Σε ένα απόσπασμα από την Πολιτεία του διαβάζουμε (ζητώ συγνώμη για το μονοτονικό):
“... Ου μόνον φυτοίς εγγείοις, αλλά και εν επιγείοις ζώοις φορά και αφορία ψυχής τε και σωμάτων γίγνονται, όταν περιτροπαί εκάστης κύκλων περιφοράς συνάπτωσι, βραχυβίοις μεν βραχυπόρους, εναντίοις δε εναντίας... έστι δε θείω μεν γεννητώ περίοδος ην αριθμός περιλαμβάνει τέλειος, ανθρωπείω δε... σύμπας δε ούτος ο αριθμός γεωμετρικός, τοιούτου κύριος, αμεινόνων τε και χειρόνων γεννέσεων...” Δηλαδή.: “... Υπάρχει όχι μόνο για τα φυτά, που γεννιούνται στους κόλπους της γης, αλλ’ ακόμη και για τα ζώα, που ζουν στην επιφάνειά της, περίοδος ευφορίας και αφορίας ψυχής και σωμάτων. Και τούτο συμβαίνει όταν κάθε είδος τελειώνει και ξαναρχίζει τον κύκλο της εξέλιξής του, που άλλοτε είναι βραχύτερος και άλλοτε μικρότερος, ανάλογα με τη διάρκεια ζωής του κάθε είδους... και για μεν τα θεία γένη η περίοδος αυτή περιλαμβάνεται μέσα σε αριθμό τέλειο, για το ανθρώπινο γένος όμως υπάρχει ένας αριθμός... ολόκληρος αυτός ο γεωμετρικός αριθμός κανονίζει την περίοδο των χειρότερων και των καλύτερων γεννήσεων...”
Αυτό είναι το απόσπασμα που φανερώνει έναν από τους θεμελιώδεις νόμους της φύσης και εντάσσεται μέσα στο νόμο της Περιοδικότητας. Όμως, ο Πλάτωνας, εκτός από αυτό το σημείο της Πολιτείας, αναφέρεται στους Κύκλους και σε άλλους διαλόγους, όπως στον Πολιτικό, στον Τίμαιο, στον Θεαίτητο, στον Ευθύδημο…
Στο παραπάνω απόσπασμα της Πολιτείας, ο φιλόσοφος χρησιμοποιεί τις λέξεις: περιφορά, κύκλοι, περιτροπές. Είναι παρόμοιες έννοιες που περιέχουν το νόημα της περιόδου περιστροφής του κύκλου και της εναλλαγής ταυτόχρονα. Μας λέει δηλαδή ότι υπάρχουν περίοδοι ανάπτυξης και ύφεσης, ανόδου και καθόδου, γόνιμες και στείρες. Στο θέμα των γεννήσεων μάλιστα, τονίζει ότι υπάρχουν ευνοϊκές και ακατάλληλες χρονικές στιγμές για τη σύλληψη των παιδιών. Αν οι κάτοικοι της Πολιτείας χάσουν την εσωτερική γνώση των ευνοϊκών χρονικών κύκλων, αλλά και τη γνώση του περίφημου γεωμετρικού αριθμού τότε θα ενσαρκωθούν ψυχές ακατάλληλες και θα αρχίσει ο εκφυλισμός της Πολιτείας.