Η Γλώσσα ως εργαλείο στα χέρια των πολιτικών

 Ένα ενδιαφέρον άρθρο διάβασα για τη χρήση της γλώσσας από τους πολιτικούς προκειμένου να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους παραπλανώντας τους πολίτες. Το υπογράφει ο Αριστοτέλης Ξένος και πιο κάτω αναδημοσιεύω το μεγαλύτερο μέρος του.

Τα λόγια είναι επικίνδυνα. Ήταν πάντα γνωστό. Εκείνοι που κατέχουν τις λέξεις μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν για να γίνουν κύριοι των σκέψεων των άλλων ανθρώπων. Το σύνολο των λέξεων είναι η Γλώσσα, δηλαδή η καθολική ικανότητα των ανθρώπων μέσα σε όλες τις κοινωνίες να επικοινωνούν. Για την πολιτική όμως η Γλώσσα έχει άλλη σημασία. Είναι το εργαλείο για τη χειραγώγηση του λαού, είναι η τέχνη της διακυβέρνησης, η τέχνη της συνειδητής χρήσης της γλώσσας με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να ελέγξει τους άλλους, είναι η τέχνη της γλωσσικής χειραγώγησης.

Οι κύριες λειτουργίες της γλώσσας είναι: α) Δηλωτική λειτουργία, κατά την επικοινωνία πληροφοριών, β) Διαδραστική λειτουργία, όταν ζητάμε πληροφορίες, γ) Επιτακτική λειτουργία, όταν δίνονται εντολές και οδηγίες, δ) Συναισθηματική λειτουργία, όταν εκφράζει τα συναισθήματα, ε) Χειριστική, όταν δίνει νοήματα σε λέξεις που η ίδια η λέξη δεν περιελάμβανε, είναι μια έμμεση επικοινωνία κρυμμένη μέσα σε λέξεις που δεν υποδηλώνουν όσα εννοούνται.

Η... χειραγώγηση

Πρακτικά, ο γλωσσικός χειρισμός βασίζεται στη χρήση έμμεσης ομιλίας, όπου οι επιπτώσεις ουδέποτε αναφέρονται, αλλά εννοούνται. Υπάρχει ένας αριθμός των θεσμικών τομέων και των κοινωνικών καταστάσεων στις οποίες άνετα μπορεί να γίνει η γλωσσική χειραγώγηση.

Στις μέρες μας η γλωσσική χειραγώγηση γίνεται από τα ΜΜΕ, τις δηλώσεις Τύπου, τις φρασεολογικές παραλλαγές, τη χρήση όρων που δεν σημαίνουν εννοιολογικά τίποτα. Όσο πιο άδεια είναι η λέξη που χρησιμοποιείται τόσο πιο εύκολη είναι η χειραγώγηση. Για να γίνει πιο κατανοητό, η χρήση της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας μέσα από την απόλυτη ακρίβειά της απαγόρευε τη γλωσσική χειραγώγηση, καθώς η σημασία της ήταν αυστηρά καθορισμένη, σε αντίθεση με τη νεοελληνική που μοιάζει με πηγάδι χωρίς πάτο.

Φυσικά, αυτό δεν ισχύει μόνο για τη νεοελληνική. Οι κυρίαρχες γλώσσες είναι έτσι διαμορφωμένες, αλλά και συνεχώς διαφοροποιούνται με τέτοιο τρόπο, ώστε άλλα να λέμε, αλλά να εννοούνται, άλλα να καταλαβαίνουμε και άλλα να πράττουμε. Ο στόχος των πολιτικών μυθοποιητών είναι να στρεβλώνουν την πραγματικότητα.

Η απάντηση για λογαριασμό της κας Σακελλαροπούλου

Για να είμαστε δίκαιοι, και σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησής μου, αναφέρω την απάντηση που δόθηκε από την πλευρά της κας Σακελλαροπούλου σχετικά με το θέμα της μη ανάκρουσης του Εθνικού Ύμνου κατά τη μετάβασή της στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας, προκειμένου να παραστεί στην καθιερωμένη Δοξολογία της Πρωτοχρονιάς:

"Ο σχεδιασμός της εκδήλωσης της Δοξολογίας δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Όπως αναφέρεται στην από 2 Ιανουαρίου 2021 ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, η απόφαση της μη ανάκρουσης του Εθνικού Ύμνου ελήφθη σε σύσκεψη για την προετοιμασία της τελετής, στις 30 Δεκεμβρίου 2020, λόγω των περιοριστικών μέτρων εξαιτίας της πανδημίας, που προβλέπουν μείωση του αριθμού των παρευρισκομένων".

Πάντως στην φωτογραφία από την προσέλευσή της στην Μητρόπολη, βλέπω ότι υπάρχει άγημα με αρκετά πρόσωπα σε ασφαλείς αποστάσεις. Τί θα εμπόδιζε να υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός μουσικών για την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου;

 

Υπάρχει και κάποιο άλλο επακόλουθο που με ενόχλησε.