Ένα από τα θέματα
που θα συζητηθούν θα είναι η συνέχιση της αριστερής πορείας του κόμματος. Εδώ
γελάνε! Ποια αριστερή πορεία; Χαρακτηριστικό στοιχείο ενός αριστερού κόμματος,
που ασκεί μάλιστα εξουσία, είναι η εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής. Η στήριξη των
αδύναμων πολιτών, των πτωχών, των συνταξιούχων.
Η κυβέρνηση όμως του
ΣΥΡΙΖΑ (ας αφήσουμε τους ΑΝΕΛ, αυτοί δεν υπάρχουν) επιτίθεται ακριβώς σε αυτές τις
κοινωνικές ομάδες. Φορολογώντας τες, περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις, και
σε περίπτωση που τολμήσουν να βγουν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν, τους περιποιούνται
και με χημικά, ...και όχι μόνο.
Θα μπορούσε να
ασκήσει αριστερή πολιτική ένα κόμμα που βρίσκεται στο πηδάλιο μιας μνημονιακής
χώρας; Όχι! Αφού άλλωστε δεν είναι αυτή που χειρίζεται το πηδάλιο. Όλες οι αποφάσεις
λαμβάνονται στα ευρωπαϊκά και υπερατλαντικά διευθυντήρια. Ακόμα και πρόθεση να
εκδηλώσει (ειλικρινή ή όχι) για ψήφιση φιλολαϊκού νόμου, απορρίπτεται από την
τρόικα.
Ποιον ωφέλησε η αναρρίχηση
στην εξουσία ενός – εμφανιζόμενου έως τότε ως – αριστερού κόμματος; Σίγουρα όχι
την αριστερά, αφού και η απλή αναφορά του όρου αριστερά ως φιλολαϊκού προκαλεί
πλέον γέλωτες και ειρωνικά σχόλια. Το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι
συνεχίστηκε η πολιτική των δυο προηγούμενων κομμάτων εξουσίας, πτωχαίνοντας
ακόμα περισσότερο (και ταχύτερα) τους μικρομεσαίους, - μισθωτούς, συνταξιούχους και
αυτοαπασχολούμενους – ωφελώντας ένα μικρό ποσοστό εργοδοτών και μεγαλοστελεχών κομματικής
προέλευσης.
Είναι γεγονός ότι
σε όποιο κράτος ανέλαβε την διακυβέρνησή του αριστερό κόμμα, αυτό συνέχισε τη
διαχείριση της εφαρμοζόμενης μέχρι τότε φιλελεύθερης πολιτικής. Αυτό τί σημαίνει;
Ότι δεν πρέπει να ψηφίζονται ως κόμματα εξουσίας τα αριστερά; Θα πρέπει να
ψηφίζονται, αλλά κι εκείνα θα πρέπει να έχουν τη διάθεση να
ασκήσουν φιλολαϊκή πολιτική, ώστε να δικαιολογήσουν και τον χαρακτηρισμό τους ως
αριστερών. Αυτό όμως, πώς μπορεί να το γνωρίζει ο πολίτης την ώρα που προσέρχεται στην κάλπη; Αφού σπάνια (έως καθόλου) η εξαγγελθείσα προεκλογική προγραμματική πολιτική εφαρμόζεται μετεκλογικά. Άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής κάτω από τις παρούσες συνθήκες μπορεί να γίνει μόνο αν το αριστερό κόμμα έχει το θάρρος να κοντράρει με
τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις υπάρχουσες δομές. Κάτι που απέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι
δεν είχε διάθεση να κάνει, αφού, αφενός δεν το έπραξε όταν τού δόθηκε η ευκαιρία από το αποτέλεσμα
της βούλησης του λαού που εκδηλώθηκε με το δημοψήφισμα, αφετέρου ξεφορτώθηκε τα
στελέχη του που είχαν τη διάθεση να προχωρήσουν σε ρήξη (ΛΑΕ, Βαρουφάκη,
Κωνσταντοπούλου).
Άρα, για να
γυρίσουμε εκεί που ξεκινήσουμε, μπορεί να πολυακουστεί στο επερχόμενο συνέδριο
ο όρος «αριστερά», αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό ώστε να κρύψει το γεγονός ότι
ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετασχηματιστεί σε ένα ακόμα αστικό κόμμα.
