Σχετικά με το θέμα που δημιουργήθηκε ανάμεσα στην Πολωνία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρο και σκέφτηκα να το μοιραστώ με όποιον ενδιαφέρεται.
Το α-πίθανο σενάριο ενός Polexit, η στάση και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης
του ΧΡΗΣΤΟΥ Θ. ΜΠΟΤΖΙΟΥ
Mία απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Πολωνίας, σύμφωνα με την οποία ορισμένες διατάξεις των συντακτικών κειμένων της ΕΕ αντίκεινται προς το Πολωνικό Σύνταγμα, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και συζητήσεις, που προβλήθηκαν έντονα από τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Βασικό ερώτημα ήταν αν η απόφαση αυτή –που προκλήθηκε έπειτα από σχετικό ερώτημα του πρωθυπουργού κ. Ματέους Μοραβιέτσκι– προμηνύει ή ισοδυναμεί με έξοδο της Πολωνίας από την ΕΕ.
Τα ερωτήματα δεν προκλήθηκαν τυχαία, αν ληφθεί υπόψη η συμπεριφορά της σημερινής πολωνικής κυβέρνησης εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και η διαφοροποίησή της σε φλέγοντα θέματα που απασχολούν την Κοινότητα, όπως το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό, αλλά και οι κριτικές που ασκούνται κατά της πολωνικής κυβέρνησης για μη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αποτελεί μία από τις βασικές αρχές της ΕΕ.
Το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, όπως και της ΕΕ δεν είναι τυχαίο. Η Πολωνία είναι μια σημαντική χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, με πληθυσμό που ξεπερνάει τους 40.000.000 κατοίκους. Η ιστορία της –μεσαιωνική και ύστερη– είναι από τις πλέον πολυκύμαντες της γηραιάς ηπείρου. Τους τελευταίους αιώνες υπέστη τρεις διαμελισμούς από τις δύο όμορες χώρες, Ρωσία και Γερμανία. Το 1939 υφίσταται την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας, που ουσιαστικά σηματοδοτεί και την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Με την ήττα των Γερμανών εντάσσεται στο Κομμουνιστικό Μπλοκ, όπως και οι άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής. Μαζί με την Ουγγαρία ήταν από τα «άτακτα» μέλη των χωρών-μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας, γεγονός που ανάγκαζε τη Μόσχα να ασκεί στενή επιτήρηση και να επεμβαίνει όταν το επέβαλλε η σοβιετική πειθαρχία. Μετά την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού (1989) και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, η Πολωνία επιστρέφει στον Δυτικό Κόσμο, με τον οποίο ανέκαθεν συνδεόταν λόγω και του Ρωμαιοκαθολικισμού, τον οποίο ασπάζεται η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της.