Άρθρο του δρα. Κων Γρίβα στο NEXUS no 67

 Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και τεκμηριωμένο άρθρο διάβασα στο NEXUS Οκτωβρίου 2012 και το αναδημοσιεύω γιατί πιστεύω ότι τέτοιες αναλύσεις πρέπει να γίνονται κτήμα όλων.

 Ο ΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΜΙΑΣ ΜΕΤΑ-ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 

ΣΤΟ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙ 

ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ XΩPA ΜΑΣ Ο Γ’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Τα βασικά ζητήματα που απασχολούν την ευρωπαϊκή ειδησεογραφία τον τελευταίο καιρό είναι η κατάσταση στη Συρία, εν παραλλήλω με την πιθανότητα επίδεσης του Ισραήλ στο Ιράν, και η κρίση στην ευρωζώνη. Τα δύο αυτά ζητήματα θεωρούνται εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ τους, ωστόσο η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική...
Η κρίση της Μέσης Ανατολής υπάρχει ο φόβος ότι μπορεί να εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτη πολεμική αντιπαράθεση, έχοντας μέσα της τα σπέρματα μιας παγκόσμιας σύρραξης. Γενικότερα, σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση κάποιων επικείμενων δραματικών εξελίξεων, και πολλοί παρομοιάζουν την κατάσταση σήμερα με εκείνη που ίσχυε πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, η επικέντρωση της προσοχής μας, όσον αφορά τον κίνδυνο υποδαύλισης πολέμων μεγάλης κλίμακας, σε γεωσυστήματα όπως αυτό της Μέσης Ανατολής είναι παραπλανητική. Το σύστημα αυτό δεν 6α ήταν τόσο επικίνδυνο, αν δεν συνδυαζόταν με τη διαφαινόμενη αποδόμηση της Ευρώπης ως ενιαίας γεωπολιτικής οντότητας, την οποία είναι πιθανόν να προκαλέσει η εξορία της Ελλάδας - άμεση ή έμμεση- από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Αυτή η γεωστρατηγική διάσταση του ελληνικού ζητήματος δεν φαίνεται να έχει γίνει μέχρι στιγμής αντιληπτή. Τα θέματα της ελληνικής οικονομίας και η γενικότερη κρίση του ευρώ μελετιόνται ως καθαρά οικονομικά ζητήματα. Η όποια συζήτηση για τη «διάσωση» ή μη της ελληνικής οικονομίας και της διατήρησης της Ελλάδας στην ευρωζώνη περιορίζεται αποκλειστικώς στις οικονομικές επιπτώσεις που θα υπάρξουν από την ελληνική χρεωκοπία.

Ο Κέινς για τη Συνθήκη των Βερσαλλιών

O αρθρογράφος αναφέρεται στη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953, στην οποία οφείλει η Γερμανία το μεταπολεμικό της θαύμα και για να δικαιολογήσει τους ευνοϊκούς όρους που αυτή περιελάμβανε για χάρη της ηττημένης κατά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο χώρας, τους αντιπαραθέτει με τους δυσμενείς όρους που περιείχε η Συνθήκη των Βερσαλλιών σε βάρος της ηττημένης κατά τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο χώρας. Και στη συνέχεια αναφέρει τις αντιρρήσεις του Κέινς:

Το ιστορικό προηγούμενο που επηρέασε τις αποφάσεις των συ­νέδρων ήταν η Συνθήκη των Βερσαλλιών, η οποία είχε υπογραφεί τον Ιούνιο του 1919, πέντε ακριβώς χρόνια μετά τη δο­λοφονία του αρχιδούκα Φερδινάνδου, που έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών τερματίστηκε και επίσημα. Συνοδεύτηκε, ωστόσο, από πολλές ισχυρές διαφωνίες.