικοποίησης» σε διεθνές επίπεδο του ελληνικού δημόσιου χρέους, έλαβε χώρα το 2012 το διαβόητο «κούρεμα». Τότε όμως, με την προαναφερθείσα μεθόδευση των Ευρωπαίων, σχεδόν όλα τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που μπορούσαν να «κουρευτούν» βρίσκονταν στα χέρια των... ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων, των ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών, των Ελλήνων μικροομολογιούχων, των ελληνικών πανεπιστημίων, των ελληνικών νοσοκομείων!

Οι Έλληνες λοιπόν κουρεύτηκαν «γουλί», οι Ευρωπαίοι καθόλου! Υπάρχει και άλλη μεγαλύτερη τραγωδία. Αν το ελληνικό δημόσιο χρέος «κουρευόταν» π.χ. κατά 50% το 2010, τότε τα 300 δισ. ευρώ του χρέους θα γίνονταν 150, επειδή δεν υπήρχαν ελληνικά κρατικά ομόλογα στα χέρια κρατών ή διεθνών οργανισμών (ΕΚΤ, ΔΝΤ) που εξ ορισμού δεν κουρεύονται.

Η Ελλάδα τότε όντως θα είχε σωθεί! Με το «κούρεμα» όμως του 2012, όταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στο εξωτερικό είχε «κρατικοποιηθεί» με δάνεια που είχαν φορτώσει στο ελληνικό κράτος, τα 300 δισ. ευρώ του χρέους της χώρας μας του 2009 έγιναν 330 το 2010 και 355 δισ. ευρώ το 2012 και στη συνέχεια, μετά το «κούρεμά» τους κατά 53% έγιναν... 321 δισ. ευρώ το 2013! «Μάγοι» οι Ευρωπαίοι: «κούρεψαν» κατά 53% τα 300 δισ. και τα έκαναν... 321! Η μαθηματική επιστήμη παραδίνεται στη μεγαλοφυΐα τους!

«Οχι, η ΕΕ δεν έσωσε την Ελλάδα, μόνο τη βούλιαξε στα χρέη»!

Ο τίτλος του άρθρου της αυστριακής εφημερίδας «Ντι Πρέσε» προκαλεί ενδιαφέρον: «Τι δεν θέλουμε να ξέρουμε για την Ελλάδα». Ο υπότιτλος δίνει απαντήσεις σε όλα: «Η χώρα δεν σώθηκε, η διεθνής αλληλεγγύη δεν υπήρξε και δεν γνωρίζουμε αν η όλη υπόθεση θα καταλήξει σε πολιτική καταστροφή»! Ο αρθρογράφος Βόλφγκανκ Μπεμ είναι εντυπωσιακά διεισδυτικός: «Πρώτον, η Ελλάδα δεν σώθηκε με τα μέχρι τώρα δάνεια βοήθειας των 240 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σώθηκαν μόνο οι διεθνείς τράπεζες, μερικές από τις οποίες θα βρίσκονταν μπροστά στην καταστροφή σε περίπτωση ολικής παύσης εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους. Το ελληνικό κράτος έχει μόνο φορτωθεί ακόμη περισσότερα βάρη από το ξέσπασμα της κρίσης» υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές. Τις τράπεζές τους έσωσαν οι Ευρωπαίοι με το Μνημόνιο, λέει πολύ σωστά, όχι τους Ελληνες, που τους φόρτωσαν ακόμη μεγαλύτερο δημόσιο χρέος!

Το άρθρο της αυστριακής εφημερίδας συνεχίζει ακάθεκτο: «Το γεγονός είναι ότι από το αποκαλούμενο πακέτο σωτηρίας των ευρωεταίρων προέκυψαν συνολικά έξι πακέτα λιτότητας των κυβερνήσεων, υψηλότεροι μαζικοί φόροι, χαμηλότεροι μισθοί και συντάξεις καθώς και μια σοβαρή άνοδος της ανεργίας. Οποιος βρεθεί εκτός ταμείου ανεργίας δεν είναι πλέον ασφαλισμένος, ούτε για ασθένεια. Αυτοί έχουν στο μεταξύ γίνει τρία εκατομμύρια άνθρωποι» τονίζει. «Η χώρα δεν εξυγιάνθηκε μέσω του πακέτου βοήθειας» υποστηρίζει η «Ντι Πρέσε», η οποία εμφανίζεται πολύ απαισιόδοξη για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. «Ακόμη και αν κατόρθωνε η κυβέρνηση -πράγμα που σχεδόν κανένας δεν πιστεύει- να έβγαινε στο τέλος αυτού του χρόνου από την ευρωπαϊκή ομπρέλα σωτηρίας, θα παραμείνει πίσω ένα τεράστιο βουνό χρέους πολύ πάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ» επισήμανε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας: «Το ισχνό κράτος, το οποίο επέβαλαν οι δανειστές, ναι μεν θα υπάρξει, αλλά η προοπτική θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα που θα αντικαταστήσουν την απώλεια θέσεων στον δημόσιο τομέα παραμένει αυταπάτη».

Η αυστριακή εφημερίδα δεν διστάζει να κατεδαφίσει και την υποτιθέμενη αλληλεγγύη των εταίρων της Ελλάδας στην ΕΕ: «Η επαινεθείσα και από τον Αυστριακό καγκελάριο Φάιμαν αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό ουδέποτε υπήρξε! Ελαβε χώρα μόνο κατ' ελάχιστο μέτρο με τη μορφή κουρέματος χρέους περίπου 107 δισεκατομμυρίων ευρώ που κατείχαν ιδιώτες δανειστές» γράφει. Ο αρθρογράφος της «Ντι Πρέσε» έχει επίγνωση της ελληνικής πραγματικότητας και σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθεί να τη συγκαλύψει. «Φυσικά, το θεμέλιο του κακού γεννήθηκε στην Ελλάδα» υπογραμμίζει κατηγορηματικά και εξηγεί με σαφήνεια τι εννοεί: «Επί δεκαετίες τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, η ΝΔ και το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, προσέφεραν υπερβολικά πολλά κάθε φορά με κρατική βοήθεια στην εκλογική τους πελατεία ... Μια ελίτ δημοσίων υπαλλήλων, προερχόμενη και από τα δύο κόμματα, χρησιμοποίησε ανενδοίαστα προς όφελός της τις κρατικές δουλειές. Προσφάτως αποκαλύφθηκαν λαδώματα υψηλόβαθμων Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων στους εξοπλισμούς από επιχειρήσεις της Γερμανίας, Σουηδίας και Ρωσίας».

Ολα αυτά που αναφέρουμε παραπάνω δεν τα γράφει κάποια αριστερή αυστριακή εφημερίδα, η οποία πρόσκειται φιλικά προς τον Αλέξη Τσίπρα. Κάθε άλλο. Βαθιά αστική εφημερίδα είναι η «Ντι Πρέσε». Ομιλος που συνδέεται με την Καθολική Εκκλησία της Αυστρίας είναι αυτός που την κατέχει. Αυτό άλλωστε γίνεται αμέσως αντιληπτό από το κλείσιμο του άρθρου που παρουσιάσαμε, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ επιχειρείται τεχνηέντως μια προβολή ως εξίσου καταστροφικών λύσεων η άνοδος στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ με το να έπαιρνε την εξουσία η... Χρυσή Αυγή! «Καθώς η κατάσταση έχει εκτραπεί κατ' αυτόν τον τρόπο, κανείς δεν μπορεί να πει σήμερα αν η δημοσιονομική και οικονομική κρίση θα εξελιχθεί σε επικίνδυνη πολιτική κρίση. Αν ριζοσπαστικές δυνάμεις όπως ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ ή η δεξιά Χρυσή Αυγή έρχονταν ποτέ στην εξουσία, με μεγάλη πιθανότητα θα εκμηδενίζονταν όλα τα διεθνή βοηθητικά μέτρα για την εξυγίανση του κράτους και οι λιτές επιτυχίες μεταρρυθμίσεων. Αυτός ο κίνδυνος δείχνει όμως επίσης πόσο λεπτός είναι ο πάγος πάνω στον οποίο χτίστηκε η δράση διάσωσης (της Ελλάδας)» συμπεραίνει η κεντρώα αυστριακή εφημερίδα, από τις κορυφαίες αυτής της χώρας.