Σε σκωτζέζικο ντους έχει εξελιχθεί αυτή η παρατεινόμενη
διαπραγμάτευση ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την πλευρά των "εξουσιαστών". Τη μια μέρα πληροφορίες μάς λένε ότι "είμαστε κοντά σε συμφωνία", την άλλη μέρα οι ειδήσεις δείχνουν ότι υπάρχει χάσμα ανάμεσα στις δυο πλευρές. Κάποιες φορές, μόλις δεχτούμε μια απαίτηση των "εταίρων", εκείνοι μας θέτουν μια νέα σκληρότερη απαίτηση, γεγονός που - στα δικά μου μάτια πάντως - δείχνει ότι δεν επιθυμούν μια λύση, τουλάχιστον αυτή τη χρονική στιγμή. Η προφανής απάντηση σε αυτό το συλλογισμό είναι ότι περιμένουν να στερέψουμε εντελώς από ρευστό, ώστε να υποκύψουμε σε κάθε εξωφρενική απαίτηση που θα μας θέσουν, εφόσον διαφορετικά δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να εξυπηρετήσουμε τις δανειακές μας υποχρεώσεις, οι οποίες είναι μεγάλες το τρίμηνο Ιουνίου-Ιουλίου-Αυγούστου. Όλη η αντιπαράθεση βασίζεται στο αν θα αντέξουμε ως χώρα αυτές τις 90 μέρες.
Η πλευρά των δανειστών εντείνοντας το στραγγαλισμό μας αρνείται να μας δώσει ακόμα και χρήματα δικά μας (το γνωστό 3,1 δισ. ευρώ), ενώ η ελληνική κυβέρνηση προέβη σε μια σοβαρή στρατηγική κίνηση, όπως είναι η ομαδοποίηση των δόσεων αυτού του μήνα προς το ΔΝΤ, η οποία περιέχει πολλαπλά μηνύματα, όσο και αν οι εγχώριοι υποστηρικτές των ξένων "εξουσιαστών" θέλουν να υποβαθμίσουν γελοιοποιώντας την, συγκρίνοντας αυτή την κίνηση με προηγούμενα άλλων χωρών - κυρίως τριτοκοσμικών - που όμως οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγιναν εκείνες δεν μπορούν να συγκριθούν σε καμιά περίπτωση με τις παρούσες που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Εν τω μεταξύ πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στον ξένο τύπο που προτρέπουν τους "εταίρους" μας να σταματήσουν να ζητάνε το στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας, όπως το προχθεσινό της οικονομικής La Tribune που χαρακτηρίζει την πρόταση του Γιουνκερ "απαράδεκτη και προκλητική" ή αυτό της Telegraph που αναφέρει ότι "το ΔΝΤ κατέστρεψε την Ελλάδα για να σώσει τις τράπεζες", ενώ στο χορό αυτόν έχουν μπει ακόμα και γερμανικές εφημερίδες, συνειδητοποιώντας ίσως ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι πιο αποφασισμένη απ'όσο περίμεναν και ότι προφανώς έχει εξαντλήσει τα περιθώρια υποχωρήσεων, κάτι που δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του και ο γνωστός αμερικανός οικονομολόγος Τζέημς Γκάλμπρεϊθ, όταν είπε μεταξύ άλλων "η ελληνική κυβέρνηση ούτε θα πέσει ούτε θα υποκύψει".
Την κατάληξη αυτής της διαπραγμάτευσης κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αυτή τη χρονική στιγμή, ας ελπίσουμε να μην υποκύψουμε σε απαιτήσεις παρόμοιες με αυτές που αποδεχόμενες οι προηγούμενες κυβερνήσεις οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την πρωτοφανή ύφεση, αλλά κυρίως τους πολίτες σε αυτή την απελπιστική πτωχοποίηση.
Η πλευρά των δανειστών εντείνοντας το στραγγαλισμό μας αρνείται να μας δώσει ακόμα και χρήματα δικά μας (το γνωστό 3,1 δισ. ευρώ), ενώ η ελληνική κυβέρνηση προέβη σε μια σοβαρή στρατηγική κίνηση, όπως είναι η ομαδοποίηση των δόσεων αυτού του μήνα προς το ΔΝΤ, η οποία περιέχει πολλαπλά μηνύματα, όσο και αν οι εγχώριοι υποστηρικτές των ξένων "εξουσιαστών" θέλουν να υποβαθμίσουν γελοιοποιώντας την, συγκρίνοντας αυτή την κίνηση με προηγούμενα άλλων χωρών - κυρίως τριτοκοσμικών - που όμως οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγιναν εκείνες δεν μπορούν να συγκριθούν σε καμιά περίπτωση με τις παρούσες που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Εν τω μεταξύ πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στον ξένο τύπο που προτρέπουν τους "εταίρους" μας να σταματήσουν να ζητάνε το στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας, όπως το προχθεσινό της οικονομικής La Tribune που χαρακτηρίζει την πρόταση του Γιουνκερ "απαράδεκτη και προκλητική" ή αυτό της Telegraph που αναφέρει ότι "το ΔΝΤ κατέστρεψε την Ελλάδα για να σώσει τις τράπεζες", ενώ στο χορό αυτόν έχουν μπει ακόμα και γερμανικές εφημερίδες, συνειδητοποιώντας ίσως ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι πιο αποφασισμένη απ'όσο περίμεναν και ότι προφανώς έχει εξαντλήσει τα περιθώρια υποχωρήσεων, κάτι που δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του και ο γνωστός αμερικανός οικονομολόγος Τζέημς Γκάλμπρεϊθ, όταν είπε μεταξύ άλλων "η ελληνική κυβέρνηση ούτε θα πέσει ούτε θα υποκύψει".
Την κατάληξη αυτής της διαπραγμάτευσης κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αυτή τη χρονική στιγμή, ας ελπίσουμε να μην υποκύψουμε σε απαιτήσεις παρόμοιες με αυτές που αποδεχόμενες οι προηγούμενες κυβερνήσεις οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την πρωτοφανή ύφεση, αλλά κυρίως τους πολίτες σε αυτή την απελπιστική πτωχοποίηση.
