Το παρακάτω κείμενο περιγράφει με λίγα λόγια την ουσία της διδασκαλίας του Πυθαγόρα για το κλειδί των πάντων, την Μονάδα, ως βασικό συστατικό της αριθμητικής αναλογίας. Πρόκειται για ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Νέστορα Μάτσα "Φάκελλος Πυθαγόρα", Εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας. (Έχει κυκλοφορήσει και από τις Εκδόσεις Ελευθερουδάκη με τίτλο "Πυθαγόρας ο Μύστης").
Ο Δάσκαλος* δεν άφησε κανένα γραφτό κείμενο, όπως όλοι οι πριν από αυτόν «απεσταλμένοι», αλλά άφησε σχήματα. Πολλά σχήματα! Μέσα από αυτά εμείς μυούμαστε στη διδασκαλία του και διαμορφώνουμε τους εαυτούς μας. Αλλά άφησε κάτι ακόμη, το ίδιο σημαντικό. Την αριθμητική αναλογία. Πάνω σε αυτήν και με αυτήν ερμηνεύουμε τον κόσμο, τους άλλους και ιδιαίτερα τον εαυτό μας. Οι αριθμοί είναι ό,τι πιο συγκεκριμένο μπορεί να υπάρχει γύρω μας και μέσα μας. Οι αριθμοί όμως είναι και ό,τι πιο αφηρημένο υπάρχει πάλι γύρω μας και μέσα μας. Ο τρόπος που θα τους δούμε, θα τους χρησιμοποιήσουμε και θα τους εξηγήσουμε είναι το ξεχωριστό στοιχείο που αποτελεί τη μοναδικότητα του καθένα μας. Οι αριθμοί είναι πράξη και ιδέες. Είναι άθροισμα και αρμονία. Είναι κλειδί της ζωής και κλειδί τής πέρα από τη ζωή πραγματικής ζωής. Αρχή όλων των πραγμάτων και όλων των ιδεών η Μονάδα.
»Είναι ο σπερματικός Λόγος -εν αρχή ο Λόγος- και η υπερβατική ουσία. Είναι ο Χρόνος, ο Θεός και το Άπειρο. Ακόμη, είναι ο καθένας μας χωριστά που κλείνει μέσα του τον Θεό, και όλοι μαζί που συνθέτουμε τη μια και μόνη δημιουργία του Σύμπαντος. Η Μονάδα δεν έχει αρχή και τέλος. Όλα ξεκινούν από αυτή και όλα απολήγουν σ’ αυτήν.
Τίποτε δεν είναι «τυχαίο». Όλα είναι σε στενή συνάρτηση μεταξύ τους και σε συνάρτηση με τον πρωτογενή Ρυθμό που εκφράζει την καθολική αρμονία. Όταν λέμε «αυτός έφα» (κι εννοούμε ότι το είπε ο Δάσκαλος, άρα είναι άσφαλτο), θέλουμε να πούμε ότι είναι μια έκφραση του Ρυθμού που προεκτείνει την αθανασία της ζωής. Ο Πυθαγόρας είναι ένα μέρος του. Ο «Αυτός» της Μονάδας είναι πολλοί πριν από τον Δάσκαλο. Έπειτα από τον Δάσκαλο επίσης θα υπάρξουν πολλοί. Ή, αν θέλεις, όλοι όσοι κράτησαν την αθανασία της ζωής και την έκαναν διδασκαλία και έργο είναι ο Ένας: Η Μονάδα. Η μεγάλη ψυχή του Θεού... Η μεγάλη ψυχή του ανθρώπου. Ο Πυθαγόρας κι ο Σωκράτης. Ο Βούδας κι ο Αριστοτέλης. Ο Κομφούκιος και ο Ζωροάστρης... Ο Ιησούς και ο Παύλος... Τόσοι και ο Ένας... Το Φως στις διάφορες παρουσίες…
* Ως Δάσκαλος εννοείται ο Πυθαγόρας
Ο Δάσκαλος* δεν άφησε κανένα γραφτό κείμενο, όπως όλοι οι πριν από αυτόν «απεσταλμένοι», αλλά άφησε σχήματα. Πολλά σχήματα! Μέσα από αυτά εμείς μυούμαστε στη διδασκαλία του και διαμορφώνουμε τους εαυτούς μας. Αλλά άφησε κάτι ακόμη, το ίδιο σημαντικό. Την αριθμητική αναλογία. Πάνω σε αυτήν και με αυτήν ερμηνεύουμε τον κόσμο, τους άλλους και ιδιαίτερα τον εαυτό μας. Οι αριθμοί είναι ό,τι πιο συγκεκριμένο μπορεί να υπάρχει γύρω μας και μέσα μας. Οι αριθμοί όμως είναι και ό,τι πιο αφηρημένο υπάρχει πάλι γύρω μας και μέσα μας. Ο τρόπος που θα τους δούμε, θα τους χρησιμοποιήσουμε και θα τους εξηγήσουμε είναι το ξεχωριστό στοιχείο που αποτελεί τη μοναδικότητα του καθένα μας. Οι αριθμοί είναι πράξη και ιδέες. Είναι άθροισμα και αρμονία. Είναι κλειδί της ζωής και κλειδί τής πέρα από τη ζωή πραγματικής ζωής. Αρχή όλων των πραγμάτων και όλων των ιδεών η Μονάδα.
»Είναι ο σπερματικός Λόγος -εν αρχή ο Λόγος- και η υπερβατική ουσία. Είναι ο Χρόνος, ο Θεός και το Άπειρο. Ακόμη, είναι ο καθένας μας χωριστά που κλείνει μέσα του τον Θεό, και όλοι μαζί που συνθέτουμε τη μια και μόνη δημιουργία του Σύμπαντος. Η Μονάδα δεν έχει αρχή και τέλος. Όλα ξεκινούν από αυτή και όλα απολήγουν σ’ αυτήν.
Τίποτε δεν είναι «τυχαίο». Όλα είναι σε στενή συνάρτηση μεταξύ τους και σε συνάρτηση με τον πρωτογενή Ρυθμό που εκφράζει την καθολική αρμονία. Όταν λέμε «αυτός έφα» (κι εννοούμε ότι το είπε ο Δάσκαλος, άρα είναι άσφαλτο), θέλουμε να πούμε ότι είναι μια έκφραση του Ρυθμού που προεκτείνει την αθανασία της ζωής. Ο Πυθαγόρας είναι ένα μέρος του. Ο «Αυτός» της Μονάδας είναι πολλοί πριν από τον Δάσκαλο. Έπειτα από τον Δάσκαλο επίσης θα υπάρξουν πολλοί. Ή, αν θέλεις, όλοι όσοι κράτησαν την αθανασία της ζωής και την έκαναν διδασκαλία και έργο είναι ο Ένας: Η Μονάδα. Η μεγάλη ψυχή του Θεού... Η μεγάλη ψυχή του ανθρώπου. Ο Πυθαγόρας κι ο Σωκράτης. Ο Βούδας κι ο Αριστοτέλης. Ο Κομφούκιος και ο Ζωροάστρης... Ο Ιησούς και ο Παύλος... Τόσοι και ο Ένας... Το Φως στις διάφορες παρουσίες…
* Ως Δάσκαλος εννοείται ο Πυθαγόρας
