Ανέξοδες αντιρατσιστικές κορόνες (του Σταύρου Λυγερού)

Έχω παρακολουθήσει αρκετές φορές στην τηλεόραση να παραδίδουν μαθήματα ανθρωπισμού πολιτικοί, μεγαλοδημοσιογράφοι και διάφορες τηλεπερσόνες - κάτοικοι οπωσδήποτε "προστατευμένων" περιοχών - σε κατοίκους υποβαθμισμένων και παρατημένων περιοχών, που έχουν αφεθεί να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τα όποια προβλήματα έχουν δημιουργηθεί από την αυξημένη μεταναστευτική ροή. Προβλήματα διαφόρων ειδών που όλοι δέχονται ότι υπάρχουν.

Σε απάντηση σε αυτά τα εκ του ασφαλούς "μαθήματα" παραθέτω στη συνέχεια κείμενο από το βιβλίο του κ.Σταύρου Λυγερού "Η Εισβολή Των Αμάχων" (Εκδόσεις Πατάκη).

Παρά τιs ολοένα και μεγαλύτερες κοινωνικές παρενέργειες, τo πολιτικό σύστημα, με πρώτη την Αριστερά, συνέχιζε να αντιμετωπίζει την παράνομη μετανάστευση σαν πρόβλημα ρουτίνας. Την προσέγγιζε με ανέξοδες αντιρατσιστικές κορόνες, που στην πράξη τροφοδοτούσαν τον ρατσισμό. Κάθε διαφωνία χαρακτηριζόταν ακροδεξιά, ξενοφοβική και ρατσιστική. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Η ιδεολογική τρομοκρατία, όμως, ποτέ δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Ειδικά των λαϊκών στρωμάτων, που κυρίως θίγονται από την παράνομη μετανάστευση και στο επίπεδο της απασχόλησης (λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού από τη μαύρη και κακοπληρωμένη εργασία) και σε πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής.

«Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστερίζοντες και φιλελεύθεροι αστοί, από απόσταση ασφαλείας, να κουνάνε το δάχτυλο και να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα στους κατοίκους του ιστορικού κέντρου που βιώνουν ένα πρόβλημα το οποίο τείνει να προσλάβει διαστάσεις εφιάλτη. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό όταν δεν συγχρωτίζεσαι με παράνομους μετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δεν στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δεν χρησιμοποιείς καν το δημόσιο νοσοκομείο, και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως, η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους παράνομους μετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό. Το μόνο αποτέλεσμα που έφεραν οι ανέξοδες αντιρατσιστικές κορόνες ήταν στην πράξη να τροφοδοτήσουν τον ρατσισμό, όπως απέδειξε και το ποσοστό που αποσπά η Χρυσή Αυγή» (από άρθρο μου στην Καθημερινή, 11 Ιανουαρίου 2011).

Η αναρχία του bitcoin είναι χαρακτηριστικό, όχι ελάττωμα

Καιρό έχουμε να ασχοληθούμε με το bitcoin. Ένα ενδιαφέρον άρθρο της Elaine Ou διάβασα πρόσφατα και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το αναδημοσιεύσω.

Στην Silicon Valley, οι νεοσύστατες εταιρείες καλούνται να δηλώσουν με σαφήνεια την αποστολή τους. Εάν μια επιχείρηση δεν διαθέτει ένα σαφές σύνολο αξιών που να καθοδηγεί τις αποφάσεις της, επικρατεί η αναρχία. Τέτοια είναι η περίπτωση των blockchains που βρίσκονται στο κέντρο της έκρηξης των κρυπτονομισμάτων. 

Το blockchain του Bitcoin που καταγράφει και διασφαλίζει όλες τις συναλλαγές στο ψηφιακό νόμισμα, είναι αναρχικό από το σχεδιασμό του. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται να ανατρέψει την κυβέρνηση. Σημαίνει απλώς ότι το δίκτυο λειτουργεί χωρίς μια διορισμένη αρχή. Αντ 'αυτού, το Bitcoin χρησιμοποιεί τα οικονομικά κίνητρα για να επιτρέψει σε χιλιάδες ανταγωνιστικά συμφέροντα να επιτύχουν έναν κοινό στόχο.

Η ιδέα ότι ένα κρυπτονόμισμα των 160 δισεκατομμυρίων δολαρίων ελέγχεται από ένα πρωτόκολλο λογισμικού που λειτουργεί με αυτόματο πιλότο είναι δυσάρεστη για ορισμένους. Δεν υπάρχει κανένας που να μπορείς να απευθυνθείς σε περίπτωση κλοπής ή απάτης ή σοβαρής δυσλειτουργίας. Κάθε τροποποίηση λογισμικού γίνεται με τη διαδικασία μιας πρότασης στο διαδίκτυο που ακολουθείται από μακρά συζήτηση μεταξύ συμμετεχόντων από όλο τον κόσμο. Όταν προκύψει χοντρικά συναίνεση, η πρόταση υλοποιείται και οι χρήστες κάνουν τα απαραίτητα βήματα για το update.