Τι σημαίνει για την Ελλάδα η σύγκρουση των συμφερόντων ΗΠΑ-Γερμανίας;

Θεωρείται δεδομένο ότι οι παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες, μετά και την εκλογή Τραμπ, θα αλλάξουν. Με ποιο τρόπο και προς ποια κατεύθυνση είναι δύσκολο να πει κάποιος ακόμα με βεβαιότητα. Διατυπώνονται διάφορες απόψεις και γίνονται ενδιαφέρουσες αναλύσεις κι έχει ενδιαφέρον να δούμε ποια από όλες θα επαληθευτεί.

Και η Ελλάδα; Μια ζωή αδύναμος κρίκος σε δήθεν συμμαχίες, τι μπορεί να περιμένει; μπορεί να κάνει κάτι;

Βρήκα ενδιαφέρον το άρθρο του διεθνολόγου Βασίλη Κοψαχείλη που αναδημοσιεύω στη συνέχεια και που περιγράφει με αρκετά ρεαλιστικό τρόπο τις ρευστές ακόμα ισορροπίες που διαμορφώνονται, από την κατάληξη των οποίων θα επηρεαστεί σίγουρα και η χώρα μας.

Τις τελευταίες δεκαετίες, η Ελληνική στρατηγική και διπλωματία βασίστηκε πάνω σε δύο πολύ ισχυρούς πυλώνες. Από τη μία, στον πυλώνα ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και από την άλλη και πιο πρόσφατα, στον πυλώνα Γερμανία – ΕΕ. Οι δύο αυτοί πυλώνες στηρίζουν τον ευρύτερο ευρωατλαντικό χώρο, μέρος του οποίου αποτελούν η Ελλάδα και η Τουρκία. 

Παράλληλα, κύριο πρόβλημα της Ελληνικής στρατηγικής και διπλωματίας ήταν και παραμένει ο Τουρκικός αναθεωρητισμός. Η εμπειρία έδειξε, πως ΝΑΤΟ και ΕΕ, δεν απετέλεσαν για τα Ελληνικά συμφέροντα ιδανικά εργαλεία τιθάσευσης του Τουρκικού αναθεωρητισμού, εντούτοις λειτούργησαν σε πολλές περιπτώσεις αποτρεπτικά ως προς την προοπτική κλιμάκωσης του Τουρκικού αναθεωρητισμού εναντίον της χώρα μας. Η αποτροπή αυτή προέκυπτε ως αποτέλεσμα της βούλησης των ΗΠΑ και της Γερμανίας να διατηρούν συνολικά το σύστημα σε συνεχή συνεργασία και ισορροπία, περιλαμβάνοντας όλο το φάσμα των πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων, μεταξύ των κρατών-μελών των θεσμών του ευρωατλαντικού χώρου. 

Η νομισματική πολιτική της ευρωζώνης

Πολλοί οικονομολόγοι, Έλληνες και ξένοι, αναφέρονται στην αδυναμία εξόδου από την κρίση και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, εξαιτίας της μη δυνατότητας εφαρμογής εθνικής νομισματικής πολιτικής.
Στη συνέχεια θα δούμε ποια είναι η νομισματική πολιτική που εφαρμόζεται στα μέλη της ευρωζώνης (θεωρητικά τουλάχιστον):

Στρατηγική Νομισματικής Πολιτικής 

Το Ευρωσύστημα είναι αρμόδιο για την άσκηση της νομισματικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ, με πρωταρχικό σκοπό τη διασφάλιση της σταθερότητας των τιμών.

Η νομισματική πολιτική, δηλαδή η πολιτική καθορισμού των βασικών επιτοκίων της ΕΚΤ, ασκείται από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Οι αποφάσεις νομισματικής πολιτικής λαμβάνονται συνήθως στην πρώτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου κάθε μήνα με γνώμονα την επίτευξη του πρωταρχικού στόχου και κοινοποιούνται μέσα από συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της ΕΚΤ.

Η στρατηγική νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος διατυπώθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο το 1998 και επιβεβαιώθηκε κατά την αξιολόγηση που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2003. Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει: 

Ζητείται Έλληνας πολιτικός!

Είναι γεγονός ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας τα μνημονιακά χρόνια έχουν καταφέρει να μετατρέψουν την πλειοψηφία των συνταξιούχων σε ζητιάνους και την πλειοψηφία των εργαζομένων σε σκλάβους (πώς αλλιώς να ονομάσεις κάποιον που προσφέρει την εργασία του, χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα, αλλά να είναι υποχρεωμένος να δέχεται τις όποιες - παράλογες και ανήθικες συνήθως - απαιτήσεις του εργοδότη του;).

Υποτίθεται ότι στις εκλογές οι πολίτες ψηφίζουν το κόμμα που θεωρούν ότι θα λειτουργήσει θετικά για τους ίδιους και για τη χώρα, γενικότερα. Τα τελευταία χρόνια όμως, τα κόμματα που κυβερνούν έχουν καταφέρει να καταστρέψουν τις ζωές της πλειοψηφίας των πολιτών και με τις υφεσιακές πολιτικές που εφαρμόζουν να έχουν καταστρέψει και τη χώρα.
Αποτελεί δικαιολογία το γεγονός ότι τις πολιτικές αυτές μας τις επιβάλλουν οι ..."εταίροι" μας, επειδή έχουμε χρέος; (το οποίο με αυτές τις πολιτικές κατάφεραν να το αυξήσουν και ως ποσό και ως ποσοστό του κατακρημνισμένου ΑΕΠ). Εξάλλου ποια χώρα δεν έχει χρέος;
Ποια δικαιολογία υπάρχει για να καταστρέψεις ένα λαό σε ειρηνική περίοδο;
Πόση αξία έχει μια ένωση όταν μετατρέπει ένα από τα κράτη-μέλη της σε σκλαβοπάζαρο;

Η αποτυχία του πολιτικού συστήματος

Μια από τις βασικές αρχές της προπαγάνδας είναι να πείσει τους πολίτες ότι ένοχοι είναι οι ίδιοι, ώστε να μην αντιδράσουν εναντίον των πραγματικών ενόχων, που είναι εκείνοι που τους καταστρέφουν τη ζωή.
Το ζήσαμε αυτό κατά τα μνημονιακά χρόνια, κατά τα οποία το πολιτικό σύστημα με εμπροσθοφυλακή τα συστημικά ΜΜΕ έχουν καταφέρει να πείσουν μεγάλο μέρος των πολιτών ότι οι ίδιοι φταίνε για την κατάντια της χώρας.
Ποιος είναι όμως ο πραγματικός ένοχος; Οι περισσότερο ενημερωμένοι το γνωρίζουν πολύ καλά. Και το άρθρο* που αναδημοσιεύω στη συνέχεια το περιγράφει αρκετά κατατοπιστικά.

Η επί δεκαετίες πορεία προς τη χρεοκοπία έδειξε ότι οι θεσμοί του ελληνικού αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος χαρακτηρίζονται από αστάθεια, ρευστότητα και αδυναμία να οργανώσουν τον συνολικό βίο σε μια εύρυθμη, ευνομούμενη πολιτεία προς όφελος του κοινού αγαθού.

Όλοι οι βασικοί αρμοί και θεσμοί του -κυβερνητική, νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική εξουσία, κόμματα, εκπαιδευτικό σύστημα, Σύνταγμα- αποδείχθηκαν απλά επιφαινόμενα και όχι ουσιώδη συστατικά συντεταγμένης πολιτείας.

Επέτρεψαν τη βαθιά γενικευμένη διαφθορά, το πελατειακό κράτος, ευνόησαν τις ποικίλες συντεχνίες, την αναξιοκρατία, τη σπατάλη, την ανευθυνότητα, την κατίσχυση των ιδιωτικών συμφερόντων, που σε συνδυασμό με την τεράστια ανικανότητα των κυβερνώντων και του κρατικού μηχανισμού υπονόμευσαν θανάσιμα το κοινό συμφέρον.

Η ελληνική χρεοκοπία ανέδειξε τα δομικά λάθη του κράτους, τις θεσμικές αδυναμίες, την ανεπάρκεια των πολιτικών και των κομμάτων, όλες τις παθογένειες και παθολογίες του κοινοβουλευτικού πολιτικού συστήματος. Ανέδειξε επίσης όλα τα λειτουργικά προβλήματα της οικονομίας και την αποτυχία του κρατικοδίαιτου οικονομικού μοντέλου.

Οι ένοχοι για τη γενικευμένη χρεοκοπία είναι το πολιτικό-οικονομικό σύστημα, η κυβερνητική, εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία, τα δύο κόμματα N.Δ. και ΠΑΣΟΚ, τα πρόσωπα που σχεδίασαν και υλοποίησαν την καταστροφή. (Σημ.Π.Σ.: Θα συμπλήρωνα ότι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολοκληρώνει την καταστροφή)