Η εικονική πραγματικότητα των ΜΜΕ και η πραγματική ζωή

Πόσο επηρεάζουν τα ΜΜΕ τη ζωή των πολιτών; Ίσως περισσότερο απ'όσο φανταζόμαστε. Και δεν είναι μόνο τα δελτία ειδήσεων των συστημικών μέσων που παρουσιάζουν διαστρεβλωμένη την πολιτική πραγματικότητα, αλλά και εκπομπές του τύπου reality και lifestyle που αποκτούν μεγάλη ακροαματικότητα "προτρέποντας" τους τηλεθεατές να απασχολούνται με τη ζωή και τα προβλήματα των τηλεοπτικών χαρακτήρων ξεχνώντας τα δικά τους. Κάποιοι θα πουν "καλύτερα!". Είναι όμως έτσι; Σίγουρα είναι βολικό για την άρχουσα τάξη, αφού μπορεί να απομυζά μέσω των διαδοχικών μνημονίων ό,τι απόμεινε στους πολίτες χωρίς αντίσταση, αφού αυτοί έχουν αποστασιοποιηθεί από τις δικές τους σκοτούρες απασχολούμενοι με εκείνες των τηλεοπτικών "ηρώων". 
Βέβαια, θα ήταν υπερβολικό να ρίξουμε όλο το ανάθεμα στα ΜΜΕ, αλλά ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι αυτά παίζουν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραπλάνηση και αποχαύνωση μιας σοβαρής πλειοψηφίας των πολιτών; Και για να χαριτολογήσω θα μπορούσα να πω, ότι ο ψεκασμός που υποστηρίζουν κάποιοι ότι γίνεται στους πολίτες, μπορεί να μην έρχεται από τον ουρανό, αλλά (μεταφορικά) από τις τηλεοπτικές οθόνες! 

Το κείμενο* που αναδημοσιεύω στη συνέχεια κάνει μια ιδιαίτερη προσέγγιση σε αυτό το θέμα.

Είναι πολλά τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης που κινούνται στο πλαίσιο της ηθικής παράβλεψης και της εννοιολογικής σύγχυσης. Παρά το γεγονός της τεράστιας απήχησής τους ο άνθρωπος αντιστέκεται εύκολα εφόσον κατανοήσει και διερευνήσει ενδελεχέστερα ότι η ζωή που βλέπει γύρω του, η ζωή που ο ίδιος θα ήθελε να οικοδομήσει για τον εαυτό του, δεν μπορεί να βρεθεί μέσα σε κανένα ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης. Η αριστοτελική «έκσταση» και η «κάθαρση» που μπορεί να απολαύσει παρακολουθώντας για παράδειγμα ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα δεν μπορεί να αποτελέσει τον κυρίαρχο τρόπο ζωής του. Όταν ο άνθρωπος μαθαίνει να ζει μέσα από άλλους, όταν μαθαίνει καθημερινά ψυχικώς να υποδύεται ρόλους, στην ουσία βρίσκεται συνεχώς σε ένα στάδιο ύπνωσης της προσωπικότητάς του. Η δική του ζωή εισέρχεται διαρκώς σε κατάσταση αναμονής αναμένοντας το πότε η προσοχή του ανθρώπου θα αποσπαστεί από το τηλεοπτικό δρώμενο. Στην αρχαία ελληνική εποχή, το θέατρο ήταν περιορισμένης χρονικής έκτασης. Όσο και αν ο θεατής εξίσταται, όσο και αν ο θεατής αρέσκεται στο να το απολαμβάνει, μετά από κάποιες ώρες θα «αναγκαστεί» εκ των πραγμάτων να ζήσει και να εξελίξει την δική του προσωπική ζωή. Στη σύγχρονη εποχή όμως τα θεατρικά αυτά δρώμενα είναι πολλά και ποικίλα και αδιάκοπα. Τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας είναι αμέτρητα και εύκολα προσβάσιμα από τον οποιονδήποτε, ακόμα και αν ανήκει σχηματικά στις ασθενέστερες οικονομικές τάξεις. Όποιος το επιθυμεί, όποιος εθίζεται στην «έκσταση» και την «κάθαρση» (μην ξεχνούμε άλλωστε ότι το κίνητρο της «έκστασης» ενυπάρχει και στις παραισθησιογόνες και ναρκωτικές ουσίες)  μπορεί όσες ώρες της ημέρας το θέλει να εισέρχεται σε αυτή τη διαδικασία.

Ο Τσίπρας αγοράζει πανάκριβα πολιτικό χρόνο (του Σταύρου Λυγερού)

Όπως αναμενόταν, η τεχνική συμφωνία οριστικοποιήθηκε και κατ’ αυτό τον τρόπο άνοιξε ο δρόμος για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης στο Eurogroup της 22ας Μαΐου. Το κλίμα, άλλωστε, είχε διαμορφωθεί εδώ και αρκετές ημέρες. Είναι ενδεικτικό ότι ο Ντάισελμπλουμ είχε εμφανισθεί κατηγορηματικός στο Ευρωκοινοβούλιο και μάλιστα είχε αναλάβει και σχετική δέσμευση.

Στο ίδιο μήκος κύματος εξέπεμπε και η Κομισιόν. Με παρέμβαση του Μοσχοβισί, μάλιστα, είχε παρακαμφθεί το εμπόδιο με τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Ο δε Γιούνκερ είχε δηλώσει πως υπάρχει ένα όριο στην πίεση που οι δανειστές πρέπει να ασκούν στην ελληνική κοινωνία και κυβέρνηση. Είχε υπογραμμίσει όχι μόνο ότι είναι εναντίον των μεγάλων περικοπών στις συντάξεις, αλλά και ότι πρέπει να περιγραφούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους.

Αναμφίβολα, το γιγαντιαίο πρωτογενές πλεόνασμα (4,2% έναντι στόχου 0,5%) έπαιξε τον ρόλο του για να βελτιωθεί το κλίμα στους κόλπους της Ευρωζώνης έναντι της Αθήνας. Επίσης, έδωσε ένα επιχείρημα αντίστασης στις υπέρμετρες απαιτήσεις του ΔΝΤ για πρόσθετα μέτρα λιτότητας. Και τώρα που η 2η αξιολόγηση κλείνει και αίρεται η αβεβαιότητα, η προσοχή στρέφεται στον λογαριασμό που συνοδεύει το κλείσιμο. Και ο λογαριασμός είναι επώδυνος.